Роты (індан.: Rote) — востраў у групе Малых Зондскіх астравоў. Уваходзіць у склад Інданезіі. Плошча — 978,54 км². Насельніцтва — 119 711 чал. (2010).

Роты
індан. Pulau Rote
Заходні бераг
Заходні бераг
Характарыстыкі
Плошча978,54 км²
Насельніцтва119 711 чал.
Шчыльнасць насельніцтва122,34 чал./км²
Размяшчэнне
10°28′ пд. ш. 123°23′ у. д.HGЯO
АкваторыяТыморскае мора
Краіна
Роты (Індыйскі акіян)
Роты
Роты
Map
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Геаграфія правіць

Востраў Роты знаходзіцца за 11,25 км на паўднёвы захад ад большага па плошчы вострава Тымор, за 1880 км на паўднёвы ўсход ад Джакарты, сталіцы Інданезіі. Выцягнуты з паўднёвага захаду на паўночны ўсход на 82 км. Найбольшая шырыня — 22 км.

Востраў з’явіўся ў зоне субдукцыі літасферных пліт (гл. Тэктоніка пліт) у Юрскі перыяд. Доўгі час ён уяўляў сабою падводны хрыбет, дзе на плыткаводдзі развіваліся каралы, адбываўся працэс адкладання асадкавых парод. Падняцце над вадою прывяло да ўтварэння паверхні, складзенай пераважна вапнякамі і даламітамі. Сучасныя ландшафты сфарміраваліся ў немалой ступені дзякуючы працэсу выветрывання.

Для берагоў характэрны пясчаныя пляжы і скальныя ўздымы. Частка берагавой лініі, асабліва на поўначы, парэзана глыбокімі залівамі. Вылучаецца некалькі невялікіх па плошчы, але глыбокіх азёр — рэштак старажытных лагун. Возера Усіпока на паўночным усходзе мае глыбіню 245 м. Вада ў ім вельмі салёная. У цэнтральнай частцы вылучаюцца пагоркі да 444 м у вышыню.

Клімат трапічны, блізкі да экватарыяльнага. Сярэднія тэмпературы на працягу года вагаюцца ад +26 °C да +29 °C. Найбольш вільготны месяц — студзень, калі выпадае да 361 мм ападкаў.

Прырода правіць

Паверхня вострава Роты пакрыта лугамі, саваннамі і лясамі. Агульная плошча лясоў дасягае 17 019,84 га. З іх 1 899,17 га займаюць мангры. На Роты сустракаюцца пальміравая пальма, тыкавае дрэва, фікусы, акацыі і г. д. Фаўна славіцца шматлікімі птушкамі і эндэмічнымі чарапахамі.

Гісторыя правіць

Роты быў населены ў першай палове 1 тысячагоддзя н. э. аўстранезійцамі з вострава Серам. Згодна паданням астравіцян, іх продкі перасяляліся невялікімі групамі праз суседні Тымор. Да кантактаў з еўрапейцамі яны стварылі 18 дзяржаўных утварэнняў нусак на чале спадчынных арыстакратаў з тытуламі раджаў. Нусак належалі да усходняга або заходняга саюзаў. Жыхары Роты падтрымлівалі сувязі з аддаленымі краінамі. Доказам гэтага з’яўляецца знаходка на востраве старажытнага кітайскага фарфору.

Першымі еўрапейцамі, якія дасягнулі вострава, былі партугальцы ў XVI ст. На іх картах упершыню з’яўляецца назва Ротэс. Яе паходжанне да канца не вызначана. Былі вядомы і іншыя назвы. Канчаткова яна замацавалася ў XVII — XVIII стст. дзякуючы галандцам. У 1662 г. Галандская Ост-Індская кампанія заключыла дамову з 12 нусак. Яна атрымала манаполію ў знешнім гандлі, а таксама права адміністравання. У XVIII ст. большасць арыстакратаў прыняла хрысціянства. Дзякуючы гэтаму на Роты была пабудавана сетка царкоўных школ, дзе астравіцяне маглі атрымліваць адукацыю на блізкай малайскай мове. Многія з іх пераязджалі на Тымор, займалі пасады ў каланіяльнай адміністрацыі. Пазней выхадцы з Роты ўдзельнічалі ў барацьбе за незалежнасць Інданезіі.

Пасля далучэння да незалежнай Інданезіі ў 1949 г. раджы нусак фактычна страцілі ўладу. Востраў увайшоў у склад Усходняй Нуса-Тэнгара. У 2002 г. была створана асобная акруга Ротэ—Ндаа. На востраве развіваецца турызм.

Спасылкі правіць