Семірэ́чча[2] (каз. Жетісу) — геаграфічная вобласць у Цэнтральнай Азіі. Размешчаная паміж азёрамі Балхаш на поўначы, Сасыкколь і Алаколь на паўночным усходзе, хрыбтом Джунгарскі Алатау на паўднёвым усходзе, хрыбтамі Паўночнага Цянь-Шаня на поўдні.

Сямірэчча
Краіна
Знаходзіцца ў адміністрацыйнай адзінцы
Знаходзіцца ў межах геаграфічнага аб'екта Цэнтральная Азія
Сямірэчча (Казахстан)
Сямірэчча
Семиріченська вобласць у 1900 годзе

Сем галоўных рэк, якія далі назву рэгіёну: Ілі, Каратал, Біен, Аксу, Лепсі (Лепсы, Лепса), Баскан, Сарканд.

У I тысячагоддзі да н . е. на гэтай тэрыторыі жылі плямёны сакаў; ў ІІ стагоддзі да н . е.V стагоддзі н . е.усуні. У сярэдзіне VI стагоддзя тут утварыўся Заходне-Цюркскі каганат, у VIII стагоддзі — дзяржава цюргешаў (да 758 года) і карлукаў (766—940 года). У канцы Х стагоддзя Сямірэчча ўвайшло ў дзяржаву Караханідаў, з 30-х гадоў XII стагоддзя — у дзяржава каракітаеў.

Зноскі правіць

  1. GeoNames — 2005. Праверана 6 красавіка 2015.
  2. БелЭн 2002.

Літаратура правіць