Міхал Бжастоўскі

Міхал Бжастоўскі (1722 — 21 мая 1784, в. Старыя Араны(польск.) бел.) — вялікалітоўскі дзяржаўны дзеяч, падскарбі вялікі літоўскі (1764—1784).

Міхал Бжастоўскі
Герб «Стрэмя»
канюшы вялікі літоўскі 7 снежня 1762 — 20 снежня 1764
Папярэднік	Удальрык Крыштаф Радзівіл
Пераемнік	Антоній Тызенгаўз
староста ашмянскі 1765 — 1770
падскарбі вялікі літоўскі 1764 — 1784
Папярэднік	Ян Ежы Флемінг
Пераемнік	Станіслаў Панятоўскі
староста пуньскі[d] з 1766
пісар вялікі літоўскі 1758 — 1762
Нараджэнне	1722 ці 30 лістапада 1721(1721-11-30)
Смерць	21 мая 1784(1784-05-21) Старыя Араны[d], Троцкі павет, Троцкае ваяводства, Вялікае Княства Літоўскае, Рэч Паспалітая
Род	Бжастоўскія
Бацька	Канстанцін Бенедыкт Бжастоўскі
Маці	Тэрэза Война
Жонка	Казіміра з Агінскіх[d]
Дзейнасць	камергер
Ваенная служба
Званне	генерал-лейтэнант пяхоты
Узнагароды

Біяграфія

Паходзіў з роду Бжастоўскіх герба «Стрэмя», сын Канстанціна Бенедыкта Бжастоўскага. У юнацтве правёў шмат часу ў Германіі, Францыі і Італіі, дзе служыў у Каралеўскім нямецкім палку(фр.) бел.. Пасля вяртання атрымаў чыны палкоўніка i камергера (1749). У 1746—1764 шмат разоў выбіраўся паслом на соймы. Харунжы пяцігорскі, гусарскі, генерал-лейтэнант пяхоты (1753), пісар літоўскі у 1758—1762, вялікі канюшы літоўскі у 1762—1764, падскарбі вялікі літоўскі з 1764; староста аранскі з 1751, ашмянскі ў 1765—1770, пунскі з 1766.

Узнагароды

У 1766 быў зроблены кавалерам ордэна святога Станіслава, у 1764 быў узнагароджаны рускім ордэнам Святога Аляксандра Неўскага, у 1758 узнагароджаны ордэнам Белага Арла, у 1764 узнагароджаны рускім ордэнам Святога апостала Андрэя Першазванага(руск.) бел..

Літаратура

• Władysław Konopczyński: Brzostowski Michał. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 3: Brożek Jan — Chwalczewski Franciszek. Kraków: Polska Akademia Umiejętności — Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1937, s. 52-53. Reprint: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1989, ISBN 8304032910
• Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705—2008, 2008, s. 193.
• Elektorów poczet, którzy niegdyś głosowali na elektorów Jana Kazimierza roku 1648, Jana III. roku 1674, Augusta II. roku 1697, i Stanisława Augusta roku 1764, najjaśniejszych Królów Polskich, Wielkich Książąt Litewskich, i.t.d. / ułożył i wydał Oswald Zaprzaniec z Siemuszowej Pietruski, Lwów 1845, s. 33.
• Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 86.
• Zbigniew Dunin-Wilczyński, Order Świętego Stanisława, Warszawa 2006, s. 178.
• Бантыш-Каменский Н. Н. Списки кавалерам российских императорских орденов Св. Андрея Первозванного, Св. Екатерины, Св. Александра Невского и Св. Анны с учреждения до установления в 1797 году орденского капитула, 2005, s. 148.