Ёсеф Добраўскі
Ё́сеф До́браўскі[7] (чэшск.: Josef Dobrovský; 17 жніўня 1753, Дзьярмат, каля г. Дзьёр, Венгрыя — 6 студзеня 1829) — чэшскі асветнік-славіст. Адзін з заснавальнікаў славяназнаўства, дзеяч чэшскага Адраджэння.
Ёсеф Добраўскі | |
---|---|
чэшск.: Josef Dobrovský | |
| |
Дата нараджэння | 17 жніўня 1753[1][2][…] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 6 студзеня 1829[1][2][…] (75 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | пісьменнік, лексікограф, мовазнавец, гісторык, каталіцкі святар, філолаг, славіст, будзіцелі, рэдактар, крытык, публіцыст |
Альма-матар | |
Вядомыя вучні | Jan Volný[d] |
Член у | |
Подпіс | |
Творы ў Вікікрыніцах | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Вучыўся ў Пражскім універсітэце (1768—76). Член Каралеўскага таварыства навук у Празе (з 1784), ганаровы член Расійскай АН (з 1820) і акадэмій іншых краін.
Дзейнасць
правіцьДобраўскі заклаў асновы параўнальнага вывучэння славянскіх моў, культуры і гісторыі. Аўтар прац «Гісторыя чэшскай мовы і літаратуры» (1792), «Глагалітыка» (1807), «Асновы стараславянскай мовы» (1822), цыкла артыкулаў «Крытычныя спробы ачышчэння чэшскай гісторыі ад пазнейшых выдумак» (1803—19) і інш.
Выдаваў навуковыя славістычныя зборнікі «Славін» (1806—08) і «Славанка» (1814—15).
Выданні твораў
правіць- Spisy a projevy. Sv. 5—23. Praha, 1936—63.
Зноскі
- ↑ а б Josef Dobrovsky // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б https://www.geschichtewiki.wien.gv.at/Joseph_Dobrovsk%C3%BD Праверана 12 снежня 2018.
- ↑ а б http://tnk.krakow.pl/czlonkowie/dobrovsky-josef/ Праверана 30 жніўня 2022.
- ↑ Dobrovský, Josef, 1753-1829 // regional database of the Regional Library of Highlands Праверана 22 красавіка 2024.
- ↑ Смирнов Л. Н. Добровский Йосеф // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1972. — Т. 8 : Дебитор — Евкалипт. — С. 374. Праверана 28 верасня 2015.
- ↑ Czech National Authority Database Праверана 23 лістапада 2019.
- ↑
«Пры перадачы на пісьме іншамоўных прозвішчаў і тапонімаў, у структуру якіх уваходзіць спалучэнне зычнага гука [й] з галоснымі, рэкамендуем карыстацца палажэннямі § 16 Правіл арфаграфіі, зацверджаных у 2008 г. У адпаведнасці з фармулёўкай пункта 3 гэтага параграфа згаданае спалучэнне ("й + галосны") перадаецца ётаванымі галоснымі, таму ёсць падставы пісаць: Якагама, Яганэсбург, Емен, еменцы, Ёркшыр, Ёган, Ёзас (як Ёфе, Нью-Ёрк).»
— Адказ Цэнтра даследаванняў беларускай культуры, мовы і літаратуры НАН Беларусі
Літаратура
правіцьЁсеф Добраўскі ў Вікікрыніцах | |
Ёсеф Добраўскі на Вікісховішчы |
- Добраўскі Іосеф // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 6. — С. 173. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0106-0 (т. 6).
- Добровский или Дубравский, Иосиф // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.