Сямурадцы

Сямурадцы
Краіна	Беларусь
Вобласць	Гомельская
Раён	Жыткавіцкі
Сельсавет	Рычоўскі
Каардынаты	52°02′10″ пн. ш. 27°47′27″ у. д.HGЯO
Насельніцтва	▼132 чал. (2019);
Часавы пояс	UTC+3
Тэлефонны код	+375 2353
Паштовыя індэксы	247990
Аўтамабільны код	3
СААТА	3216844021

Сяму́радцы^[1] (трансліт.: Siamuradcy, руск.: Семурадцы) — вёска ў Жыткавіцкім раёне Гомельскай вобласці Беларусі. Уваходзіць у склад Рычоўскага сельсавета.

Этымалогія

Назвы вёскі Сямурадцы сведчыць, відаць, аб размяшчэнні тут часткі былога мясцовага феадальнага цэнтра, мясцовыя легенды звязваюць яе з «радаю» князя^[2]. Паводле адной з легенд, у гэтым месцы жылі сямёра старых вешчуноў, якія судзілі ды радзілі тураўцаў. Маўляў, менавіта гэтыя Сямёра і заклікалі на княжанне да дрыгавічоў малодшага Рагвалодава брата Тура^[3].

Славутасці

Тураўскі крыж — адзін з вялікіх каменных крыжоў, які, паводле звестак Юркі Віцьбіча, знаходзіўся каля в. Сямурадцы ў рэчышчы Прыпяці. Яго некалькі разоў спрабавалі выцягнуць на бераг і нібыта адразу ж уся рака пакрывалася крывёй^[4]^[5].
Каля вёскі архелагічныя помнікі Сямурадцы — 5 селішчаў і курганныя могільнікі^[6].

Зноскі

↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гомельская вобласць: нарматыўны даведнік / Н. А. Багамольнікава і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2006. — 382 с. ISBN 985-458-131-4 (DJVU).
↑ Тураўшчына і слоўнік яе гаворкі Архівавана 31 сакавіка 2016.
↑ Ці хадзіў па Беларусі апостал Андрэй? Летапісы сцвярджалі, што ён благаславіў Магілёў. // Советская Белоруссия
↑ Віцьбіч Юрка. Плыве з-пад святое гары Неман // Спадчына. 1991. № 5. с. 38.
↑ Дучыц Людміла. Каменныя крыжы // З глыбі вякоў. Наш край 2. Мн., 1997. C. 31-46.
↑ Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).

Спасылкі

На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх

[1] Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гомельская вобласць: нарматыўны даведнік / Н. А. Багамольнікава і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2006. — 382 с. ISBN 985-458-131-4 (DJVU).

[2] Тураўшчына і слоўнік яе гаворкі Архівавана 31 сакавіка 2016.

[3] Ці хадзіў па Беларусі апостал Андрэй? Летапісы сцвярджалі, што ён благаславіў Магілёў. // Советская Белоруссия

[4] Віцьбіч Юрка. Плыве з-пад святое гары Неман // Спадчына. 1991. № 5. с. 38.

[5] Дучыц Людміла. Каменныя крыжы // З глыбі вякоў. Наш край 2. Мн., 1997. C. 31-46.

[БЭ15-6] Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]