Матылі сярэдніх і буйных памераў, блізкія да німфалід і прадстаўнікоў трапічнага сямейства Ithomiidae. Вочы голыя, вусікі булавападобныя, паступова патаўшчаюцца да вяршыні, карацей паловы кастальнага краю пярэдняга крыла. Пярэднія ногі рэдукаваныя і не функцыянуюць пры хадзе ў абодвух палоў, прычым пярэдняя лапка складаецца з 1 членіка ў самцоў і з 2 членікаў у самак. Цэнтральнае вочка на абодвух крылах замкнёнае, жылкі R3, R4 і R5 пярэдняга крыла адгаліноўваюцца ад агульнага ствала, R4 выходзіць да вяршыні, а R3 і R5 адпаведна да кастальнага і вонкавага краёў[1].
У афарбоўцы пераважаюць карычневыя, аранжавыя, жоўтыя і блакітныя тоны, некаторыя віды маюць сінюю ірызавальную афарбоўку. Шырока распаўсюджаная мімікрыя. Многія віды ядавітыя.
Андраканіяльныя структуры размешчаны на заднім крыле, канец брушка забяспечаны характэрнымі пэндзлямі з доўгіх пахкіх лусак, якія выступаюць перад капуляцыяй.
Кармавая расліна вусеняў — Asclepias, Cynanchum і іншых раслін сямейства Apocynaceae[2].
Распаўсюджанне абмежавана трапічным і субтрапічным паясамі, адзінкі відаў сустракаюцца за межамі гэтых паясоў. Большасць відаў у тропіках Азіі і Афрыкі, матылі Ithomiini распаўсюджаныя ў неатрапічнай зоне, Tellervini распаўсюджаныя ў Аўстраліі і ўсходнім рэгіёне.
У Палеарктыцы сустракаюцца 4 віды, на тэрыторыі былога СССР — 2, у Закаўказзі — 1 від (Danaus chrysippus).
Таксама, адзін трапічны від-мігрант, Parantica sita, чый натуральны арэал распаўсюджваецца на поўнач да Карэі і Японіі, сустракаецца на поўдні Прыморскага краю,[3] трапляючы туды са спадарожнымі вятрамі.
