Марыя-Антуанэта (фільм, 2006)
«Марыя-Антуанэта» (англ.: Marie Antoinette) — біяграфічны фільм Сафіі Копалы пра жыццё каралевы Францыі Марыі-Антуанэты, зняты ў 2006 годзе. Фільм заснаваны на кнізе Антоніі Фрэйзер «Marie Antoinette: The Journey».
Сюжэт
правіцьМарыя Антонія Іозефа Іагана Габсбургска-Латарынгская (Кірстэн Данст) — 14-гадовая і самая малодшая дачка імператрыцы Аўстрыі Марыі Тэрэзіі. Маці выбрала яе для таго, каб выдаць замуж за другога кузена, дафіна Францыі, Людовіка XVI (Джэйсан Шварцман), і заключыць тым самым саюз паміж дзвюма дзяржавамі. На мяжы Францыі і Аўстрыі адбываецца сімвалічная цырымонія. Па традыцыі нявеста павінна пакінуць усё, што нагадвала б ёй пра замежны двор; гэта ўключае не толькі ўсё яе адзенне і асабістыя рэчы, але таксама сяброў і любімую сабаку. Выходзячы з палаткі на французскі бок, Марыя-Антонія становіцца дафінай Марыяй-Антуанэтай.
Неўзабаве Марыя-Антуанэта сустракае караля Людовіка XV (Рыпа Торн) і яго ўнука, яе будучага мужа — дафіна. Увага двара амаль цалкам сканцэнтравана на маладой пары. Марыя-Антуанэта практычна ўвесь час акружана слугамі і знатнымі дамамі. Ёй нават не дазваляецца самастойна апранацца, і яна павінна снедаць пры вялікай колькасці людзей. Разам з тым, большасць прыдворных ставяцца з пагардай да дафіны як іншаземкі і вінавацяць яе ў тым, што шлюб не прыносіць спадчынніка.
Французскі двор літаральна кішыць чуткамі. Большасць з іх адносіцца да мадам Дзюбары, фаварыткі караля. Раней ёй не дазвалялася знаходзіцца пры двары, аднак Людовік XV дараваў ёй тытул графіні, тым самым выклікаўшы незадаволенасць знаці. Ахвярай чутак стала і Марыя-Антуанэта. Становішча дафіны становіцца ўсё больш хісткім.
Неўзабаве Марыя-Антуанэта знаходзіць сабе сябровак і пачынае прызвычайвацца да новага жыцця. Яна знаходзіць суцяшэнне ў куплі раскошных сукенак і абутку, паяданні ласункаў і азартных гульнях.
Дафін і яго брат збіраюцца на чарговае паляванне, і Марыя паведамляе яму, што яна будзе абражана, калі яе ятроўка Марыя-Жазэфіна (у рэчаіснасці Марыя-Тэрэза, графіня Артуа) народзіць дзіця раней за яе. Яе муж абяцае ёй, што пасля палявання зоймецца гэтым. Кароль Францыі паведамляе саветніку, што не збіраецца разрываць саюз з Аўстрыяй і загадвае паслаць за ўрачом, каб той агледзеў Марыю-Антуанэту і Людовіка XVI. Дафіна падвяргаецца ціску з розных бакоў, з прычыны таго, што яе шлюб застаецца бяздзетным. У канчатковым выніку Марыя-Жазэфіна нараджае хлопчыка, Луі-Антонія.
Па меры таго, як эканамічнае і палітычнае становішча Францыі пагаршаецца, Марыя ўсё больш аддаляецца ад двара, і яе лад жыцця становіцца геданічным.
Людовік XV памірае, і Людовік XVI становіцца новым каралём Францыі. Новы кароль малады і нявопытны і пачынае марнаваць шмат грошай на замежныя войны, у прыватнасці Амерыканскую рэвалюцыю, тым самым павялічваючы даўгі Францыі. Трохі пазней, Марыя-Антуанэта святкуе сваё васямнаццацігоддзе, арганізаваўшы раскошную вечарынку. Яна працягвае марнаваць велізарную колькасць грошай, нягледзячы на тое, што у краіне растуць бедната і хваляванні.
Неўзабаве ў Версаль прыбывае брат Марыі-Антуанэты, Іосіф II, для таго, каб наведаць сястру і рэкамендаваць ёй устрымацца ад пастаянных вечарынак і азартных гульняў, а таксама змяніць атачэнне. Імператар сустракаецца з Людовікам у звярынцы, дзе кароль дэманструе слана. Іосіф II тлумачыць «механіку» сексуальных адносін на прыкладзе замкаў і ключоў — паколькі адным з каралеўскіх хобі быў выраб замкаў і ключоў. У тую ноч кароль і каралева ўпершыню пакахаліся. 19 снежня 1778 года, каралева нараджае дзяўчынку, Марыю-Тэрэзу. Маці жадае карміць дачку самастойна, аднак гэта не дазваляецца звычаямі. Маленькая прынцэса расце, і Марыя-Антуанэта ўсё больш часу праводзіць у загарадным палацы Малы Трыянон, які ёй падарыў Людовік. У гэты ж час у Марыі завязваецца раман з графам Ферзенам.
Тым часам, Французская рэвалюцыя набірае поўную сілу, і бунтаўшчыкі пачынаюць марш ад Парыжа да Версаля. У той час, як большасць знаці бяжыць з краіны, Марыя-Антуанэта і яе муж вырашаюць застацца. Натоўп дасягае палаца і каралеўская сям’я пакідае яго на наступную раніцу. Апошнім кадрам фільма становіцца від разгромленай спальні каралевы.
У ролях
правіцьАкцёр | Роля |
---|---|
Кірстэн Данст | Марыя-Антуанэта |
Джэйсан Шварцман | Людовік XVI |
Стыў Куган | пасол Мерсі |
Джудзі Дэвіс | графіня дэ Наай |
Рып Торн | Людовік XV |
Роўз Бірн | герцагіня дэ Паліньяк |
Азія Арджэнта | графіня Дзюбары |
Марыяна Фэйтфул | імператрыца Марыя-Тэрэзія |
Дэні Х'юстан | імператар Іосіф II |
Арор Клеман | герцагіня дэ Шартр |
Жан-Крыстоф Бавэ | герцаг дэ Шуазёль |
Джэймі Дорнан | граф Ферзен |
Мэры Най | прынцэса дэ Ламбаль |
Молі Шэнан | Вікторыя Французская |
Шырлі Хендэрсан | Сафія Французская |
Сара Адлер | графіня д’Артуа |
Мацьё Амальрык | Чалавек у шары |
Узнагароды
правіць- 2006, Канскі кінафестываль
- прэмія
- Прыз Французскай сістэмы нацыянальнай адукацыі
- намінацыя
- прэмія
- 2007, Оскар
- прэмія
- 2007, BAFTA
Зборы
правіцьБюджэт фільма склаў 40 млн. $. У першыя выхадныя сабраў $5 361 050 (8 месца). У пракаце з 20 кастрычніка па 3 снежня 2006 года, найбольшая колькасць паказаў у 870 кінатэатрах адначасова. За час праката сабраў у свеце $60 917 189 (93 месца па выніках года) з іх $15 962 471 у ЗША (131 месца па выніках года) і $44 954 718 у астатнім свеце.
Саўндтрэк
правіцьУ саўндтрэк уваходзяць кампазіцыі як выканаўцаў новай хвалі 1980-х гадоў такіх як New Order, The Cure, Siouxsie and the Banshees, Bow Wow Wow, Adam and the Ants, так і больш сучасных The Radio Dept, Aphex Twin, Dustin O'Halloran, The Strokes. Тым не менш, у некаторых сцэнах гучыць музыка эпохі барока, якую сачыніў Жан-Філіп Рамо (Jean-Philippe Rameau) («1er Menuet pour 'Les Guerriers et les Amazones', 2eme Menuet», «Tristes apprets, pales flambeaux», «Tristes apprets, pales flambeaux»).
- Gang of Four — «Natural’s Not In It»
- Dustin O’Halloran —"Opus 17"
- Windsor for the Derby — «The Melody of a Fallen Tree»
- The Radio Dept. — «I Don’t Like It Like This»
- Aphex Twin — «Jynweythek Ylow»
- Les Arts Florissants — «1er Menuet pour 'Les Guerriers et les Amazones', 2eme Menuet» (з «Les Indes galantes»)
- The Radio Dept. — «Pulling Our Weight»
- Air — «Il Secondo Giorno Instrumental»
- The Radio Dept. — «Keen On Boys»
- Carolyn Sampson і Ex Cathedra — «Aux lagueurs d’Apollon» (з оперы «Platee»)
- Dustin O’Halloran — «Opus 23»
- Bow Wow Wow — «I Want Candy»
- Siouxsie and the Banshees — «Hong Kong Garden»
- Bow Wow Wow — «Aphrodisiac»
- Bow Wow Wow — «Fools Rush In»
- The Cure — «Plainsong»
- New Order — «Ceremony»
- Squarepusher — «Tommib Help Buss»
- Phoenix — «Ou Boivent Les Loups»
- Adam and the Ants — «Kings of the Wild Frontier»
- Aphex Twin — «Avril 14th»
- The Strokes — «What Ever Happened»
- Agnes Mellon (не заяўлена ў тытрах) і Les Arts Florissants —"Tristes apprets, pales flambeaux" (з оперы «Castor et Pollux»)
- Dustin O’Halloran — «Opus 36»
- The Cure — «All Cats are Grey»
Цікавыя факты
правіць- Здымачная група атрымала ад французскага ўрада адмысловы дазвол для здымак у Версалі. У палацы здымкі праходзілі ў Каралеўскай капліцы, у Салоне Геркулеса, у Люстраной галерэі і ў Салоне Міру. Апроч пакояў палаца, здымкі таксама праходзілі ў садах Версаля. Каб не зачыняць Версаль для наведвання турыстамі, для здымак быў абраны панядзелак і ноч на аўторак.
- У адной са сцэн, калі Марыя-Антуанэта прымярае абутак, на заднім плане можна ўбачыць пару кед Converse.
- Нягледзячы на тое, што Люстраная зала знаходзілася на рэстаўрацыі — аж да вясны 2007 года — рэжысёру ўсё ж дазволілі зняць там сцэну балю па выпадку вяселля Марыі-Антуанэты і Людовіка XVI.
- Сотні пар абутку для фільма зрабіў іспанскі дызайнер Манола Бланік.
- Тарты і іншыя кандытарскія вырабы для фільма былі зроблены фірмай Ladurée.
- Старадаўняя арфа, зробленая ў 1783 годзе, была ўзята з італьянскага «Museo dell’Arpa Victor Salvi» для таго, каб стварыць рэалістычную карцінку.
- Музыканты, якія іграюць на гітарах у Малым Трыяноне — гэта члены групы Phoenix.
Гл. таксама
правіцьЗноскі
Спасылкі
правіць- «Марыя-Антуанэта» на сайце «Internet Movie Database» (англ.)
- Афіцыйны трэйлер на Sony Pictures
- Інтэрв’ю з Сафіяй Копалай (англ.)
- 'Marie Antoinette': Best or Worst of Times? — The New York Times Cannes Journal
- Кадры з фільма