Аляксандр Агінскі
Аляксандр Агінскі (каля 1585 — 1667) — дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага.
Аляксандр Агінскі | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Ян Анзельм Вільчак | ||||||
Пераемнік | Ян Себасцьян Кэнштарт | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | Андрэй Масальскі | ||||||
Пераемнік | Гедэон Раецкі | ||||||
Нараджэнне | каля 1585 | ||||||
Смерць | 1667[1] | ||||||
Месца пахавання | |||||||
Род | Агінскія | ||||||
Бацька | Багдан Агінскі | ||||||
Маці | Раіна з Валовічаў[d] | ||||||
Жонка |
1) Аляксандра Шэмет 2) Кацярына Палубінская |
||||||
Дзеці |
ад першага шлюбу: Ян, Багдан ад другога шлюбу: Марцыян Аляксандр, Аляксандра Канстанцыя, Тэадора |
||||||
Веравызнанне | праваслаўе | ||||||
Адукацыя | |||||||
Званне | ротмістр |
Харунжы троцкі ў 1626—1636, харунжы надворны літоўскі ў 1636—1645, ваявода менскі ў 1645—1649 і кашталян троцкі з 1649, староста рагачоўскі; пасол на соймы 1623, 1626, 1632, 1633, 1635, 1643, дэпутат Трыбунала ВКЛ у 1619.
Удзельнічаў у Кірхгольмскай бітве ў 1605, бітвах пад Смаленскам у 1611 і 1633, Хоцінскай бітве ў 1621.
Актыўны дзеяч праваслаўнага Віленскага Святадухаўскага брацтва. У 1612 падпісаў акт фундацыі праваслаўнай шляхты Менскага Петрапаўлаўскага манастыра. Аляксандр Агінскі быў апошнім праваслаўным (і ўвогуле некаталіцкім) сенатарам Рэчы Паспалітай.
Валодаў шматлікімі маёнткамі, у тым ліку Еўем.
Сям'я
правіцьЗ роду Агінскіх, сын Багдана і Раіны з Валовічаў.
Двойчы жанаты: з Аляксандрай Шэмет, ад якой меў сыноў Яна і Багдана, і з Кацярынай Палубінскай, дачкой Канстанціна Палубінскага, ад якой меў дзяцей:
- Марцыяна Аляксандра (1632 — 1690), вялікага літоўскага канцлера;
- Аляксандру Канстанцыю, жонку пісара літоўскага Андрэя Казіміра Завішы;
- Тэадору, жонку падкаморага жамойцкага Яна Гружэўскага.
Зноскі
- ↑ Senatorowie i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego 1386—1795 / пад рэд. J. Wolff — Kraków: 1885. — С. 66.
Літаратура
правіць- Грыцкевіч А. Агінскія // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — С. 202. — 688 с. — ISBN 985-11-0314-4 (т. 1), ISBN 985-11-0315-2.;
- Грыцкевіч А. Агінскія // БЭ ў 18 т. Т. 1. — Мн., 1996.
Спасылкі
правіць- Генеалогія магнацкіх радоў Рэчы Паспалітай Архівавана 27 верасня 2013.