Васіль Восіпавіч Тапаркоў

Васіль Восіпавіч Тапаркоў (4 (16) сакавіка 1889, Санкт-Пецярбург25 жніўня 1970, Масква) — акцёр, рэжысёр і педагог. Народны артыст СССР (1948). Доктар мастацтвазнаўства (1965).

Васіль Восіпавіч Тапаркоў
Род дзейнасці
акцёр, рэжысёр, педагог
Дата нараджэння 4 (16) сакавіка 1889 ці 17 сакавіка 1889(1889-03-17)[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 25 жніўня 1970(1970-08-25)[2] (81 год)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства  Расійская імперыя
 СССР
Месца працы
Альма-матар
Узнагароды і прэміі

Ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга Ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга
Сталінская прэмія Сталінская прэмія

Біяграфія правіць

У 1909 годзе скончыў Пецярбургскае тэатральнае вучылішча. У 1909—1914 гг. працаваў Пецярбургскім тэатры Літаратурна-мастацкага таварыства. З пачаткам Першай сусветнай вайны быў прызваны ў армію і адпраўлены на фронт, дзе трапіў у палон.

З 1919 года працаваў у Маскве ў прыватным тэатры Карша (Рускі Драматычны тэатр), з 1927 года ў Маскоўскім Мастацкім акадэмічным тэатры. Выкладаў у Школе-студыі імя У. Неміровіча-Данчанкі, з 1948 года — прафесар.

Памёр 25 жніўня 1970 г., пахаваны ў Маскве.

Творчасць правіць

Дэбютаваў у ролі Платона Каратаева ў п’есе па раману Л. М. Талстога «Вайна і мір». Сярод роляў: Чычыкаў («Мёртвыя душы»), Бераст («Платон Крэчат»), Кругасветаў («Плады асветніцтва»), Мышлеўскі («Дні Турбіных»), Аргон («Тарцюф» Мальера) і інш.
У якасці рэжысёра здзейсніў пастаноўкі «Тарцюф» (1939, разам з Кедравым), «Апошнія дні» (1943, разам з В. Я. Станіцыным) і інш. выканаў ролі ў кінастужках «Марозка» (1924), «Юбілей» (1941), «Дзяўчына без адраса» (1957) і інш.

Аўтар кніг і артыкулаў аб вучэнні К. С. Станіслаўскага

Узнагароды правіць

Зноскі

  1. Internet Movie Database — 1990. Праверана 20 чэрвеня 2019.
  2. а б в Топорков Василий Осипович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.

Літаратура правіць

  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 429—430. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0251-2 (Т. 15).

Спасылкі правіць