Ігнацы Завіша
Ігнацы Завіша (каля 1690 — 16 жніўня 1738) — вялікалітоўскі дзяржаўны дзеяч. Мечнік (з 1730) і вялікі падкаморы літоўскі (з 1734), маршалак надворны літоўскі (з 1736).
Ігнацы Завіша | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Юзаф Тадэвуш Агінскі | ||||||
Пераемнік | Януш Аляксандр Сангушка | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | Багуслаў Эрнэст Дэнгаф | ||||||
Пераемнік | Ежы Аўгуст Мнішак | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | Міхал Казімір Радзівіл Рыбанька | ||||||
Пераемнік | Фердынанд Фабіян Плятэр[d] | ||||||
Нараджэнне | 16 красавіка 1696 | ||||||
Смерць | 16 жніўня 1738[1] (42 гады) | ||||||
Род | Завішы | ||||||
Бацька | Крыштаф Станіслаў Завіша | ||||||
Маці | Тэрэза з Тышкевічаў[d] | ||||||
Жонка | Марцыбела з Агінскіх[d] | ||||||
Званне | генерал-маёр | ||||||
Узнагароды | |||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Граф «на Бакштах, Бярдычаве і Завішыне». Трымаў Менскае, Чачэрскае, Хіславіцкае, Самілішскае і Інтурскае староствы[2].
Жыццяпіс
правіцьЗ шляхецкага роду Завішаў герба «Лебедзь», сын Крыштафа Станіслава.
У 1717 г. бацька паслаў яго ў рыцарскую школу ў Дрэздэне. У сваіх мемуарах пакінуў вельмі цікавыя звесткі пра тое, як праходзіла вучоба ў школе. Апрача тэорыі і практыкі фехтавання, коннай язды, замежных моў, гісторыі, механікі і геаметрыі, навучэнцы атрымлівалі веды па архітэктуры, маляванні і чарчэнні. Архітэктуру militaris выкладаў маёр Гер, архітэктуру civilis — капітан Лебенгольц; урокі перспектыўнага малюнку даваў прыдворны мастак Якаб Апельштаат[3]. Пасля заканчэння гадавога курса навучання Ігнацы падараваў каменданту школы генералу Якубу Фрыдэрыку Флемінгу ўласнаручна выкананы малюнак Старога і Новага Дрэздана[4].
Служыў у войску Вялікага княства Літоўскага, меў званне генерал-маёра кавалерыі. У 1727 ажаніўся з прадстаўніцай роду Агінскіх — Марцыбелай, дачкой ваяводы віленскага Казіміра Дамініка Агінскага.
У 1732 заснаваў базільянскі кляштар у Лядах[5], апекваўся ім[6]. Памёр без нашчадкаў[7], а ягоныя маёнткі засталіся ў руках удавы[8].
Зноскі
- ↑ Senatorowie i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego 1386—1795 / пад рэд. J. Wolff — Kraków: 1885. — С. 182.
- ↑ Вячаслаў Насевіч. Завішы // ЭВКЛ С. 639.
- ↑ Завіша памылкова падаў прозвішча мастака як Абфэльштэт. Без сумневу, меўся на ўвазе Хрысціян Якаб Апельштаат — Allgemeines Lexikon der bildenden Künstler von der Antike bis zur Gegenwart. Bd. 2: Antonio da Monza-Bassan / unter Mitw. von 300 Fachgelehrten hrsg. von U. Thieme und F. Becker. — Leipzig: Wilhelm Engelmann, 1908. — [2], 600 s. — S. 38 — 39.
- ↑ Pamiętniki Krzysztofa Zawiszy Wojewody Mińskiego (1666—1721) / wyd. z oryg. rękopismu i opatrzone przypiskami przez Juliana Bartoszewicza. — Warszawa: J. Zawisza, 1862. — [6], LXXIII, 438, [2] s., [2] k. tabl.: il. — S. 372—373.
- ↑ Аляксандр Ярашэвіч. Беззаганнае зачацце // «Наша Вера», № 4 (30), 2004.
- ↑ Марозава С. В. Уніяцкая царква Ў этнакультурным развіцці Беларусі (1596—1839 гады). — Гродна: ГрДУ, 2001.
- ↑ Вячаслаў Насевіч. Завішы // ЭГБ С. 394.
- ↑ Вячаслаў Насевіч. Тэрыторыя Чэрвеньскага раёна ў перыяд феадалізму // Памяць/Чэрвенскі раён
Літаратура
правіць- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — Мінск: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — 684 с.: іл. ISBN 985-11-0314-4.
- Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 3: Гімназіі — Кадэнцыя / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 1996. — 527 с.: іл. ISBN 985-11-0041-2.