Уладзімір Сяргеевіч Каравай

беларускі правазнавец, дзяржаўны дзеяч
(Пасля перасылкі з Уладзімір Каравай)

Уладзі́мір Сярге́евіч Карава́й (нар. 10 мая 1936, в. Міцкевічы, Вілейскі павет, Віленскае ваяводства, Польская Рэспубліка) — беларускі правазнавец і палітык. Міністр юстыцыі БССР (1986—1988). Член Савета Рэспублікі Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь першага склікання (1997—2000). Заслужаны юрыст Рэспублікі Беларусь.

Уладзімір Сяргеевіч Каравай
Сцяг Міністр юстыцыі БССР
25 снежня 1986 — 19 лістапада 1988
Кіраўнік урада Уладзімір Бровікаў
Міхаіл Кавалёў
Папярэднік Аляксандр Здановіч
Пераемнік Валянцін Сукала
Нараджэнне 10 мая 1936(1936-05-10) (88 гадоў)
Партыя
Адукацыя
Узнагароды
Ганаровая грамата Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР Заслужаны юрыст Рэспублікі Беларусь

Біяграфія

правіць

Нарадзіўся 10 мая 1936 года ў в. Міцкевічы Вілейскага павета Віленскага ваяводства (цяпер — Смаргонскі раён Гродзенскай вобласці)[1].

Працоўную дзейнасць пачаў у 1954 годзе інструктарам Смаргонскага раённага камітэта ЛКСМБ. У 1955—1959 гадах служыў у Ваенна-марскім флоце. Пасля звальнення ў запас паступіў на юрыдычны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта.

Пасля заканчэння ўніверсітэта ў 1964 годзе абраны народным суддзёй народнага суда Гомельскага раёна, у 1965 годзе — народным суддзёй народнага суда Веткаўскага раёна, у 1965 годзе — членам Гомельскага абласнога суда.

Са жніўня 1969 года па 1973 год працаваў інструктарам Гомельскага абкама КПБ. З сакавіка 1973 года па сакавік 1978 года працаваў намеснікам старшыні Гомельскага абласнога суда па крымінальных справах. З сакавіка 1978 года — старшыня Гомельскага абласнога суда.

Працаваў дэпутатам Гомельскага абласнога Савета народных дэпутатаў, членам рэвізійнай камісіі і прапагандыстам Гомельскага абкама КПБ, членам бюро першаснай партыйнай арганізацыі, выкладчыкам Універсітэта марксізму-ленінізму пры Гомельскім абкаме КПБ.

25 снежня 1986 года прызначаны Міністрам юстыцыі БССР[2]. 19 лістапада 1988 года абраны Старшынёй Вярхоўнага Суда БССР, знаходзіўся на гэтай пасадзе да сыходу ў адстаўку 4 студзеня 1997 года[3].

З 10 студзеня 1997 года[4] па 2000 год — член Савета Рэспублікі Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь першага склікання (па прэзідэнцкай квоце). З’яўляўся старшынёй Пастаяннай камісіі Савета Рэспублікі па заканадаўстве і дзяржаўным будаўніцтве.

Узнагароды

правіць

Зноскі

  1. Министры. Министерство юстиции Республики Беларусь Архівавана 11 снежня 2021.
  2. Указ Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР ад 25 снежня 1986 года
  3. Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 4 студзеня 1997 года
  4. Указ Президента Республики Беларусь от 10 января 1997 года № 25 «О назначении Н. И. Дементея, Т. Н. Дудко, Н. Н. Еременко, В. С. Каравая членами Совета Республики Беларусь Национального собрания Республики Беларусь»
  5. Указ Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР ад 8 мая 1986 года
  6. Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 9 снежня 1996 года

Літаратура

правіць
  • Парламент — Нацыянальны сход Рэспублікі Беларусь. — Мн., 1997.
  • Каравай Уладзімір Сяргеевіч // Беларусь: энцыклапедычны даведнік / Рэдкал. Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. М. В. Драко, А. М. Хількевіч. — Мн.: БелЭн, 1995. — С. 371. — 800 с. — 5 000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.

Спасылкі

правіць