Аляксандр Андрэевіч Самарскі

Алякса́ндр Андрэ́евіч Сама́рскі (19 лютага 1919, хут. Свістуны, цяпер Амвросіўскага раёна Данецкай вобласці, Украіна — 11 лютага 2008, Масква) — савецкі і расійскі матэматык, адзін з заснавальнікаў тэорыі матэматычнага мадэліравання і вылічальнага эксперыменту. Акадэмік РАН (1976; член-карэспандэнт 1966). Замежны член НАН Беларусі (2000). Герой Сацыялістычнай Працы (1979).

Аляксандр Андрэевіч Самарскі
руск.: Алекса́ндр Андре́евич Сама́рский[1]
Дата нараджэння 19 лютага 1919(1919-02-19)[2][3]
Месца нараджэння
Дата смерці 11 лютага 2008(2008-02-11)[3] (88 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Род дзейнасці матэматык
Навуковая сфера матэматычная фізіка, вылічальная матэматыка, лікавы аналіз і матэматычнае мадэляванне[d]
Месца працы
Навуковая ступень доктар фізіка-матэматычных навук
Навуковае званне
Альма-матар
Навуковы кіраўнік Андрэй Мікалаевіч Ціханаў
Член у
Прэміі
Дзяржаўная прэмія Расійскай Федэрацыі Ленінская прэмія Дзяржаўная прэмія СССР Сталінская прэмія
Узнагароды
Герой Сацыялістычнай Працы
ордэн Леніна ордэн Кастрычніцкай Рэвалюцыі ордэн Айчыннай вайны ордэн Айчыннай вайны I ступені ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга ордэн Дружбы народаў ордэн Славы медаль «За абарону Масквы» медаль «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
залаты медаль ВДНГ Прэмія імя М. В. Ламаносава

Біяграфія правіць

Скончыў Маскоўскі ўніверсітэт (1945). З 1953 у Інстытуце прыкладной матэматыкі АН СССР, з 1990 у Інстытуце матэматычнага мадэліравання РАН (у 1990—1998 дырэктар).

Навуковы ўклад правіць

Навуковыя працы па матэматычнай фізіцы, тэорыі дыферэнцыяльных ураўненняў, тэорыі нелінейных працэсаў, вылічальнай матэматыцы.

Пабудаваў агульныя тэорыі рознасных схем[ru], ітэрацыйных метадаў рашэння сетачных ураўненняў. Распрацаваў новыя прынцыпы апраксімацыі мнагамерных задач, аналітычныя і лікавыя метады рашэння актуальных задач ядзернай фізікі, фізікі плазмы, цеплаправоднасці і інш. Правёў разлік ядзернага выбуху[ru] і дынамікі выбуху тэрмаядзернага зараду.

Сааўтар адкрыцця эфекту Т-слоя[ru] ў плазме, адзін са стваральнікаў тэорыі рэжымаў з абвастрэннем у нелінейных суцэльных асяроддзях.

Узнагароды правіць

Творы правіць

  • Математическое моделирование: Идеи. Методы. Примеры. М., 1997 (разам з А. П. Міхайлавым).
  • Разностные схемы с операторными множителями. Мн., 1998 (разам з П. М. Вабішчэвічам, П. П. Матусам).
  • Уравнення математической физики. 6 изд. М., 1999 (разам з А. М. Ціханавым).
  • Численные методы математической физики. М., 2000 (разам з А. У. Гуліным).

Зноскі

  1. Virtual International Authority File[Dublin, Ohio]: OCLC, 2003.
  2. Самарский Александр Андреевич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  3. а б MacTutor History of Mathematics archive — 1994. Праверана 22 жніўня 2017.
  4. Find a Grave — 1996.
  5. а б в г д е ё ж з і к л м MacTutor History of Mathematics archive — 1994.
  6. а б Матэматычная генеалогія — 1997.

Літаратура правіць

Спасылкі правіць