Рыгор Война
Рыгор Войнавіч Грычынавіч (?—1605) — ротмістр каралеўскі (1565—1568), дваранін каралеўскі (1569), войскі гарадзенскі (1576—1593), суддзя земскі ваўкавыскі (1578—1593), кашталян берасцейскі (1593—1605).
| Рыгор Война | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
|||||||
| Папярэднік | Іпацій Пацей | ||||||
| Пераемнік | Сокал Война | ||||||
| Нараджэнне | невядома | ||||||
| Смерць | не раней за 30 мая 1605 і не пазней за 10 чэрвеня 1605 | ||||||
| Род | Войны-Грычынавічы | ||||||
| Бацька | Война Мацвеевіч Грычына | ||||||
| Жонка | Раіна з Клочкаў[d][1] | ||||||
| Дзеці | Барбара з Войнаў[d], Пратасовічава з Войнаў[d], Марыя з Войнаў[d] і Васіліса з Войнаў[d] | ||||||
| Веравызнанне | праваслаўе[1] і уніяцтва[1] | ||||||
Таксама ў літаратуры называецца дзяржаўцам радашковіцкім (1569), на праўдзе дваранін Рыгор Война пасланы вялікім князем Жыгімонтам Аўгустам як гаспадарскі ўраднік пасля звестак пра смерць дзяржаўцы Івана Гарнастая для складання рэестра даходаў і пажыткаў, праз месяц дзяржаву атрымаў Цішковіч.[2]
Біяграфія
правіцьЗ роду Войнаў-Грычынавічаў, сын Войны Мацвеевіча. Складаны герб Рыгора Войны падобны да герба брата Лаўрына, але ў 4-м полі пададзена іншая выява, герб бабкі па маці выклікаў у братоў прынамсі сумненні.
Як ротмістр найманай коннай роты вызначыўся ў бітве пад Сушай (ліпень 1567), браў удзел ва ўзяцці Улы (жнівень 1568). Служыў у Інфлянтах пад камандаваннем іх адміністратара Я. Г. Хадкевіча. Напэўна, вайсковая дзейнасць стала грунтам грамадскай актыўнасці і кар’ернага росту. Быў прадстаўніком Берасцейскага ваяводства ў дэлегацыі Вялікага Княства Літоўскага на з’езд у Варшаве ў канцы чэрвеня 1576 годзе, дзе літвіны прызналі Стэфана Баторыя каралём і вялікім князем. Паводле К. Нясецкага, загінуў падчас штурму Полацка ў 1579 годзе на вачах караля Стэфана Баторыя: «odważnie nacierając poległ kulą postrzelony», — аднак, Нясецкі папросту не зразумеў Віюк-Каяловіча: «Hrehory Woyna kasztel[an] Brzeski z postrzału pod Połockiem odniesionego vmarł», — Рыгор Война памёр ад раны, але адбылося гэта пазней.
Дэпутат Трыбунала Вялікага Княства Літоўскага ад Берасцейскага павета (1594).
За бітву пад Сушай атрымаў наданне ў Пінскім павеце. Пасагам за Раінай з Клочкаў атрымаў ¼ частку мястэчка Межырэчы — дом на Рынку, Карбатоўскую стадолу каля дарогі з Ваўкавыска на Слонім, пляцы з мяшчанамі на вуліцах Славацічоўскай, Крывой і Слонімскай, і ¼ частку мястэчка Лыскава, такім чынам стаў абывацелем Ваўкавыскага павета і пазней абіраны на суддзі земскія ваўкавыскія.
Сям’я
правіцьБыў жанаты двойчы, з Раінай Мацееўнай Клачкоўнай Падароскай і Багумілай з чарэйскай лініі Сапегаў.
Пакінуў сына Філіпа Рыгоравіча Войніча і прынамсі чатырох дачок. Філіп, напэўна, памёр маладым, бо апроч адзінкавай згадкі пра яго няма звестак. Дачка Багдана, жонка Мікалая Вольскага, другая дачка, невядомая імем, жонка паэта Яна Пратасовіча, трэцяя — Марыя, жонка Яна Калантая, чацвёртая — Таццяна, другая жонка Гаўрылы Тышковіча[3]. Нейкая з дачок, у адным са шлюбаў была з Канстанцінам Кунцэвічам, земянінам Гарадзенскага павета.
Зноскі
- ↑ а б в Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy, t. VIII, Ziemia brzeska i województwo brzeskie XIV‒XVIII wiek / пад рэд. А. Рахуба — Warszawa: 2020. — С. 96. — ISBN 978-83-65880-89-5
- ↑ Ліцкевіч 2004, с. 44, заўв. 36.
- ↑ Семянчук Г. М. Чарлёна — двор Сапегаў над Нёманам у XVI—XVII стст. // Магнацкі двор і сацыяльнае ўзаемадзеянне (XV—XVIII стст.) : зборнік навуковых прац / Установа "Музей «Замкавы комплекс „Мір“»"; пад рэд. А. М. Янушкевіча. — Мінск : Медысонт, 2014 .- С. 372—394. — С. 387.
Літаратура
правіць- Ліцкевіч А. У. Распараджэнні Жыгімонта Аўгуста адносна ўласных гаспадарскіх (вялікакняскіх) маёнткаў пасля заключэння Люблінскай уніі 1569 г. (два дакументы з 52-й Кнігі запісаў Метрыкі ВКЛ) // Metriciana. Даследаванні і матэрыялы Метрыкі Вялікага княства Літоўскага. — Мн.: 2004. — Т. 3. — С. 35-56.
- Шаланда А. Сапраўдны гербоўнік шляхты Ваўкавыскага павета ў другой палове ХVІ-ХVІІІ ст. (В) // Герольд Litherland № 18, 2011. — С. 129—142.