Рануча Б’янкі-Бандзінелі
Рануча Б'янкі-Бандзінелі (італ.: Ranuccio Bianchi Bandinelli, 1900—1975) — італьянскі археолаг, гісторык мастацтва і грамадскі дзеяч.
| Рануча Б’янкі-Бандзінелі | |
|---|---|
| італ.: Ranuccio Bianchi Bandinelli | |
.jpg) | |
| Дата нараджэння | 19 лютага 1900[1][2][…] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 17 студзеня 1975[1][2][…] (74 гады) |
| Месца смерці | |
| Месца пахавання | |
| Грамадзянства | |
| Бацька | Mario Bianchi Bandinelli[d] |
| Маці | Margherita Ottilie von Korn[d] |
| Род дзейнасці | мастацтвазнавец, археолаг, класіцыст, антраполаг, выкладчык універсітэта, палітык |
| Навуковая сфера | класічная археалогія |
| Месца працы | |
| Навуковая ступень | доктарская ступень[d][1] (снежань 1923) |
| Альма-матар | |
| Вядомыя вучні | Andrea Carandini[d], Filippo Coarelli[d], Mario Torelli[d], Fausto Zevi[d], Antonio Giuliano[d] і Ercole Contu[d] |
| Партыя | |
| Член у | |
| Прэміі | |
 Цытаты ў Вікіцытатніку | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
.svg){kind=small}
_crowned.svg){kind=small}
Біяграфія правіць
Нарадзіўся ў Сіене ў старадаўняй арыстакратычнай сям'і. Яго раннія даследаванні былі прысвечаны этрускай цывілізацыі, археалагічныя помнікі якой — Клузій і Савана — знаходзіліся блізка да сямейных валадарстваў. Па палітычных перакананнях быў антыфашыстам, падчас Другой сусветнай вайны ўдзельнічаў у італьянскім Супраціўленні, у 1944 уступіў у Італьянскую камуністычную партыю, з 1956 года ўваходзіў у яе Цэнтральны камітэт. Пасля вайны быў генеральным дырэктарам старажытнасцяў і прыгожых мастацтваў міністэрства народнай асветы Італіі (1945—1948). Узначальваў інстытут імя Антоніа Грамшы ў Рыме, таксама выкладаў у Гронінгенскім універсітэце ў Галандыі. Член Акадэміі дэі Лінча (з 1947), замежны член Акадэміі навук СССР (з 1958). У 1950-х і 1960-х напісаў працы аб мастацтве антычнасці, якія заваявалі шырокую папулярнасць, заснаваў Enciclopedia dell'arte antica у 1958. У сярэдзіне 1960-х Б'янкі-Бандзінелі было даручана напісаць два тамы аб рымскім мастацтве для французскай серыі Мастацтва чалавецтва. У 1967 заснаваў са сваімі вучнямі Dialoghi di archeologia — адно з самых інавацыйных і спрэчных перыядычных выданняў у сферы археалогіі.
Адной з галоўных тэм яго работ была ўзаемасувязь паміж мастацтвам элінізму, этрускаў і мастацтвам Старажытнага Рыма, а таксама марксісцкая тэорыя мастацтва. Сярод яго вучняў — Джавані Бекаці, Антоніа Джуліяна, Марыа Тарэлі, Андрэа Карандзіні і Філіпа Каарэлі.
На працягу жыцця вёў актыўную грамадскую дзейнасць, быў членам бюро прэзідыума таварыства «Італія-СССР», членам Сусветнага савета міру.
Памёр у Рыме ў 1975. Мемуары Б'янкі-Бандзінелі аб фашысцкай Італіі (Hitler e Mussolini, 1938: il viaggio del Führer in Italia) былі апублікаваныя ў 1995 г., праз 20 гадоў пасля яго смерці.
Публікацыі правіць
- La critica d'arte (часопіс выдаецца з 1935, рэдактар і сузаснавальнік)
- Roma: La fine dell'arte antica (Rome: The Late Empire, Roman Art A.D. 200—400, 1970)
- Roma: l'arte romana nel centro del potere (Rome: The Center of Power, 500 B. C. to A. D. 200., 1969)
- Arte etrusca e arte italica (1963, рэдактар)
- Storicità dell'arte classica (1950)
- Dialoghi di archeologia (серыя, рэдактар)
- Enciclopedia dell'arte antica, classica e orientale (1958—1966, рэдактар)
- The Buried City: Excavations at Leptis Magna (1966, рэдактар)
- Hitler e Mussolini, 1938: il viaggio del Führer in Italia (1995)
- Clusium: Ricerche archeologich e topografiche su Chiusi il suo territorio in età etrusca (1925)
- Apollo Belvedere di (1935)
- Nozioni di storia dell'archeologia e di storiografia dell'arte antica: lezioni introduttive del corso di archeologia (1952)
- L'arte з antichità classica (1976).
Зноскі
- ↑ а б в г д е ё Catalogus Professorum Academiae Groninganae — 2014. Праверана 6 жніўня 2015.
- ↑ а б Ranuccio Bianchi Bandinelli
- ↑ Бьянки-Бандинелли Рануччо // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
- ↑ https://www.findagrave.com/memorial/196723622/
Спасылкі правіць
- Профіль Рануча Б'янкі-Бандзінелі на афіцыйным сайце РАН