Зінаіда Іванаўна Браварская
Зінаіда Іванаўна Браварская (31 жніўня 1916, пасёлак Адэса-Дачная[2] — 18 лютага 2005) — беларуская актрыса, педагог. Народная артыстка Беларусі (1967)[2].
Зінаіда Іванаўна Браварская | |
---|---|
Дата нараджэння | 31 жніўня 1916[1] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 18 лютага 2005[1] (88 гадоў) |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Прафесія | актрыса, тэатральны педагог |
Тэатр | |
Узнагароды | |
IMDb | ID 6870357 |
Біяграфія
правіцьПасля заканчэння ў 1937 годзе Дзяржаўнага інстытута тэатральнага мастацтва імя А. Луначарскага ў Маскве[2] пачала сцэнічную дзейнасць у Беларускім тэатры юнага гледача[2]. З 1938 года — актрыса Нацыянальнага акадэмічнага тэатра імя Янкі Купалы[2]. У 1941-50 у франтавым тэатры Масквы, тэатрах Ашхабада, Пензы, Куйбышава[2]. Потым зноў вярнулася на працу ў Купалаўскі тэатр.
Адначасова з 1968 года выкладала акцёрскае майстэрства ў Беларускім дзяржаўным тэатральна-мастацкім інстытуце[2].
Творчасць
правіцьАктрыса выразнага сцэнічнага малюнка, выканаўца драматычных і вострахарактарных роляў[2].
Ролі ў тэатры
правіць- Юлечка («Прыбытковае месца» А. Астроўскага)
- Маці («Зацюканы апостал» А. Макаёнка
- Ірына («Вогненны мост» Б. Рамашова )
- Ірына Аляксандраўна («Трэцяя, патэтычная» М. Пагодзіна)
- Бекбік («Што той салдат, што гэты » Б. Брэхта)
- Эржы («Гульня з коткай» І. Эркеня)
- Зёлкiна («Хто смяецца апошнім» К. Крапівы)
- Нора («Нора» Г. Ібсена)
- Клея («Ліса і вінаград» Г. Фігейрэду)
- Ніхаль («Дзівак» Н. Хікмета )
- Агнія («Традыцыйны збор» В. Розава )
- Бажашуткава («Амністыя» М. Матукоўскага)
- Мар’я Аляксандраўна («Дзядзечкаў сон » паводле Ф. Дастаеўскага),
- Актрыса («Тэатр — любоў мая» В. Пятрова )
Працы ў кіно і тэлевізійных пастаноўках
правіць- «Гадзіннік спыніўся апоўначы»
- «Нашы суседзі»
- «Хто смяецца апошнім? »
- «Крах» (у ролі Царыцы Аляксандры Фёдараўны)
Выступала як актрыса і рэжысёр у больш чым 40 пастаноўках на Беларускім радыё[2].
Узнагароды
правіцьЗноскі
Літаратура
правіць- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 2: Аршыца — Беларусцы / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 2. — С. 226. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0061-7 (т. 2).