Вікенцій Васілевіч Скрыганаў
Вікенцій Васілевіч Скрыга́наў (22 чэрвеня 1903—26 студзеня 1945) — савецкі ваенны дзеяч, гвардыі генерал-маёр (1944). Герой Савецкага Саюза (1945).
| Вікенцій Васілевіч Скрыганаў | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Дата нараджэння | 22 чэрвеня 1903 | |||||||||
| Месца нараджэння | в. Надзейкавічы, зараз Рагачоўскі раён Гомельскай вобласці | |||||||||
| Дата смерці | 26 студзеня 1945 (41 год) | |||||||||
| Месца смерці | ваколіцы горада Аполе (Польшча) | |||||||||
| Месца пахавання | ||||||||||
| Альма-матар | ||||||||||
| Грамадзянства | ||||||||||
| Прыналежнасць |
 СССР |
|||||||||
| Род войскаў | пяхота | |||||||||
| Гады службы | 1920—1921, 1922—1945 | |||||||||
| Званне | гвардыі генерал-маёр | |||||||||
| Камандаваў | 14-я гвардзейская стралковая дывізія | |||||||||
| Бітвы/войны | Грамадзянская вайна ў Расіі, Савецка-польская вайна, 1919-1921, Вялікая Айчынная вайна | |||||||||
| Узнагароды і званні |
|
|||||||||
.svg){kind=small}
Біяграфія правіць
Нарадзіўся ў вёсцы Надзейкавічы зараз Рагачоўскага раёна Гомельскай вобласці. Працаваў на кардоннай фабрыцы ў Рагачове.
У Чырвонай Арміі з 1920 года. Удзельнік грамадзянскай вайны, баёў на Заходнім фронце супраць польскіх войскаў і на паўднёвым фронце супраць арміі генерала Урангеля. У 1921 годзе дэмабілізаваны. З 1922 года зноў у Чырвонай арміі. У 1925 годзе скончыў пяхотную школу ў Смаленску, у 1938 годзе Ваенную акадэмію імя М. В. Фрунзэ.
Падчас Вялікай Айчыннай вайны з чэрвеня 1942 года на Заходнім, Паўднёвым, Закаўказскі, Паўночна-Каўказскі, Паўднёва-Заходнім, 3-м, 2-м, і 1-м Украінскім франтах. З 1943 года намеснік камандзіра 6-й стралковай дывізіі 1-й гвардзейскай арміі, са студзеня 1944 года — камандзір 14-й гвардзейскай стралковай Вінніцкай Чырванасцяжнай дывізіі імя Яна Фабрыцыуса.
Дывізія пад камандаваннем гвардыі генерал-маёра В. В. Скрыганава вызначылася ў баях на тэрыторыі Польшчы. 12 студзеня 1945 года дывізія прарвала абарону праціўніка, за 11 дзён прайшла 264 км. 22 студзеня 1945 года. дывізія фарсіравала раку Одэр на паўночным захадзе ад горада Аполе (Польшча). У баі за ўтрыманне плацдарма В. В. Скрыганаў быў цяжка паранены і памёр 27 студзеня 1945 года. Пахаваны ў Львове.
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 6 красавіка 1945 года гвардыі генерал-маёру Скрыганаву В. В. пасмяротна прысвоена званне Героя Савецкага Саюза.
Узнагароды правіць
- Медаль «Залатая Зорка»
- Ордэн Леніна
- 2 Ордэны Чырвонага Сцяга
- Ордэн Суворава 2 ступені
- Ордэн Айчыннай вайны 1 ступені
- 2 ордэны Чырвонай Зоркі
- Медаль «XX гадоў Рабоча-Сялянскай Чырвонай Арміі»
Памяць правіць
Імем В. В. Скрыганава названы вуліцы ў Мінску і вёсцы Дварэц Рагачоўскага раёна. У экспазіцыі Беларускага дзяржаўнага музея гісторыі Вялікай Айчыннай вайны знаходзяцца пашкоджаны асколкам Ордэн Айчыннай вайны і палявая сумка Героя[1]. У горадзе Рагачоў на Алеі Герояў устаноўлены памятны знак, на доме № 1 па вуліцы Скрыганава ў Мінску мемарыяльная дошка.
Зноскі
- ↑ Боевые действия в 1944-1945 гг. Архівавана 27 чэрвеня 2013. на сайце Беларускага дзяржаўнага музея гісторыі Вялікай айчыннай вайны (руск.)
Літаратура правіць
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — С. 472. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).
Спасылкі правіць
- Скрыганов Викентий Васильевич (1903—1945) Архівавана 4 сакавіка 2016. на сайце Фрунзенскага раёна Мінска (руск.)
- Боевые действия в 1944—1945 гг. Архівавана 27 чэрвеня 2013. на сайце Беларускага дзяржаўнага музея гісторыі Вялікай айчыннай вайны (руск.)
- Денис Шеметов Скрыганов Архівавана 28 кастрычніка 2019. // «Мінскі кур’ер», 18.06.2009 (руск.)