Рэйкавая вайна
«Рэ́йкавая вайна́» — умоўная назва дзеянняў партызан па адначасовым масавым разбурэнні чыгуначных камунікацый з мэтай парушэння працы чыгуначнага транспарту праціўніка і вываду з ладу жывой сілы, тэхнікі і матэрыяльных сродкаў, якія перавозяцца па чыгунцы.
Найбольшы размах рэйкавая вайна прыняла падчас Вялікай Айчыннай вайны на акупаванай тэрыторыі Беларусі, Латвіі, Літвы, Украіны, Арлоўскай, Бранскай, Смаленскай, Калінінскай, Ленінградскай абласцей Расіі. Аперацыі планаваліся Цэнтральным штабам партызанскага руху і звычайна праводзіліся напярэдадні або ў час наступленняў Чырвонай Арміі.
Найбольш значны ўплыў на ход вайны аказалі дзеянні партызан у наступных аперацыях:
У 2022 годзе падчас уварвання Расіі ва Украіну ў СМІ з’явіліся паведамленні пра дыверсіі на беларускай чыгунцы з мэтай перашкодзіць руху вайсковых эшалонаў. Адказнасць за іх узяло аб’яднанне былых сілавікоў BYPOL.[1]
Зноскі
ЛітаратураПравіць
- Лемяшонак У. І. «Рэйкавая вайна» // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 13. — С. 562. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0216-4 (т. 13).
- Быхаўцаў, М. «Ніхто не хацеў ехаць на Баранавічы» // Наша гісторыя, № 3, 2018 — С.25—27. ISBN 2617—2305
- Андрианов В. Н. «Рельсовая война» // Большая советская энциклопедия : ([в 30 т.]) / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд.. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978. (руск.)