Бобрык 1
Бобрык 1, Бобрык Першы — рака ў Брэсцкай вобласці, левы прыток Прыпяці.
| Бобрык 1 | |
|---|---|
| Характарыстыка | |
| Даўжыня | 109 км |
| Басейн | 1 902 км² |
| Вадацёк | |
| Выток | |
| • Месцазнаходжанне | Ганцавіцкі раён |
| • Каардынаты | 52°47′21″ пн. ш. 26°15′05″ у. д.HGЯO |
| Вусце | Прыпяць |
| • Каардынаты | 52°08′14″ пн. ш. 26°46′09″ у. д.HGЯO |
| Размяшчэнне | |
| Водная сістэма | Прыпяць → Дняпро → Дняпроўскі ліман[d] |
| Краіна | |
   |
|
|
— выток, — вусце |
|
Даўжыня ракі 109 км. Плошча вадазбору 1902 км². Сярэднегадавы расход вады ў вусці 7,6 м³/с. Сярэдні нахіл воднай паверхні 0,3 ‰.
Назва правіць
Нягледзячы на відавочную сувязь з бел. бабёр рачная назва Бобрык можа быць і балцкага паходжання — як і назва бярэзінскай ракі Бобр.
На гэта паказвае назва бярэзінскай ракі Бабруя (> Бабруйка). У ёй корань Babr- (< Bebr-) звязаны з літоўскім babras, bebras «бабёр» і пашыраны балцкім гідранімічным фармантам -uj-. Гэты ж корань у літоўскіх гідронімах Babrūngas, Babrūnė, Babrinis, Babrūtė[1][2]. Далей да індаеўрапейскага кораня *bhe-bhros «бабёр»[3].
Недалёка ад утоку Бобрыка ў Прыпяць таксама ўцякаюць рэкі з балцкімі назвамі Ясельда, Піна, Цна, Лунія (Лань).
Асноўныя прытокі правіць
Справа: Муравічна, Вісліца. Злева: канал Хатыніцкі, канал Прысць, канал Багданаўка.
Агульнае правіць
Пачынаецца з ляснога балота за 2,5 км на паўночны захад ад вёскі Сукач Ганцавіцкага раёна, цячэ ў Пінскім і Лунінецкім раёнах па Прыпяцкай нізіне. Упадае ў Прыпяць за 2 км на паўночны захад ад чыгуначнай станцыі Прыпяць. У пойме ракі ў Пінскім раёне створаны наліўное вадасховішча Пагост і сажалкі рыбгаса «Палессе», 2 невялікія сажалкі (11 га і 2,6 га) каля вёскі Парахонск. Даліна невыразная. Пойма двухбаковая, шырыня ў сярэднім цячэнні 0,5—1 км, у ніжнім цячэнні зліваецца з поймай Прыпяці. Рэчышча каналізаванае на працягу 102 км, пракладзена за 0,5—3 км ад старога. Шырыня яго ад 3—3,5 м у вытоку да 35—40 м у вусці.
У басейне ракі возера Хольча.
Зноскі
Літаратура правіць
- Ресурсы поверхностных вод СССР. Описание рек и озёр и расчёты основных характеристик их режима. Т. 5. Белоруссия и Верхнее Поднепровье. Ч. 1–2. – Л., 1971.
- Природа Белоруссии: Попул. энцикл. / БелСЭ; Редкол.: И. П. Шамякин (гл. ред.) и др. — Мн.: БелСЭ, 1986. — 599 с., 40 л. ил. (руск.)
- Блакітная кніга Беларусі : Энцыклапедыя / рэдкал.: Н. А. Дзісько і інш. — Мн.: БелЭн, 1994. — 415 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-85700-133-1.