Бобрык 1

рака ў Беларусі

Бобрык 1, Бобрык Першы — рака ў Брэсцкай вобласці, левы прыток Прыпяці.

Бобрык 1
Характарыстыка
Даўжыня 109 км
Басейн 1 902 км²
Вадацёк
Выток  
 • Месцазнаходжанне Ганцавіцкі раён
 • Каардынаты 52°47′45″ пн. ш. 26°20′06″ у. д.HGЯO
Вусце Прыпяць
 • Каардынаты 52°08′14″ пн. ш. 26°46′09″ у. д.HGЯO
Размяшчэнне
Водная сістэма Прыпяць → Дняпро → Дняпроўскі ліман[d]
Краіна
physical
Бобрык 1
Бобрык 1
— выток, — вусце

Даўжыня ракі 109 км. Плошча вадазбору 1902 км². Сярэднегадавы расход вады ў вусці 7,6 м³/с. Сярэдні нахіл воднай паверхні 0,3 .

Нягледзячы на відавочную сувязь з бел. бабёр рачная назва Бобрык можа быць і балцкага паходжання — як і назва бярэзінскай ракі Бобр.

На гэта паказвае назва бярэзінскай ракі Бабруя (> Бабруйка). У ёй корань Babr- (< Bebr-) звязаны з літоўскім babras, bebras «бабёр» і пашыраны балцкім гідранімічным фармантам -uj-. Гэты ж корань у літоўскіх гідронімах Babrūngas, Babrūnė, Babrinis, Babrūtė[1][2]. Далей да індаеўрапейскага кораня *bhe-bhros «бабёр»[3].

Недалёка ад утоку Бобрыка ў Прыпяць таксама ўцякаюць рэкі з балцкімі назвамі Ясельда, Піна, Цна, Лунія (Лань).

Асноўныя прытокі

правіць

Справа: Муравічна, Вісліца. Злева: канал Хатыніцкі, канал Прысць, канал Багданаўка.

Агульнае

правіць

Пачынаецца з ляснога балота за 2,5 км на паўночны захад ад вёскі Сукач Ганцавіцкага раёна, цячэ ў Пінскім і Лунінецкім раёнах па Прыпяцкай нізіне. Упадае ў Прыпяць за 2 км на паўночны захад ад чыгуначнай станцыі Прыпяць. У пойме ракі ў Пінскім раёне створаны наліўное вадасховішча Пагост і сажалкі рыбгаса «Палессе», 2 невялікія сажалкі (11 га і 2,6 га) каля вёскі Парахонск. Даліна невыразная. Пойма двухбаковая, шырыня ў сярэднім цячэнні 0,5—1 км, у ніжнім цячэнні зліваецца з поймай Прыпяці. Рэчышча каналізаванае на працягу 102 км, пракладзена за 0,5—3 км ад старога. Шырыня яго ад 3—3,5 м у вытоку да 35—40 м у вусці.

У басейне ракі возера Хольча.

Зноскі

  1. В. Н. Топоров, О. Н. Трубачев. Лингвистический анализ гидронимов Верхнего Поднепровья. Москва, 1962. С. 177.
  2. A. Vanagas. Lietuvių hidronimų etimologinis žodynas. Vilnius, 1981. С. 55.
  3. J. Pokorny. Indogermanisches etymologisches Wörterbuch. Bern / München 1959 / 1969. C. 136.

Літаратура

правіць
  • Ресурсы поверхностных вод СССР. Описание рек и озёр и расчёты основных характеристик их режима. Т. 5. Белоруссия и Верхнее Поднепровье. Ч. 1–2. – Л., 1971.
  • Природа Белоруссии: Попул. энцикл. / БелСЭ; Редкол.: И. П. Шамякин (гл. ред.) и др. — Мн.: БелСЭ, 1986. — 599 с., 40 л. ил. (руск.)
  • Блакітная кніга Беларусі : Энцыклапедыя / рэдкал.: Н. А. Дзісько і інш. — Мн.: БелЭн, 1994. — 415 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-85700-133-1.