Казімір Чартарыйскі

(1674—1741) кашталян віленскі

Казімір Чартарыйскі (4 сакавіка 1674 — 31 жніўня 1741) — дзяржаўны дзеяч Рэчы Паспалітай.

Казімір Чартарыйскі
Kazimierz Czartoryski
Казімір Чартарыйскі
Казімір Чартарыйскі
Герб «Літоўская Пагоня»
Герб «Літоўская Пагоня»
Кашталян віленскі
1724 — 31 жніўня 1741
Папярэднік Міхал Фрыдэрык Чартарыйскі
Пераемнік Міхал Казімір Радзівіл Рыбанька
Падканцлер літоўскі
1712 — 1724
Папярэднік Станіслаў Антоні Шчука
Пераемнік Міхал Фрыдэрык Чартарыйскі
Вялікі падскарбі літоўскі
1707 — 1709
Сумесна з Людвік Канстанцін Пацей (1703 — 1709)
Манарх Станіслаў Ляшчынскі
Папярэднік Бенедыкт Павел Сапега
Пераемнік Міхал Казімір Коцел
Нараджэнне 4 сакавіка 1674(1674-03-04)
Смерць 31 жніўня 1741(1741-08-31)[1][2] (67 гадоў)
Род Чартарыйскія
Бацька Міхал Ежы Чартарыйскі[3]
Маці Яна Вераніка з Алендскіх[d]
Жонка Ізабэла Эльжбета Морштын[d]
Дзеці Аўгуст Аляксандр Чартарыйскі, Міхал Фрыдэрык Чартарыйскі, Канстанцыя з Чартарыйскіх[d] і Тэадор Казімір Чартарыйскі[d]
Дзейнасць палітык
Узнагароды
Ордэн Белага арла
Ордэн Белага арла
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія правіць

Паходзіў з роду Чартарыйскіх, сын Міхала Ежага, ваяводы сандамірскага, і яго трэцяй жонкі Яны Веранікі Алендскай.

Падчашы ВКЛ у 1699—1707 і 1709—1712, падскарбі вялікі ВКЛ у 1707—1709 (прызначаны Станіславам Ляшчынскім), падканцлер ВКЛ у 1712—1724, кашталян віленскі з 1724. Быў таксама старастам крамянецкім, веліжскім, усвяцкім.

У час бескаралеўя 1696—1697 прыхільнік французскага кандыдата на каралеўскі трон прынца Франсуа Луі дэ Канці. У 1706 перайшоў на бок Станіслава Ляшчынскага, потым супрацоўнічаў з Аўгустам II. Пасля яго смерці (1733) зноў прыхільнік кандыдатуры Станіслава Ляшчынскага на трон. Трапіў у палон да войск Аўгуста III, але пагадзіўся з новым каралём. У 1730-я гады арганізаваў магнацкую групоўку Чартарыйскіх і звязаных з імі іных родаў («фамілію»), якая разлічвала на дапамогу Расіі, каб умацаваць дзяржаўны лад Рэчы Паспалітай.

У 1730 адзначаны Ордэнам Белага Арла.

Сям’я правіць

Ажаніўся ў 1693 годзе з Ізабелай Альжбэтай Морштын (26 жніўня 1671 — 24 лютага 1758, Варшава), дачкой Яна Анджэя Морштына і Кацярыны Гардон. Меў з ёй трох сыноў і дзвюх дачок:

Зноскі

Літаратура правіць