Уладзімір Васільевіч Кавалёнак

Уладзімір Васільевіч Кавалёнак (нар. 3 сакавіка 1942, в. Белае, Крупскі раён, Мінская вобласць) — савецкі і беларускі касманаўт, двойчы Герой Савецкага Саюза.

Уладзімір Васільевіч Кавалёнак
Краіна:	СССР
Спецыяльнасць:	Лётчык-касманаўт
Воінскае званне:	генерал-палкоўнік авіяцыі[d]
Экспедыцыі:	Саюз-25, Саюз-29, Саюз Т-4, Салют-6
Дата нараджэння:	3 сакавіка 1942(1942-03-03) (82 гады)
Месца нараджэння:	Белае, Хацюхоўскі сельсавет, Халопеніцкі раён, Мінская вобласць, БССР, СССР
Узнагароды:	Ордэн «За ваенныя заслугі» Ордэн «За службу Радзіме ва Узброеных Сілах СССР» III ступені Юбілейны медаль «300 гадоў Расійскаму флоту» Медаль «У памяць 850-годдзя Масквы» Медаль «У азнаменаванне 100-годдзя з дня нараджэння Уладзіміра Ільіча Леніна» Медаль «Ветэран Узброеных Сіл СССР» Медаль «50 гадоў Узброеных Сіл СССР» Медаль «60 гадоў Узброеных Сіл СССР» Медаль «70 гадоў Узброеных Сіл СССР» Медаль «50 гадоў савецкай міліцыі» Медаль «За воінскую доблесць» 1 ступені Медаль За ўмацаванне баявой садружнасці (Мінабароны) Медаль «За бездакорную службу» (СССР) Медаль «За бездакорную службу» (СССР) Медаль «За бездакорную службу» (СССР) Замежных дзяржаў: Герой ГДР Герой Мангольскай Народнай Рэспублікі Ордэн Крыж Грунвальда III ступені Ордэн Сухэ-Батара Ордэн «За службу Радзіме» II ступені
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Паштовая марка Беларусі «Заваёўнікі космасу, ураджэнцы Беларусі»

Дзяцінства

Нарадзіўся 3 сакавіка 1942 года ў вёсцы Белае Крупскага раёна Мінскай вобласці Беларускай ССР, дзе і правёў дзіцячыя і школьныя гады. Беларус. Скончыў 10 класаў сярэдняй школы на радзіме ў 1959 годзе.

Пачатак ваеннай службы

У 1959 годзе паступіў у Балашоўскае вышэйшае ваеннае авіяцыйнае вучылішча лётчыкаў, якое скончыў у 1963 годзе. Служыў у ваенна-транспартнай авіяцыі, дзе здзяйсняў палёты на самалётах Ан-24 спачатку ў якасці другога пілота, а затым камандзіра карабля. У 1965 годзе разглядаўся як кандыдат у атрад касманаўтаў, залічаны не быў, але пакінуты ў рэзерве для наступнага залічэння.

У 1967 годзе быў залічаны ў атрад касманаўтаў, у групу ВПС № 4, дзе прайшоў поўны курс агульнакасмічнай падрыхтоўкі і курс падрыхтоўкі да палётаў на караблях тыпу «Саюз» і арбітальных станцыях «Салют».

У маі 1975 года ўваходзіў у склад дублюючага экіпажа пры палёце «Саюза-18-2».

У 1976 годзе скончыў Ваенна-паветраную акадэмію імя Ю. А. Гагарына, пры гэтым не спыняў працу ў Цэнтры падрыхтоўкі касманаўтаў імя Ю. А. Гагарына.

Першы палёт

З 9 па 11 кастрычніка 1977 года здзейсніў свой першы палёт у космас на касмічным караблі «Саюз-25» (пазыўны «Фатон-1») у якасці камандзіра карабля. У экіпаж таксама ўваходзіў Валерый Віктаравіч Румін. Па праграме палёту «Саюз-25» павінен быў састыкавацца са станцыяй «Салют-6», але з-за няштатных рэжымаў работы сістэмы збліжэння стыкоўку ажыццявіць не ўдалося і палёт быў датэрмінова спынены. Агульная працягласць першага знаходжання ў космасе склала 2 дні 44 хвіліны і 45 секунд.

У снежні 1977 года і ў студзені 1978 года ўваходзіў у склад дублюючых экіпажаў караблёў «Саюз-26» і «Саюз-27» адпаведна.

Далейшая служба

У 1984 годзе скончыў Ваенную акадэмію Генеральнага штаба УС СССР. Прызначаны намеснікам начальніка 1-га ўпраўлення (падрыхтоўка касманаўтаў) Цэнтра падрыхтоўкі касманаўтаў імя Ю. А. Гагарына. У сувязі з гэтым прызначэннем выбыў з атрада касманаўтаў.

З лютага 1986 года — намеснік камандуючага 37-й паветранай арміяй Вярхоўнага Галоўнакамандавання (стратэгічнага прызначэння). З сакавіка 1988 года — намеснік начальніка кафедры Ваеннай акадэміі Генеральнага штаба.

З 1989 па 1992 год з’яўляўся народным дэпутатам Рэспублікі Беларусь. З 1991 года — прэзідэнт Беларускай рэспубліканскай федэрацыі касманаўтыкі. З ліпеня 1992 года — начальнік Ваенна-паветранай інжынернай акадэміі імя М. Я. Жукоўскага. Прысвоена званне генерал-палкоўніка авіяцыі ўказам ад 20 лютага 1993 года. Кандыдат ваенных навук, прафесар. З чэрвеня 2002 года — у запасе па ўзросце.

На выбарах Расійскай Дзяржаўнай думы 1995 года ўваходзіў у першую тройку федэральнага спісу Партыі эканамічнай свабоды (лідар — Канстанцін Баравы).

Званні і ўзнагароды

• Двойчы Герой Савецкага Саюза (2 лістапада 1978, 26 мая 1981)
• Ордэн «За заслугі перад Айчынай» III ступені (16 мая 1996)
• Ордэн «За ваенныя заслугі» (2000)
• Тры ордэны Леніна (15 лістапада 1977 г., 2 лістапада 1978, 26 мая 1981)
• Ордэн «За службу Радзіме ва Узброеных Сілах СССР» III ступені (12 жніўня 1991)
• Медаль «За заслугі ў асваенні космасу» (12 красавіка 2011 года) — за вялікія заслугі ў галіне даследавання, асваення і выкарыстання касмічнай прасторы, шматгадовую добрасумленную працу, актыўную грамадскую дзейнасць.
• Восем юбілейных медалёў
• Герой ГДР (1978)
• Ордэн Карла Маркса (ГДР, 1978)
• Герой МНР (1981)
• Ордэн Сухэ-Батара (МНР, 1981)
• Ордэн «Крыж Грунвальда» III ступені (ПНР, 1978)
• Ордэн «За службу Радзіме» II ступені (Беларусь, 2002)

Літаратура

• Кавалёнак Уладзімір Васілевіч // Беларусь: энцыклапедычны даведнік / Рэдкал. Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. М. В. Драко, А. М. Хількевіч. — Мн.: БелЭн, 1995. — С. 352. — 800 с. — 5 000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Уладзімір Васільевіч Кавалёнак
• Уладзімір Васільевіч Кавалёнак на сайце «Героі краіны»
• Кавалёнак Уладзімір Васільевіч на сайце анлайн-энцыклапедыі «Беларусь у асобах і падзеях»