Аляксандр Раманавіч Пшчолка

пісьменнік, публіцыст, этнограф, фалькларыст
(Пасля перасылкі з А. Пшчолка)

Аляксандр Раманавіч Пшчолка (1869, в. Чарсцвяды, Лепельскі павет, Віцебская губерня, цяпер Ушацкі раён, Віцебская вобласць — 1943; Псеўданімы і крыптанімы: Белорусс, А. Крицкий, А. П – ко, А. Р. П – ко) — беларускі празаік, публіцыст, этнограф.

Аляксандр Раманавіч Пшчолка
Пщёлко Александр Романович.jpg
Асабістыя звесткі
Псеўданімы Белорусс і А. Крицкий
Дата нараджэння 1869
Месца нараджэння
Дата смерці 1943
Грамадзянства
Альма-матар
Месца працы
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці пісьменнік, адвакат, публіцыст, этнограф
Мова твораў беларуская
Лагатып Вікікрыніц Творы ў Вікікрыніцах
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

БіяграфіяПравіць

Нарадзіўся ў сям’і дзяка. Скончыў Віцебскую праваслаўную духоўную семінарыю (1890). Служыў у Віцебскім Маркавым манастыры (1890—1891), потым тры гады быў псаломшчыкам. З 1894 года выкладаў агародніцтва і садоўніцтва ў сельскагаспадарчай школе, працаваў народным настаўнікам у школе вёскі Арэхаўна. У 1900—1907 гадах вучыўся на юрыдычным факультэце Юр’еўскага універсітэта.

З 1907 года жыў у Вільні, працаваў у акруговым судзе. Напярэдадні Першай сусветнай вайны — ён міравы суддзя ў Себежы, у час вайны перабраўся ў Гарадок, дзе выкладаў гісторыю ў народнай школе.

У 1910 годзе ў Полацку А. Р. Пшчолка арганізаваў хор, які выконваў беларускія народныя песні, і беларускі тэатр[1]. З 1918 года працаваў адвакатам пры Полацкім губернскім судзе, выкладаў геаграфію ў Полацкім лясным тэхнікуме. З 1927 года жыў у Старой Таропе  (руск.) Калінінскай вобласці, займаў пасаду адваката ў мясцовым судзе. У 1937 годзе выйшаў на пенсію.

ТворчасцьПравіць

Друкаваўся з 1898 года ў «Витебских губернских ведомостях», пазней у газетах «Сельский вестник», «Минское слово», «Белорусская жизнь» і інш. Пісаў на беларускай і рускай мовах.

Выдаў больш за 10 кніг апавяданняў і нарысаў, дзе паказаў неўладкаванасць і бюракратызм мясцовых чыноўнікаў. У этнаграфічных нарысах апісваў народныя звычаі і абрады Лепельшчыны («Дзяды», «Мікітавы хаўтуры», «Зажынкі і абжынкі», «Беларускія святы»).

Пад рэдакцыяй А. Р. Пшчолкі ў 1910[2] годзе выдадзена паэма «Тарас на Парнасе».

Зноскі

ЛітаратураПравіць

СпасылкіПравіць