Сульфаты

У гэтай старонкі няма правераных версій, хутчэй за ўсё, яе якасць не ацэньвалася на адпаведнасць стандартам.

Сульфа́ты^[1] — солі і эфіры сернай кіслаты H₂SO₄^[1], сярэднія (нармальныя) солі сернай кіслаты (неарганічныя сульфаты) і эфіры сернай кіслаты з рознымі араматычнымі і аліфатычнымі спіртамі (арганічныя сульфаты)^[2].

У крышталічнай структуры сульфатаў адасабляюцца комплексныя аніёны SO₄²⁻. Найбольш уласцівы сульфаты моцных двухвалентных асноў, асабліва Ba²⁺, а таксама Sr²⁺ і Ca²⁺. Больш слабыя асновы утвараюць моцныя солі, часта даволі няўстойлівыя (напрыклад сульфаты акісленага жалеза), больш моцныя асновы — двайныя солі і крышталегідраты.

Гл. таксама

Літаратура

Міляшкевіч Я. М. Сульфа́ты // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 264. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
Данилов В. П. Сульфаты неорганические // Химическая энциклопедия: в 5 т (руск.) / Зефиров Н. С. (гл. ред.). — М.: Большая Российская энциклопедия, 1995. — Т. 4: Пол—Три. — С. 456. — 639 с. — 40 000 экз. — ISBN 5-85270-039-8.
Сульфаты неорганические; Сульфаты органические // Химический энциклопедический словарь / гл. ред. И. Л. Кнунянц. — М.: Советская энциклопедия, 1983. — С. 551. — 792 с. — 100 000 экз. (руск.)
Конь И. Я., Тутельян В. А. Сульфаты // Большая медицинская энциклопедия : [в 30 т. ] (руск.) / гл. ред. акад. Б. В. Петровский; [Акад. мед. наук СССР]. — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1985. — Т. 24: Сосудистый шов — Тениоз. — 544 с. — 150 600 экз.
Сульфаты / Малина И. К. // Большая советская энциклопедия : ([в 30 т.]) / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд.. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978. (руск.)

[FOOTNOTEБелЭн2002-1] а ^б БелЭн 2002.

[FOOTNOTEБольшая_медицинская1985-2] Большая медицинская 1985.

[1]

[2]