Арсеній Дзіянісавіч Арсенка

Арсеній (Арсен) Дзіянісавіч Арсенка (15 сакавіка 1903, Новая Вадалага, Харкаўская вобласць — 30 жніўня 1945) — беларускі і ўкраінскі савецкі спявак (барытон). Народны артыст БССР (1944) і акцёр.

Арсеній Дзіянісавіч Арсенка
Дата нараджэння	15 сакавіка 1903(1903-03-15)
Месца нараджэння	Нова Вадалага, Валкаўскі павет[d], Харкаўская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	30 жніўня 1945(1945-08-30) (42 гады)
Месца смерці	Мінск, Мінская вобласць, БССР, СССР
Месца пахавання	Вайсковыя могілкі
Краіна	СССР
Альма-матар	Харкаўскі нацыянальны ўніверсітэт мастацтваў імя І. П. Катлярэўскага[d]
Месца працы	Вялікі тэатр Беларусі
Музычная дзейнасць
Прафесіі	спявак, оперны спявак
Пеўчы голас	барытон
Інструменты	голас
Узнагароды	Народны артыст Беларускай ССР

Біяграфія

Скончыў у 1928 годзе Харкаўскі музычна-драматычны інстытут. У 1928-37 працаваў у оперных тэатрах Харкава, Адэсы, у Вялікім тэатры СССР.

З 1937 саліст Дзяржаўнага тэатра оперы і балета БССР.

Магіла Арсена Арсенкі

Памёр 30 жніўня 1945 года. Пахаваны на Вайсковых могілках у Мінску. У 1950 годзе на магіле пастаўлена стэла з выявай ліры і гарэльефам.

Творчасць

Першы выканаўца галоўнай партыі ў операх «У пушчах Палесся» А. Багатырова (Кузьміч), «Кветка шчасця» А. Туранкова (Андрэй). Таксама выконваў ролі Змітрака ў оперы «Міхась Падгорны» і Апанаса ў «Алесе» Я. К. Цікоцкага. Сярод лепшых роляў класічнага рэпертуару: Фігаро («Севільскі цырульнік(руск.) бел.» Д. Расіні), Жэрмон і Рыгалета («Травіята» і «Рыгалета» Д. Вердзі), Валянцін («Фаўст» Ш. Гуно), Анегін («Яўген Анегін» П. Чайкоўскага), Ялецкі («Пікавая дама» П. Чайкоўскага). Арсенка валодаў высокай вакальнай культурай, створаныя ім вобразы адрозніваліся арыгінальнасцю музычнай і сцэнічнай трактоўкі. Выступаў і як камерны спявак.