Аркадзь Самуілавіч Шпунт

Аркадзь Самуілавіч Шпунт (нар. 28 мая 1947, Барысаў) — беларускі мастак, рэстаўратар. Заслужаны дзеяч культуры Рэспублікі Беларусь (2020).

Аркадзь Самуілавіч Шпунт
Дата нараджэння	28 мая 1947(1947-05-28) (77 гадоў)
Месца нараджэння	Барысаў, Мінская вобласць, БССР, СССР
Дзеці	Андрэй Аркадзевіч Шпунт
Род дзейнасці	рэстаўратар, скульптар, публіцыст, сцэнарыст
Месца працы	Цэнтр па рэгенерацыі гісторыка-культурных ландшафтаў і тэрыторый Нацыянальны мастацкі музей Рэспублікі Беларусь
Альма-матар	Мінскае мастацкае вучылішча (1967) Усесаюзны навукова-даследчы інстытут рэстаўрацыі[d]
Прэміі	Спецыяльная прэмія Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь дзеячам культуры і мастацтва (2012)
Узнагароды	Грамата Патрыяршага экзарха ўсяе Беларусі[d] (2011) Ганаровая грамата Міністэрства культуры Беларусі[d] (2011)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Нарадзіўся 28 мая 1947 года ў Барысаве. З дзяцінства выявіў мастацкія здольнасці. У 1962—1967 гадах вучыўся ў Мінскім мастацкім вучылішчы на скульптара.

Працаваў мастаком-афарміцелем кароткі час, а пасля ўладкаваўся на працу ў ляпны цэх новаствораных «Спецыяльных навукова-рэстаўрацыйных вытворчых майстэрняў».

Прафесійныя веды ў рэстаўрацыйнай справе атрымаў у Маскве ва Усесаюзнай цэнтральнай навукова-даследчай лабараторыі кансервацыі і рэстаўрацыі музейных каштоўнасцей у такіх майстроў, як Яўгенія Міхайлаўна Крысці, Вольга Уладзіміраўна Лялекава, і ў горадзе Уладзіміры ў Аляксандра Пятровіча Някрасава.

Неаднаразова ўдзельнічаў у экспедыцыях для выратавання царкоўных твораў мастацтва, у тым ліку іканапісных.

З 1999 года працуе ў Нацыянальным мастацкім музеі Рэспублікі Беларусь. У 2008 годзе стаў загадчыкам аддзела навукова-рэстаўрацыйных майстэрняў, значна пашырыў штат мастакоў-рэстаўратараў і рэарганізаваў структуру аддзела, падзяліўшы яго на чатыры спецыялізаваных сектары.

Творчасць

Пры «Спецыяльных навукова-рэстаўрацыйных вытворчых майстэрнях» займаўся рэстаўрацыяй ляпніны Сафійскага сабора ў Полацку і палаца Булгакаў у Жылічах і рэстаўрацыяй керамічнага ўбрання пахавальні князёў Паскевічаў у Гомелі (1970—1973). Удзельнічаў у рэстаўрацыі разьбы, скульптуры і дэкаратыўнага ўбрання царквы Усмас. Працаваў над шматлікімі творамі ў Музеі старажытнабеларускай культуры Інстытута мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору НАН Беларусі.

Удзельнічаў у рэстаўрацыі алтароў касцёла Прасвятой Дзевы Марыі ў Пінску (1980—1986), дзе адпрацоўвалі методыкі і тэхналогіі выкарыстання новых сінтэтычных матэрыялаў.

У 1985 годзе Усесаюзнай атэстацыйнай камісіяй Міністэрства культуры СССР атэставаны як мастак-рэстаўратар вышэйшай катэгорыі.

У 1997 годзе брыгадай рэстаўратараў пад кіраўніцтвам Аркадзя Самуілавіча была пачата рэстаўрацыя манументальнага жывапісу ў мінскім рымска-каталіцкім архікафедральным касцёле Найсвяцейшай Панны Марыі. У 2007 годзе канчаткова раскрыта скляпенне галоўнага нефа і роспіс капліцы Св. Феліцыяна. Гэтая праца Аркадзя Самуілавіча была адзначана апостальскім благаслаўленнем Папы Рымскага Бенедыкта XVI і ўручэннем нагруднага знака Міністэрства культуры «За ўклад у развіццё культуры Беларусі».

Літаратурная дзейнасць

З’яўляецца аўтарам шматлікіх аповесцяў-эсэ («Блікі адыходзячага дня» (1989), «Момант Нуль» (2000); навуковых публікацый, шэрагу сцэнарыяў дакументальных фільмаў (фільм «Маці Мізэрэкордыя» рэжысёра Ю. Гарулёва узнагароджаны Гран-пры міжнароднага кінафестывалю ў Непакалянуве (Польшча), а таксама пастаянным аўтарам рэлігійна-культурнага часопіса «Наша вера».

Узнагароды

• грамата Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь (2011) — за плённую працу і актыўны ўдзел у музеефікацыі Замкавага комплексу «Мір».
• грамата Патрыяршага Экзархата (2011) — ад Мітрапаліта Мінскага і Слуцкага, Патрыяршага Экзарха ўсяе Беларусі Філарэта ў благаслаўленне за працы ў славу Святой Праваслаўнай царквы.
• спецыяльная прэмія Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь дзеячам культуры і мастацтва (2012) — за правядзенне рэстаўрацыі 10 твораў сакральнага жывапісу і абразоў іканастаса Жыровіцкага манастыра (у складзе калектыва рэстаўратараў пад кіраўніцтвам А. С. Шпунта).
• ганаровае званне «Заслужаны дзеяч культуры Рэспублікі Беларусь» (2020).