Дзьёрдзь дэ Хевешы

Дзьёрдзь дэ Хевешы (вядомы таксама як Георг Чарлз дэ Хевешы або Георг Карл фон Хевешы венг.: Hevesy György, ням.: Georg Karl von Hevesy; 1 жніўня 1885, Будапешт — 5 ліпеня 1966, Фрайбург, ФРГ) — венгерскі хімік, ганаровы акадэмік Венгерскай АН, замежны член Лонданскага каралеўскага таварыства (1939), лаўрэат Нобелеўскай прэміі па хіміі (1943), адзін з адкрывальнікаў гафнію.

Дзьёрдзь дэ Хевешы
венг.: Hevesy György
Дата нараджэння 1 жніўня 1885(1885-08-01)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 5 ліпеня 1966(1966-07-05)[1][2][…] (80 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Род дзейнасці хімік, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера хімія
Месца працы
Альма-матар
Навуковы кіраўнік Franz Himstedt[d][5] і Georg Meyer[d][5]
Член у
Узнагароды
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

правіць

У 1908 годзе скончыў Будапешцкі ўніверсітэт.

Прафесар універсітэтаў:

Калі падчас Другой сусветнай вайны германскія войскі ў красавіку 1940 акупавалі дацкую сталіцу Капенгаген, дэ Хевешы растварыў залатыя нобелеўскія медалі нямецкіх фізікаў Макса фон Лаўэ і Джэймса Франка ў царскай гарэлцы, каб схаваць іх ад нямецкіх акупантаў. Фон Лаўэ і Франк знаходзіліся ў апазіцыі да нацыянал-сацыялізму ў Германіі і даверылі свае медалі Нільсу Бору, каб прадухіліць канфіскацыю ў Германіі. Немцам прыняцце і нашэнне нобелеўскага медаля было забаронена пасля таго, як праціўнік нацыянал-сацыялізму Карл фон Асецкі ў 1935 годзе атрымаў Нобелеўскую прэмію міру. Пасля заканчэння вайны дэ Хевешы экстрагаваў схаванае ў царскай гарэлцы золата і перадаў яго Шведскай каралеўскай акадэміі навук, якая вырабіла новыя медалі і перадала іх фон Лаўэ і Франку.

Зноскі

  1. а б Georg Charles von Hevesy // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. а б George Hevesy // Brockhaus Enzyklopädie
  3. Deutsche Nationalbibliothek Record #116785179 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 10 снежня 2014.
  4. Deutsche Nationalbibliothek Record #116785179 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 30 снежня 2014.
  5. а б Матэматычная генеалогія — 1997.
  6. www.pas.va

Літаратура

правіць