Казімір Чартарыйскі

Казімір Чартарыйскі (4 сакавіка 1674 — 31 жніўня 1741) — дзяржаўны дзеяч Рэчы Паспалітай.

Казімір Чартарыйскі Kazimierz Czartoryski
Казімір Чартарыйскі
Герб «Літоўская Пагоня»
Кашталян віленскі
1724 — 31 жніўня 1741
Папярэднік:	Міхал Фрыдэрык Чартарыйскі
Пераемнік:	Міхал Казімір Радзівіл Рыбанька
Падканцлер літоўскі
1712 — 1724
Папярэднік:	Станіслаў Антоні Шчука
Пераемнік:	Міхал Фрыдэрык Чартарыйскі
Вялікі падскарбі літоўскі
1707 — 1709
Суправіцель:	Людвік Канстанцін Пацей (1703 — 1709)
Манарх:	Станіслаў Ляшчынскі
Папярэднік:	Бенедыкт Павел Сапега
Пераемнік:	Міхал Казімір Коцел
Дзейнасць:	палітык
Нараджэнне:	4 сакавіка 1674(1674-03-04) Варшава, Варшаўская зямля[d], Мазавецкае ваяводства, Велікапольская правінцыя, Карона Каралеўства Польскага, Рэч Паспалітая
Смерць:	31 жніўня 1741(1741-08-31) (67 гадоў) Варшава, Варшаўская зямля[d], Мазавецкае ваяводства, Велікапольская правінцыя, Карона Каралеўства Польскага, Рэч Паспалітая
Дынастыя:	Род Чартарыйскіх
Бацька:	Міхаіл Юрый Чартарыйскі
Маці:	Яна Вераніка Алендская[d]
Жонка:	Ізабэла Эльжбета Морштын[d]
Дзеці:	Аўгуст Аляксандр Чартарыйскі, Фрэдэрык Міхал Чартарыйскі, Канстанцыя Чартарыйская[d] і Тэадор Казімір Чартарыйскі[d]
Узнагароды:

Біяграфія

Паходзіў з роду Чартарыйскіх, сын Міхала Ежага, ваяводы сандамірскага, і яго трэцяй жонкі Яны Веранікі Алендскай.

Падчашы ВКЛ у 1699—1707 і 1709—1712, падскарбі вялікі ВКЛ у 1707—1709 (прызначаны Станіславам Ляшчынскім), падканцлер ВКЛ у 1712—1724, кашталян віленскі з 1724. Быў таксама старастам крамянецкім, веліжскім, усвяцкім.

У час бескаралеўя 1696—1697 прыхільнік французскага кандыдата на каралеўскі трон прынца Франсуа Луі дэ Канці. У 1706 перайшоў на бок Станіслава Ляшчынскага, поты супрацоўнічаў з Аўгустам II. Пасля яго смерці (1733) зноў прыхільнік кандыдатуры Станіслава Ляшчынскага на трон. Трапіў у палон да войск Аўгуста III, але пагадзіўся з новым каралём. У 1730-я гады арганізаваў магнацкую групоўку Чартарыйскіх і звязаных з імі іных родаў («фамілію»), якая разлічвала на дапамогу Расіі, каб умацаваць дзяржаўны лад Рэчы Паспалітай.

У 1730 адзначаны Ордэнам Белага Арла.

Сям’я

Ажаніўся ў 1693 годзе з Ізабелай Альжбэтай Морштын (26 жніўня 1671 — 24 лютага 1758, Варшава), дачкой Яна Анджэя Морштына і Кацярыны Гардон. Меў з ёй трох сыноў і дзвюх дачок:

• Міхала Фрыдэрыка (1696—1775);
• Аўгуста Аляксандра (1697—1782), ваяводу рускага;
• Канстанцыю (1700—1759), маці караля Станіслава Аўгуста Панятоўскага;
• Людвіку Альжбету (1703—1745), якая стала манашкай;
• Тэадора Казіміра (1704—1768), біскупа пазнаньскага.

Літаратура

• Грыцкевіч А. Чартарыйскія // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. Т.2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч / Рэдкал.: Г.П. Пашкоў (гал.рэд.) і інш.; Маст. З.Э. Герасімовіч. – Мн.: БелЭн, 2006. – 792 с.: іл. С. 740. ISBN 985-11-0315-2, ISBN 985-11-0378-0 (т. 2)
• Dernałowicz M. Portret Familii. — Warszawa, 1990.