Жоўтагаловая сітаўка

Жоўтагало́вая сі́таўка (Motacilla citreola) — невялікая птушка з сямейства сітаўкавых.

Жоўтагаловая сітаўка
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Жывёлы Падцарства:  Эўметазоі Без рангу:  Двухбакова-сіметрычныя Без рангу:  Другаснаротыя Тып:  Хордавыя Падтып:  Пазваночныя Інфратып:  Сківічнаротыя Надклас:  Чацвераногія Клас:  Птушкі Падклас:  Нованёбныя Атрад:  Вераб’інападобныя Падатрад:  Пеўчыя вераб’іныя Сямейства:  Сітаўкавыя Род:  Сітаўкі Від:  Жоўтагаловая сітаўка
Міжнародная навуковая назва
Motacilla citreola (Pallas, 1776)
Ахоўны статус
Выклікаюць найменшыя асцярогі IUCN 3.1 Least Concern : / 22718379
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   554345 NCBI   179817 EOL   1178526

Апісанне

Стройная птушка даўжынёй ад 15 да 19 см з доўгім хвастом, размах крылаў 24-27 см. Верх цела ад папялiстага да амаль чорнага. Уся галава i нiз цела жоўтыя. У самкi i маладых колеры не такiя кантрастныя, верх галавы алiўкавы. Спеў — кароткае шчабятанне.

Пашырэнне

Арэал разарваны. Да яго належаць Фінляндыя, Эстонія, Латвія, Польшча, на ўсход птушка трапляецца да вярхоўяў ракі Амур, сустракаецца на поўдні да Афганістана i Гімалаяў. Iзаляваныя папуляцыi вядомы ў Турцыi i ад Кольскага паўвострава на ўсход да Таймыра, на подні — да мяжы тайгі.

На поўначы жыве ў тундры, насяляе вербнiкi па берагах i астравах вялiкiх рэк i iх дэльт, берагi азёр сярод нiзiнных балот, трапляецца ў падмоклых частках горнай тундры i ў зарасніках вярбы на горных лугах. На поўдні селіцца каля паўночнай мяжы ляснога пояса i ў гарах часта ў вiльготных мясцiнах: забалочаныя лугi паблiзу балот, а таксама асаковыя зараснікі з групамi кустоў, рачныя далiны з тарфянiкамi. На Памiры даходзiць да 4500 м, на Алтаі — 1500 м, у Манголіі — да 2000 м над у.м. У паслягнездавы перыяд засяляе забалочаныя берагi вадаёмаў (сустракаецца на ворных землях), балоты, тарфянiкi, рысавыя палi, далiны рэк, каналы, сажалкi. Заўсёды трымаецца паблiзу вады.

Паўднёвыя папуляцыi аселыя, паўночныя — пералётныя. Залятае ў Заходнюю Еўропу (у Фiнляндыю, Польшчу, Германію, Аўстрыю, Шатландыю). Пашырае свой арэал на захадзе (Украіна, Чэхія, Беларусь, Фiнляндыя, Латвiя, Эстонiя, Лiтва, Польшча, Германiя). Месца зiмовак часткова ў межах гнездавога арэала, а таксама ў паўночнай Індыі i Бірме. На тэрыторыі Беларусі рэдкі на гнездаванні пералётны і транзітна мігрыруючы від.

Асаблівасці біялогіі

Насякомаедная птушка, жыве паблізу вадаёмаў.

Гняздо асобнае або ў дыфузнай калонii; пад густым навесам травянiстай раслiннасцiў ямцы або пад каменнем у нары. Аснова часта вiльготная. Знешняя частка з сухой травянiстай раслiннасцi, моху, лiсця iсцёблаў; высцiлка з дробнага лiсця, шэрсцiiкасмыкоў воўны.

Яйкi (4-6, часам 3-7) авальныя, матавыя, светла-шэрыя, пясчана-шэрыя з густымi дробнымi светла-карычневымi размытымi плямкамi(часам адсутнiчаюць).

Літаратура

• Птушкі Еўропы: Палявы вызначальнік / пад рэд. М. Нікіфарава. — Варшава: Навуковае выдавецтва ПНВ, 2000.