Соўка бульбяная

Соўка бульбяная ці Соўка балотная (Hydraecia micacea) — матылёк сямейства совак, шкоднік многіх сельскагаспадарчых культур.

Соўка бульбяная
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Жывёлы Падцарства:  Эўметазоі Без рангу:  Двухбакова-сіметрычныя Без рангу:  Першаснаротыя Без рангу:  Ecdysozoa Без рангу:  Panarthropoda Тып:  Членістаногія Падтып:  Трахейнадыхальныя Надклас:  Шасціногія Клас:  Насякомыя Падклас:  Крылатыя насякомыя Інфраклас:  Навакрылыя насякомыя Надатрад:  Насякомыя з поўным метамарфозам Атрад:  Матылі Падатрад:  Glossata Надсямейства:  Noctuoidea Сямейства:  Соўкі Падсямейства:  Земляныя соўкі Род:  Hydraecia Від:  Соўка бульбяная
Міжнародная навуковая назва
Hydraecia micacea Esper, 1789
Выявы на Вікісховішчы ITIS   117402 NCBI   214171 EOL   523880

Апісанне

Матылі сярэдніх памераў. Размах крылаў складае 28-45 мм. Даўжыня пярэдняга крыла 14-21 мм. Пярэднія крылы шырокія, з крыху выгнутым вонкавым краем, шаравата-жоўтыя, цёмна- або карычнева-шэрыя, з некаторым чырванаватым адценнем, з папярочнымі лініямі і плямамі. Заднія крылы шаравата- ці ружавата-жоўтага колеру, з цёмнай палоскай ў верхняй траціне крыла. Ніжнегубныя шчупікі ў 1,5 разы даўжэй за галаву, значна выступаюць на лоб. Вусікі самцоў пілаватыя, з пучкамі раснічак на зубцах.

Асаблівасці біялогіі

Насяляюць палі, лугі, лясы, сады, паркі. На Беларусі матылі сустракаюцца з сярэдзіны ліпеня да сярэдзіны верасня; вусені ў маі — ліпені.

Самка адкладае ў жніўні-верасні 70-90 яец у двух-трох паралельных шэрагах. Перазімавалыя яйкі развіваюцца ў канцы красавіка — пачатку мая. Вусені сілкуюцца на розных травах, у тым ліку на бульбе. У канцы чэрвеня — сярэдзіне ліпеня вусені акукліваюцца.

Шкодзіць бульбе, равяню, хмелю, тамату, кукурузе, цыбулі, часнаку, суніцам, маліне, дэкаратыўным раслінам (ліліям, касачам і інш.). Вусені часта развіваюцца на трыснягу, асацэ, касачы, пырніку, Glyceria і інш. Харчуюцца вусені на лісці, затым у сцеблах травы, пазней пераходзяць на расліны з тоўстым сцяблом. Пашкоджваюць сцяблы, карэнішчы.

Літаратура

• Анфінагенава В. Г. Соўкі // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 4. Недалька — Стаўраліт / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1985. — 599 с., іл. — 10 000 экз.
• Ключко З. Ф. Семейство совки, или ночницы, — Noctuidae. / Вредители сельскохозяйственных культур и лесных насаждений. Т. 2. Членистоногие. — Киев: Урожай, 1974. — С. 361—408. (руск.)
• Поспелов С. М. Совки, вредящие сельскохозяйственным растениям на северо-западе РСФСР. Автореф. дисс. … докт. биол. наук. — Л.-Пушкин, 1975. — 43 с. (руск.)
• Поспелов С. М. Совки — вредители сельскохозяйственных культур. — М.: Агропромиздат, 1989. — 112 с. (руск.)
• Сухарева И. Л. Сем. Noctuidae — совки. / Насекомые и клещи — вредители сельскохозяйственных культур. Т. 3, ч.2. Чешуекрылые. — СПб.: Наука, 1999. — С. 332—378. (руск.)