Шыман Караль Агінскі
Шыман Караль Агінскі (каля 1625 — 3 ліпеня 1694[1]) — дзяржаўны і вайсковы дзеяч Вялікага княства Літоўскага. Падкаморы віцебскі (з 1654), вялікі мечнік літоўскі (1679—1687), ваявода мсціслаўскі (1685—1688).
| Шыман Караль Агінскі | ||
 Герб «Агінскі» | ||
| ||
|---|---|---|
| 1679 — 1687 | ||
| Папярэднік | Юрый Тызенгаўзен | |
| Пераемнік | Мікалай Францішак Агінскі | |
| ||
| 1685 — 1688 | ||
| Папярэднік | Ян Агінскі | |
| Пераемнік | Аляксандр Ян Масевіч | |
| Нараджэнне | каля 1625 | |
| Смерць | 3 ліпеня 1694 | |
| Пахаванне | ||
| Дынастыя | Род Агінскіх | |
| Бацька | Самуэль Леў Агінскі | |
| Маці | Соф'я з Білевічаў | |
| Жонка | Тэадора з Корсакаў Тэрэза Ясянецкая | |
| Дзеці |
| |
Валодаў Еўем і Лёзнам. У 1690 атрымаў спадчыну стрыечнага брата Марцыяна Аляксандра.
БіяграфіяПравіць
Са старэйшай княжацкай лініі роду Агінскіх, сын Самуэля Льва і Соф'і Білевіч.
У 1641—1655 г. атрымліваў адукацыю ва ўніверсітэце Франекера ў Галандыі, дзе на лацінскай мове выдаў кнігу пра паводзіны пры двары. Тамака ж ажаніўся з Т. Стаакман, якая неўзабаве па прыездзе ў Літву пакінула яго і вярнулася дадому.
У 1654 атрымаў пасаду падкаморыя віцебскага. Пасля захопу гораду 22 лістапада 1654 г. расійскім генералам Шарамецьявым, разам з бацькам пераехаў у Вільню. У 1660 далучыўся да войска гетмана вялікага літоўскага Вінцэнта Гансеўскага. У 1660—1663 г. удзельнічаў у несупынных вайсковых аперацыях паручнікам. Пасля таго, як у выніку Андрусаўскага перамір'я Віцебск вярнуўся ў склад Рэчы Паспалітай, застаўся на пасадзе падкаморыя.
У шлюбе з Тэадорай Корсак меў сыноў Багуслава Казіміра, Марцыяна Міхала і 2 дачок. У шлюбе з Тэрэзай Войнай-Ясянецкай — сына Аляксандра.
Сябар Віленскага праваслаўнага Святадухаўскага брацтва[2]. У 1680 перайшоў у каталіцтва. З'яўляўся фундатарам Віленскага касцёла кармелітаў босых, дзе і быў пахаваны.
Зноскі
- ↑ Анатоль Грыцкевіч. Агінскія // ЭВКЛ С. 203.
- ↑ А. П. Грыцкевіч. Агінскія // ЭГБ С. 33.
ЛітаратураПравіць
- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — Мінск: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — 684 с.: іл. ISBN 985-11-0314-4.
- Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 1: А — Беліца / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: М. В. Біч і інш.; Прадм. М. Ткачова; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 1993. — 494 с., [8] к.: іл. ISBN 5-85700-074-2.