Сент-Эцьен
Сент-Эцье́н[2] (фр.: Saint-Étienne, акс.: Sant Estève) — горад у Францыі, адміністрацыйны цэнтр дэпартамента Луара рэгіёна Авернь — Рона — Альпы. Насельніцтва — 176 800 чалавек (на 2004 год). Горад названы ў гонар святога Стэфана.
Горад
Сент-Эцьен на карце Францыі   | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.svg)
![Сцяг[d]](/wiki/%D0%A4%D0%B0%D0%B9%D0%BB:Drapeau_Saint-%C3%89tienne_(Loire).svg)
Гісторыя
правіцьЗ XVI стагоддзя ў Сент-Эцьене развівалася зброевая прамысловасць. У час Вялікай французскай рэвалюцыі, Сент-Эцьен на кароткі час быў перайменаваны ў Арм-Віль (па-французску: Armeville — «зброевы горад»). Пазней, ён стаў цэнтрам здабычы вугалю, а ў апошні час вядомы вытворчасцю веласіпедаў.
Насельніцтва
правіцьЯшчэ ў першай палове XIX стагоддзя Сент-Эцьен быў невялікім мястэчкам з насельніцтвам каля 33 тысяч чалавек у 1832 годзе, але ў 1880 годзе дзякуючы прамысловай рэвалюцыі і бурнаму росту індустрыі колькасць жыхароў дасягнула 110 тысяч.
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Культура
правіцьУ горадзе размешчаны такія вядомы адукацыйны цэнтры як Універсітэт імя Жана Манэ, школа шахцёраў, школа мастацтваў, Нацыянальная школа інжынераў, Вышэйшая камерцыйная школа. Працуюць музеі сучаснага мастацтва, шахт, прамысловага мастацтва. Дзейнічаюць тэатры «Камеды Сент-Эцьен», «Планетарый», «Эспланада-Опера»[11].
Спорт
правіцьУ горадзе месціцца шматразовы чэмпіён Францыі футбольны клуб «Сент-Эцьен».
Гарады-пабрацімы
правіць
Ben Arous[d], Туніс (1994)[12][13]
Geltendorf[d], Германія (1966)[12][13][…]
Sierre[d], Швейцарыя (1980)[14]
Toamasina[d], Мадагаскар (1971)[15]
Târgu Neamț[d], Румынія
Анаба, Алжыр (1982)[15]
Аэйраш[d], Партугалія (8 чэрвеня 1996)[12][13][…]
Бабо-Дыўласо[d], Буркіна-Фасо
Банска-Бістрыца, Славакія
Варшава, Польшча- Вуперталь, Германія (12 студзеня 1960)[12][14][…]
Гранбі, Канада (чэрвень 1963)[16]
Дэ-Мойн, ЗША (29 мая 1985)[12][13][…]
Кавала[d], Грэцыя- Катавіцы, Польшча (1994)[15]
Ковентры, Вялікабрытанія (1955)[12][13][…]
/ 
Луганск, Украіна / Расія (1959)[12][13][…]- Манасцір, Туніс (чэрвень 2012)[15]
Ноф-ха-Галіль[d], Ізраіль (1974)[12][13]- Патры, Грэцыя (1990)[17][18]
Сюйчжоу[d], Кітай (27 сакавіка 1984)[15][19]- Уінсар, Канада (11 чэрвеня 1963)[12][13][…]
Ферара, Італія (1960)[12][13]
Фес, Марока (2006)
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Зноскі
правіць- ↑ Sandre
- ↑ БелЭн 2002.
- ↑ Большой словарь географических названий / под ред. В. М. Котляков — Екатеринбург: Русское географическое общество, 2003. — С. 580. — 832 с. — ISBN 5-94799-148-9
- ↑ Recensement de la population 2015 — 2017.
- ↑ Populations légales 2016 — Нацыянальны інстытут статыстыкі і эканамічных даследаванняў Францыі, 2018.
- ↑ Populations légales 2017 — Нацыянальны інстытут статыстыкі і эканамічных даследаванняў Францыі, 2019.
- ↑ Populations légales 2018 — Нацыянальны інстытут статыстыкі і эканамічных даследаванняў Францыі, 2020.
- ↑ Populations légales 2019 — Нацыянальны інстытут статыстыкі і эканамічных даследаванняў Францыі, 2022.
- ↑ Populations légales 2020 — Нацыянальны інстытут статыстыкі і эканамічных даследаванняў Францыі, 2022.
- ↑ Populations légales 2021 — Нацыянальны інстытут статыстыкі і эканамічных даследаванняў Францыі, 2023.
- ↑ Site officiel de la ville de Saint-Étienne. Vive la culture! saint-etienne.fr
- ↑ а б в г д е ё ж з і http://www.saint-etienne.fr/entreprendre-projets/relations-internationales/jumelages/jumelages-ville-saint-étienne
- ↑ а б в г д е ё ж з https://www.saint-etienne.fr/sites/default/files/Les%20jumelages.pdf
- ↑ а б https://www.saint-etienne.fr/entreprendre-projets/relations-internationales/coopérations-internationales/coopérations-internation
- ↑ а б в г д http://www.saint-etienne.fr/entreprendre-projets/relations-internationales/coopérations-internationales/coopérations-internation
- ↑ https://numerique.banq.qc.ca/patrimoine/details/52327/2870342
- ↑ http://www.saint-etienne.fr/sites/default/files/Les%20jumelages.pdf
- ↑ https://www.patrasevents.gr/article/303087-i-lista-me-tis-23-adelfopoiimenes-poleis-tis-patras-iparxei-ousia-omos
- ↑ http://en.jiangsu.gov.cn/col/col54179/index.html
Літаратура
правіць- Сент-Эцьен // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — С. 337. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).
Спасылкі
правіць
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Сент-Эцьен- Сайт горада
- Сайт мэрыі горада
