Рэспубліканская партыя працы і справядлівасці
Рэспубліканская партыя працы і справядлівасці (РППС) — палітычная партыя Беларусі. Падтрымлівае рэжым Лукашэнкі[4].
Рэспубліканская партыя працы і справядлівасці | |
---|---|
| |
Лідар | Аляксандр Аляксандравіч Сцяпанаў[d], Васіль Васілевіч Задняпраны і Аляксандр Мікалаевіч Хіжняк[d][3] |
Дата заснавання | 26 чэрвеня 1993[1] |
Штаб-кватэра | 220004, Мінск, пр-т Пераможцаў, 23/3, пакой 205 |
Краіна | |
Ідэалогія | Сацыял-дэмакратыя, дэмакратычны сацыялізм |
Колькасць членаў |
1584 (2004) больш за 8 тыс. (2013)[2] |
Дэвіз | «Праца і справядлівасць — вечныя каштоўнасці чалавецтва» |
Месцаў у Мясцовыя Саветы дэпутатаў |
127 / 18110 |
Месцаў у Палаце прадстаўнікоў |
6 / 110 |
Постаці | члены партыі ў катэгорыі (19 чал.) |
Сайт | rpts.by |
Гісторыя
правіцьПартыя створана на Устаноўчым сходзе 26 чэрвеня 1993 г. на базе Беларускага таварыства інвалідаў па зроку[5]. Сярод заснавальнікаў партыі былі такія асобы, як А. Нятылькін, І. Лучанок, І. Антановіч, У. Гасцюхін, Я. Бабосаў і інш. 18 жніўня 1994 г. партыя зарэгістравана Міністэрствам юстыцыі[1] (пасведчанне № 026).
На II-м з’ездзе былі прыняты змены і дапаўненні ў Праграму і Статут партыі. 31 сакавіка 1995 партыя перерэгістравана Міністэрствам юстыцыі (пасведчанне № 067).
У 2006, нягледзячы на тое, што колькасць членаў партыі складала 1120 членаў, партыя не мела сваіх абласных аддзяленняў. На самой справе колькасць актыўных членаў складала ўсяго каля 200 чал.[6]
На парламенцкіх выбарах 2008 ад партыі балатаваліся тры кандыдата: Мікалай Мікалаевіч Руеў (Гомельская-Цэнтральная выбарчая акруга № 33), Аляксандр Васільевіч Грамыка (Гомельская-Навабеліцкая выбарчая акруга № 36) і Пётр Мікалаевіч Усціменка (Гомельская сельская выбарчая акруга № 37). Ні адзін з кандыдатаў не атрымаў дастатковай колькасці галасоў: адпаведна — 5 230 (11 %), 8 154 (16,1 %) і 9 379 (15,9 %)[7].
На парламенцкіх выбарах 2012 партыя вылучыла 8 кандыдатаў, з якіх толькі 1 быў абраны дэпутатам.
У 2014 годзе партыя падтрымала рэферэндум у Крыме і анексію Крыма Расіяй[8].
У 2018 годзе па выніках выбараў у мясцовыя Саветы дэпутатаў 28 склікання першае месца па агульнай колькасці абраных дэпутатаў заняла КПБ, набраўшы 309 дэпутацкіх мандатаў. Другое месца і 127 месцаў у РППС.
Мэты
правіцьСтварэнне грамадства эканамічнага дабрабыту і сацыяльнай справядлівасці[1].
Выбары
правіцьВыбары ў парламент
правіцьГод | Кол-ць галасоў | % | Мандаты | Δ |
---|---|---|---|---|
1995/1996 | — | — | 1 | — |
2000 | ? | ? | 2[9] | ▲ 2 |
2004 | ? | ? | 0 | ▼ 2 |
2008 | ? | ? | 0 | — |
2012 | ? | ? | 1[10] | ▲ 1 |
2016 | ? | ? | 3 | ▲ 2 |
2019 | ? | ? | 6 | ▲ 3 |
Выбары ў мясцовыя органы
правіцьГод | Кол-ць кандыдатаў | Мандаты | Δ |
---|---|---|---|
1995 | ? | ? | ? |
1999 | ? | 2 | ? |
2003[11] | 0 | 0 | 0 |
2007 | 40 | 12 | ▲ 12 |
2010 | 15 | 6 | ▼ 6 |
2014 | 50 | 34 | ▲ 28[12] |
2018 | ? | 127 | ▲ 93[13] |
Старшыні
правіць- Анатоль Іванавіч Нятылькін (24 красавіка 1999 — 1 кастрычніка 2005)[14]
- Віктар Аляксеевіч Сакалоў (1 кастрычніка 2005 — 25 сакавіка 2006)[14]
- Васіль Васільевіч Задняпраны (25 сакавіка 2006 — 12 снежня 2020)[14]
- Аляксандр Аляксандравіч Сцяпанаў, в.а. (з 12 снежня 2020)[14]
Колькасць членаў партыі
правіцьЗ’езды
правіць- I (Устаноўчы) — 26 чэрвеня 1993
- II — 18 сакавіка 1995
- III — 22 красавіка 1999
- IV — 2005 (прысутнічала 25 дэлегатаў)[6]
- V — 26 сакавіка 2006
- VI (пазачарговы) — 18 лістапада 2006
- IX (пазачарговы) — 4 жніўня 2012
- X — 19 сакавіка 2016[15]
- XI (пазачарговы) — 15 ліпеня 2016[16]
- XIII (пазачарговы) — 12 снежня 2020
Зноскі
- ↑ а б в Звесткі пра палітычныя партыі, зарэгістраваныя у Рэспубліцы Беларусь . Міністэрства юстыцыі Рэспублікі Беларусь. Архівавана з першакрыніцы 20 студзеня 2012.
- ↑ а б Членство в РПТС превысило 8 тыс. человек Архівавана 11 сакавіка 2022.
- ↑ https://rpts.by/be/people
- ↑ Q&A: Belarus elections (англ.). BBC News (26 верасня 2008). Праверана 22 кастрычніка 2018.
- ↑ Панкавец, З.. Разбіраемся ў праўладных партыях: ёсць жывыя, а ёсць зусім мёртвыя . Наша Ніва. Праверана 19-11-2019.
- ↑ а б в В. Заднепряный: «Наша партия — на страже интересов белорусского народа» Архівавана 21 лютага 2014.
- ↑ Сведения об итогах выборов депутатов Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь четвертого созыва Архівавана 21 кастрычніка 2012.
- ↑ Республиканская партия труда и справедливости: Поздравляем Крым, Севастополь и Россию (руск.)(недаступная спасылка). Рэспубліканская партыя працы і справядлівасці (19 сакавіка 2014). Архівавана з першакрыніцы 18 верасня 2018. Праверана 22 кастрычніка 2018.
- ↑ [1]А. Нятылькін (Выбар. акруга № 103) і Васіль Сцяпанавіч Гаргун (Лунінецкая выбар. акруга № 12) Архівавана 21 кастрычніка 2012.
- ↑ Жанна Мікалаеўна Мішур (Бабруйская-Першамайская выбарчая акруга № 79: 36 451 галасоў (68,7 %) Архівавана 12 лістапада 2013.
- ↑ Не прымала ўдзел
- ↑ Сведения о составе избранных депутатов местных Советов депутатов двадцать седьмого созыва Архівавана 14 ліпеня 2014.
- ↑ Сведения о составе избранных депутатов местных Советов депутатов двадцать восьмого созыва Архівавана 21 лютага 2018.
- ↑ а б в г Республиканская партия труда и справедливости Архівавана 30 жніўня 2018.
- ↑ Х отчетно-выборный съезд РПТС. Подробности Архівавана 7 снежня 2016.
- ↑ XI съезд РПТС выдвинул 23 кандидата в Парламент Архівавана 7 снежня 2016.
Спасылкі
правіць- Група партыі ў Кантакце
- Партыя ў Facebook
- Статут партыі Архівавана 13 жніўня 2018.
- Праграма партыі Архівавана 13 жніўня 2018.
- Левые партии Таможенного союза решили объединиться в Минске Архівавана 25 лістапада 2020.
- Сергей Миронов поздравил членов Республиканской партии труда и справедливости с Днем единения народов Беларуси и России
- Зачем партиям-фантомам считать голоса за чужих кандидатов?