Рупрэхт Баварскі

Ру́прэхт Мары́я Луі́тпольд Фердына́нд Ві́тэльсбах (ням.: Rupprecht Maria Luitpold Ferdinand von Wittelsbach; 18 мая 1869, Мюнхен — 2 жніўня 1955, замак Лейтштэцен) — кронпрынц Баварыі, баварскі генерал-фельдмаршал (23 ліпеня 1915 года), прускі генерал-фельдмаршал (1 жніўня 1916 года).

Рупрэхт Баварскі
ням.: Rupprecht Maria Luitpold Ferdinand von Wittelsbach
Герб дынастыі Вітэльсбахаў
Герб дынастыі Вітэльсбахаў
Сцяг Галава Баварскага каралеўскага дома
18 кастрычніка 1921 — 2 жніўня 1955
Манарх Вільгельм II
Папярэднік Людвіг III
Пераемнік Альбрэхт
Нараджэнне 18 мая 1869(1869-05-18)[1][2]
Смерць 2 жніўня 1955(1955-08-02)[1][2] (86 гадоў)
Месца пахавання
Род Вітэльсбахі
Бацька Людвіг III
Маці Марыя Тэрэзія Габсбург-Эстэ[d]
Жонка Princess Marie Gabriele, Princess Rupprecht of Bavaria[d][4] і Антонія Люксембургская[d][4]
Дзеці Prince Luitpold, Hereditary Prince of Bavaria[d], Princess Sophie, Duchess of Arenberg[d], Princess Irmingard of Bavaria[d], Duke Albrecht, Duke of Bavaria[d], Prince Rudolf of Bavaria[d], Prince Heinrich of Bavaria[d], Princess Irmingard of Bavaria[d], Princess Editha of Bavaria[d], Princess Hilda of Bavaria[d] і Princess Gabriele of Bavaria[d]
Веравызнанне католік
Член у
Дзейнасць ваенны, палітык
Гады службы 18911918
Прыналежнасць  Германская імперыя
Род войскаў Пяхота
Званне генерал-фельдмаршал
Камандаваў 6-я армія
Група армій Рупрэхта Баварскага
Бітвы
Узнагароды
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія правіць

Старэйшы сын баварскага караля Людвіга III і Марыі Тэрэзіі Аўстрыйскай-Эстэ.

Вайсковая служба правіць

 
Партрэт маладого Кронпрынца, 1891 год.

У 1891 годзе ўступіў на абавязковую вайсковую службу обер-лейтэнантам 1-га кавалерыйскага палка; у тым жа годзе — камандзір роты, а з 1895 года — батальёна баварскага лейб-гвардзейскага пяхотнага палка. З 1899 года камандзір 2-га баварскага Кронпрынца пяхотнага палка, з 1900 года — 7-й пяхотнай брыгады, з 1904 года — 1-й баварскай дывізіі, з 1906 года — 1 баварскага вайсковага корпуса.

У сакавіку 1913 года змяніў свайго дзядзьку прынца Леапольда на пасту генерал-інспектары 4-й вайсковай інспекцыі (Баварыя).

Першая сусветная вайна правіць

З пачаткам вайны, 2 жніўня 1914 года прызначаны камандуючым 6-й арміяй (I, II, III баварскія, XXI вайсковы, I баварскі рэзервовы корпус, 13-я і 14-я баварскія ландверные брыгады; усяго каля 200 тысяч чалавек і 746 гармат), якая разгортвалася ў раёне Курсель — Шато — Салены — Сааргемюндзе — Саарбург.

Апроч таго, Рупрэхту былі падпарадкаваны 8-я, 10-я і гвардзейскія эрзац-дывізіі. У паласе арміі дзейнічаў III кавалерыйскі корпус (7-я і 8-я баварскія кавалерыйскія дывізіі; усяго 12,5 тысяч чалавек і 36 гармат). 4 — 8 верасня правёў у цэлым паспяховы наступ супраць 2-й французскай арміі ў раёне Нансі, але 9 верасня атрымаў загад аб адводзе войскаў і падрыхтоўку для перакідання на поўнач.

15 верасня пачалося перакідванне большай часткі арміі ў раён Мабежа, атрымаў заданне наступаць паўночней Сомы. Паспяхова кіраваў арміяй у Фландрыі, аднак з 20 лістапада пачалося перакідванне часткі сіл яго арміі на Усход і армія была выведзена з бітвы. Падчас наступу саюзнікаў у Шампані, у сакавіку 1915 году супраць VII вайсковага корпуса арміі Рупрэхта была праведзена асобная наступальная аперацыя ў раёне Ніў-Шапель сіламі 1-й англійскай арміі. Нягледзячы на тое, што ў першы ж дзень (7 сакавіка) англійскія войскі ўзялі вёску Ніў-Шапель, аперацыя правалілася і саюзнікі, несучы вялікія страты (каля 13 тысяч чалавек), адступілі. Распрацаваная ў 1915 годзе аперацыя ў Артуа меркавала ўдар па войску Рупрэхта (13 пяхотных дывізій і 810 гармат, у тым ліку 150 цяжкіх) сіламі 10-й французскай і 1-й англійскай армій (30 пяхотных, 8 кавалерыйскіх дывізій, 1727 гармат, у тым ліку 431 цяжкая).

 
Кронпрынц у войсках. Паштовая картка часоў Першай сусветнай вайны.

Распачатае 9 мая наступленне 10-й французскай арміі развівалася паспяхова, але пасля атрымання патрэбных рэзерваў Рупрэхту да 15 мая атрымалася стабілізаваць сітуацыю; аперацыя англійскай арміі ў раёне Ніў-Шапель правалілася. Усяго падчас аперацыі (май — чэрвень 1915 года) французскія войскі занялі тэрыторыю ў 7 км па фронце і 3-4 км у глыбіню, а англійскія войскі — 6 км па фронце і 0,9 км у глыбіню; страты бакоў склалі: саюзнікі 132 тысяч чалавек, германскія войскі 73 тысячы чалавек. 22 жніўня 1915 года Рупрэхт быў узнагароджаны ордэнам Pour le Merite.

Падчас восеньскага наступу саюзнікаў у Шампані і Артуа (верасень — кастрычнік 1915 года) на войска Рупрэхта зноў наносілі ўдар 1-я англійская і 10-я французская арміі, 30 дывізій і 2350 гармат супраць 13,5 дывізій і 1260 гармат у Рупрэхта. 25 верасня саюзнікі перайшлі ў атаку (пасля 7-дзённай артылерыйскай падрыхтоўкі), але Рупрэхт, які падрыхтаваўся да атакі, аказаў бязлітаснае супраціўленне, здаўшы да канца дня 1-2 лініі акопаў. Атрымаўшы з рэзерву камандавання гвардзейскі корпус, Рупрэхт з дапамогай контратак спыніў наступленне саюзнікаў, прымусіўшы іх 13 — 14 кастрычніка спыніць аперацыю.

У ходзе аперацыі на Соме 28 жніўня 1916 года прызначаны галоўнакамандуючым групы армій «Кронпрынц Рупрэхт» (1-я, 2-я і 6-я арміі) на правым крыле германскага фронту на Захадзе. Кіраваў завяршальнай фазай бітвы. 20 жніўня 1916 года атрымаў дубовыя галіны да ордэна Pour le Merite.

Да пачатку 1917 года група армій складалася з 4-й (генерал Ф. Сікст фон Арнім), 6-й (генерал А. фон Фалькенхаузен) і 2-й (генерал Г. фон Марвіц) арміі і займала фронт ад мора да Суасона. Кіраваў аперацыямі ва Фландрыі (1917 год).

Да пачатку 1918 года склад групы армій папоўніўся 17-м арміяй і яна заняла фронт ад узбярэжжа да Сен-Кантэна. Пры правядзенні германскага наступу ў Пікардыі (21 сакавіка — 5 красавіка) на 17-ю (генерал Ота фон Белаў) і 2-й (генерал Марвіц) арміі ўскладалася нанясенне галоўнага ўдару. Потым узначаліў адыход групоўкі германскіх войскаў з 11 па 21 лістапада.

У 1918 годзе галоўнакамандуючы групай армій «А».

Пасля вайны правіць

 
Урачыстае адкрыццё мемарыяла загінулым воінам баварскай арміі. Кронпрынц (справа) і Леапольд Баварскі. Снежань 1924 года.

У 1918 годзе дынастыя Вітэльсбахаў была зрынута з баварскага прастола, і бацька Рупрэхта — Людвіг III — быў змушаны падпісаць адрачэнне. Пасля смерці бацькі Рупрэхт узначаліла каралеўскі дом Вітэльсбахаў.

Лічыўся добрым знатаком вайсковай тэорыі. Аўтар прац па вайсковым мастацтве і мемуараў, у тым ліку «Мае вайсковыя дзённікі» (тт. 1-2,1929). Падчас «Піўнога путчу» нацыстаў, Рупрэхт, які не любіў Людэндорфа, выступіў з кароткай заявай, заклікаўшы да неадкладнага задушэння выступу.

Зноскі

  1. а б Lundy D. R. Rupprecht Kronprinz von Bayern // The Peerage Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. а б Rupprecht von Bayern // Munzinger Personen Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 10 снежня 2014.
  4. а б (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.

Літаратура правіць