Валеры Жыскар д’Эстэн
Валеры Рэнэ Мары Жыскар д’Эстэн (фр.: Valéry René Marie Georges Giscard d’Estaing; нар. 2 лютага 1926, Кобленц, Германія) — дзяржаўны і паліт. дзеяч Францыі. Прэзідэнт Французскай Рэспублікі (Пятая рэспубліка), 1974—1981.
| Валеры Жыскар д’Эстэн Valéry Giscard d’Éstaing | ||||||||||
 | ||||||||||
| ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| з 27 мая 1974 | ||||||||||
| Папярэднік: | Жорж Пампіду, Ален Паэр (в. а.) | |||||||||
| Пераемнік: | Франсуа Мітэран | |||||||||
| ||||||||||
| 27 мая 1974 — 21 мая 1981 | ||||||||||
| Суправіцель: | Жаан Марці-і-Аланіс | |||||||||
| Папярэднік: | Жорж Пампіду | |||||||||
| Пераемнік: | Франсуа Мітэран | |||||||||
| Партыя: | Саюз за французскую дэмакратыю (UDF) | |||||||||
| Адукацыя: | ||||||||||
| Дзейнасць: | палітык | |||||||||
| Месца працы: | ||||||||||
| Член у: | ||||||||||
| Веравызнанне: | каталіцтва | |||||||||
| Нараджэнне: | 2 лютага 1926[3][4] (93 гады) | |||||||||
| Бацька: | Edmond Giscard d'Estaing[d] | |||||||||
| Маці: | May Bardoux[d] | |||||||||
| Жонка: | Ан-Эйман Саваж дэ Брант | |||||||||
| Дзеці: | Louis Giscard d'Estaing[d], Valérie-Anne Giscard d'Estaing[d], Henri Giscard d'Estaing[d] і Jacinte Giscard d'Estaing[d] | |||||||||
| Аўтограф: | 
| |||||||||
| Узнагароды: |
| |||||||||
Скончыў Політэхнічны інстытут і Нацыянальны інстытут адміністрацыйных кадраў у Парыжы.
У 1956—76 і 1984—89 член Нацыянальнага сходу. У 1962—66 і 1969—74 міністр эканомікі і фінансаў.
У 1974—81 Прэзідэнт Францыі. У знешняй палітыцы выступаў за інтэграцыю Францыі ў Еўрапейскае супольніцтва, падтрымліваў добрыя сувязі з ЗША і СССР. Ва ўнутранай палітыцы імкнуўся знізіць узровень беспрацоўя і інфляцыі, кіраваў праграмай мірнага выкарыстання атамнай энергіі.
Сузаснавальнік і ў 1966—73 старшыня партыі Нацыянальная федэрацыя незалежных рэспубліканцаў, у 1977 заснаваў і з 1988 узначаліў Саюз за французскую дэмакратыю. 3 1989 дэпутат Еўрапарламента.
Аўтар успамінаў «Улада і жыццё» (т. 1—2, 1988—91).
Зноскі
- ↑ 1,0 1,1 (unspecified title) Праверана 9 ліпеня 2019.
- ↑ https://racef.es/es/academicos/correspondiente-extranjero/excmo-sr-dr-d-valery-giscard-destaing
- ↑ Valéry GISCARD D'ESTAING // Sycomore / Assemblée nationale Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Valéry Giscard d'Estaing // SNAC — 2010. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Нямецкая нацыянальная бібліятэка, Берлінская дзяржаўная бібліятэка, Баварская дзяржаўная бібліятэка і інш. Record #118717685 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 10 снежня 2014.
ЛітаратураПравіць
- Жыскар д’Эстэн // БЭ ў 18 т. Т. 6. Мн., 1998.