Вікіпедыя

Палітычны савет іракскага супраціву

Палітычны савет іракскага супраціву (ПСІС; араб. المجلس السياسي للمقاومة العراقية‎‎) — кааліцыя шасці галоўных суніцкіх паўстанцкіх арганізацый у Іраку.

Палітычны савет іракскага супраціву
Дата заснавання 11 кастрычніка 2007
Краіна
Ідэалогія суніцкі ісламізм, іракскі нацыяналізм

Аб стварэнні ПСІС абвешчана 11 кастрычніка 2007 года яго прадстаўніком у прамове, якая транслявалася па арабскаму спадарожнікаваму каналу «Аль-Джазіра»[1], а таксама апублікаванай на некалькіх джыхадзісцкіх сайтах[2]. Кааліцыя ўнікальна тым, што гэта адзін з першых выпадкаў, калі суніцкія паўстанцы аб’ядналіся ў спробе сфармаваць не ўзброеную групоўку, а палітычную фракцыю[3].

Склад

правіць

Палітычны савет іракскага супраціву складаецца з трох груповак «Фронту джыхаду і рэформаў», а таксама двух іншых вядомых арганізацый:

Ідэалогія

правіць

У заяве аб фармаванні прадстаўнік ПСІС прадставіў «палітычную праграму вызвалення Ірака» з 14 пунктаў[4].

  1. Акупацыя Ірака з’яўляецца несправядлівасцю і агрэсіяй, непрымальнай з рэлігійнага і юрыдычнага пунктаў гледжання. Супраціў акупацыі законны.
  2. Узброены супраціў з’яўляецца законным прадстаўніком Ірака, які нясе адказнасць за тое, каб прывесці іракскі народ да ажыццяўлення яго надзей.
  3. Вызваленне Іраку ад замежнай акупацыі і ўплыву і дасягненне поўнай незалежнасці, а таксама прымус акупантаў выплаціць кампенсацыю іракскаму народу за маральную і матэрыяльную шкоду.
  4. Аперацыі маджахедаў нацэлены на акупантаў і іх агентаў. Яны не нацэлены на нявінных і ўразлівых грамадзянскіх асоб.
  5. Мы адмаўляемся ад любых змяненняў у структуры насельніцтва іракскага народа і канфесійных падзелаў і працуем над знішчэннем канфесійна-этнічнага праекта і захаваннем адзінства іракскай зямлі і народа.
  6. Вяртанне вымушаных перасяленцаў у месцы іх пражывання з вяртаннем ім матэрыяльнай і маральнай шкоды.
  7. Ніякая Канстытуцыя, урад або закон, якія ўзніклі падчас акупацыі, не маюць легітымнасці.
  8. Адмена ўсіх несправядлівых рашэнняў і прысудаў і вызваленне ўсіх зняволеных і затрыманых.
  9. Непрызнанне любога дагавора або пагаднення, падпісанага падчас акупацыі, якія супярэчаць правам і суверэнітэту Ірака.
  10. Фарміраванне ўрада тэхнакратаў, кіраўніка справамі краіны на пераходным этапе. Гэты ўрад не мае права падпісваць якія-небудзь пакты або кантракты, звязаныя з лёсам суверэнітэту і багацця Ірака.
  11. Работа над аднаўленнем дзяржавы Ірак на справядлівай аснове, каб Ірак быў для ўсіх іракцаў. Усталяванне справядлівасці з’яўляецца галоўнай мэтай. Не дапушчана выкарыстанне якой-небудзь партыі ці ўлады для дасягнення этнічных ці канфесійных інтарэсаў.
  12. Ірак з’яўляецца часткай арабскай і ісламскай нацыі. Работа па ўсталяванні араба-мусульманскай ідэнтычнасці Ірака з’яўляецца першачарговай задачай.
  13. Падтрыманне багацця Ірака, асабліва нафты і вады, якія належаць усім іракцам.
  14. Закліканне да арабаў, мусульманаў, народаў свету і міжнароднай супольнасці з мэтай выканаць свой абавязак перад іракскім народам для дасягнення законных мэтаў і ўстанаўлення добрых адносін са светам на аснове агульных інтарэсаў і ўзаемадзеяння з міжнароднымі органамі ў інтарэсах Ірака і яго народа.

Зноскі

  1. ↑ Iraqi fighters form political group(недаступная спасылка). Al Jazeera English (13 кастрычніка 2007). Архівавана з першакрыніцы 14 кастрычніка 2007. Праверана 12 сакавіка 2021.
  2. ↑ Insurgent Groups in Iraq Further Consolidate, Establishing the Political Council for the Iraqi Resistance Архівавана 16 кастрычніка 2007 года. SITE Institute, October 11, 2007
  3. ↑ Iraq Press Roundup Архівавана 20 кастрычніка 2007 года. United Press International, October 19, 2007
  4. ↑ New resistance alliance: The Political Council of the Iraqi Resistance(недаступная спасылка). Roads to Iraq: Yet another Iraqi Blog (11 кастрычніка 2007). Архівавана з першакрыніцы 15 ліпеня 2011. Праверана 7 жніўня 2022.

Спасылкі

правіць
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Палітычны_савет_іракскага_супраціву&oldid=4770358"