Дымітр Ежы Вішнявецкі

Дымітр Ежы Вішнявецкі (польск.: Dymitr Jerzy Wiśniowiecki) (19 снежня 1631 — 28 ліпеня 1682) — дзяржаўны і ваенны дзеяч Каралеўства Польскага, ваявода белзскі (1660—1678), ваявода (1678—1681) і кашталян кракаўскі (1681—1682); польны (1668—1676) і вялікі каронны гетман (1676—1682), стражнік вялікі каронны (1658—1660), староста белацаркоўскі, камянецкі, салескі, струмілаўскі, брагінскі, любомльскі.

Дымітр Ежы Вішнявецкі
Dymitr Jerzy Wiśniowiecki
Карыбут
13-ы Гетман вялікі каронны 1676 — 1682
Папярэднік	Ян Сабескі
Пераемнік	Станіслаў Ян Ябланоўскі
Кашталян кракаўскі 1681 — 1682
Папярэднік	Станіслаў Варшыцкі
Пераемнік	Станіслаў Канецпольскі
Нараджэнне	19 снежня 1631(1631-12-19) Вішнявец, Крамянецкі павет[d], Валынскае ваяводства, Малапольская правінцыя, Карона Каралеўства Польскага, Рэч Паспалітая
Смерць	28 ліпеня 1682(1682-07-28) (50 гадоў) Люблін, Люблінскае ваяводства, Малапольская правінцыя, Карона Каралеўства Польскага, Рэч Паспалітая
Род	Вішнявецкія
Бацька	Януш Вішнявецкі
Маці	Кацярына Яўгенія з Тышкевічаў[d]
Жонка	Мар'яна Замойская Тэафіля Людвіка Заслаўская
Дзеці	ад 1-га шлюбу: Сафія, Яўгенія Катажына
Аўтограф
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Актыўны палітычны дзеяч часу праўлення Міхала Вішнявецкага і Яна Сабескага.

Біяграфія

Пасля смерці бацькі Януша Вішнявецкага апеку над Дымітрам узяў Іерамія Вішнявецкі. Разам з ім Дзмітрый прымаў удзел у абароне Збаража і ў бітве пад Берастэчкам ў час паўстання Хмяльніцкага. Падчас шведскага патопу быў на баку Карла X Густава. Ужо вясной 1656 года ён вярнуўся да польскага караля Яна Казіміра. У 1658 годзе стаў стражнікам каронным. У 1660 годзе ён стаў сенатарам як ваявода белзскі. Звязаўся з прафранцузскай партыяй, які групіравалася каля польскага караля і каралевы Марыі Людвікі.

Падчас рокашу Любамірскага быў на баку двара, а ўжо ўвесну 1668 года быў прызначаны гетманам польным каронным. Пасля адрачэння ад трона Яна Казіміра стаў прыхільнікам аўстрыйскай партыі, аднак падчас элекцыі ў 1669 годзе падтрымаў кандыдатуру свайго стрыечнага брата Міхала Вішнявецкага. Як польны гетман удзельнічаў у бітвах з туркамі і татарамі. Быў удзельнікам Хоцінскай бітвы, дзе камандаваў цэнтрам польскага войска.

10 мая 1671 года Дымітр Ежы Вішнявецкі ажаніўся з Тэафіляй Людвікай Заслаўскай. Шлюб апынуўся няшчаслівым. Князь ігнараваў жонку, завёў у Любліне палюбоўніцу па імі Канкордыя.

Пасля смерці караля падтрымаў аўстрыйскага кандыдата Карла Латарынгскага, аднак пасля выбару Сабескага змірыўся з ім. У 1676 годзе Дзмітрый атрымаў булаву гетмана вялікага кароннага, аднак не меў палкаводчы талент, таму знаходзіўся ў цені караля Сабескага. З самага пачатку кар'еры знаходзіўся ў супрацьстаянні з Сабескім, быў адным з галоўных апазіцыянераў караля. Будучы прыхільнікам Габсбургаў, супрацьстаяў намерам польскага караля на збліжэнне з Францыяй.

Літаратура

• «Дворянские роды Российской империи». Т. 2. Князья, С. 94, СПб., ИПК «Вести», 1995

Спасылкі

• Генеалогія Вішнявецкіх Архівавана 28 студзеня 2016.