Крысціян VIII

Крысціян VIII (дацк.: Christian 8.; 18 верасня 1786, Капенгаген — 20 студзеня 1848, Капенгаген) —кароль Нарвегіі з 19 мая па 10 кастрычніка 1814 года, кароль Даніі з 1839 года.

Крысціян VIII
дацк.: Christian VIII.
манарх Нарвегіі[d] 17 мая 1814 — 10 кастрычніка 1814
Папярэднік	Фрэдэрык VI
Пераемнік	Карл XIII
манарх Даніі[d] 3 снежня 1839 — 20 студзеня 1848
Папярэднік	Фрэдэрык VI
Пераемнік	Фрэдэрык VII
рэгент 19 лютага 1814 — 19 мая 1814
герцаг Шлезвіга[d] 3 снежня 1839 — 20 студзеня 1848
Папярэднік	Фрэдэрык VI
Пераемнік	Фрэдэрык VII
герцаг Гольштэйна[d] 3 снежня 1839 — 20 студзеня 1848
Папярэднік	Фрэдэрык VI
Пераемнік	Фрэдэрык VII
герцаг Лаўэнбургскі[d] 3 снежня 1839 — 20 студзеня 1848
Папярэднік	Фрэдэрык VI
Пераемнік	Фрэдэрык VII
Governor-general of Norway[d] 1813 — 1814
Нараджэнне	18 верасня 1786(1786-09-18)[…] Christiansborg Palace[d], Капенгаген, Сталічная вобласць, Данія, Каралеўства Данія
Смерць	20 студзеня 1848(1848-01-20)[…] (61 год) Амаліенборг, Капенгаген, Сталічная вобласць, Данія, Каралеўства Данія
Месца пахавання	Роскільскі сабор
Род	Ольдэнбургская дынастыя[d]
Бацька	Frederik, Hereditary Prince of Denmark[d]
Маці	Duchess Sophia Frederica of Mecklenburg-Schwerin[d]
Жонка	Duchess Charlotte Friederike of Mecklenburg-Schwerin[d] і Caroline Amalie of Augustenburg[d]
Дзеці	Фрэдэрык VII, Frederik Carl Eide[d], Frederik Kraft[d] і unnamed son Oldenburg[d]
Веравызнанне	лютэранства
Член у	Дацкая каралеўская акадэмія навук[d] Расійская акадэмія навук Лонданскае каралеўскае таварыства
Дзейнасць	манарх, мецэнат
Манаграма
Званне	генерал
Узнагароды	Royal Fellow of the Royal Society[d] (6 чэрвеня 1822)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Унук Фрыдэрыка V, сын яго малодшага сына прынца Фрыдэрыка (1753—1805), які ў 1770—1780-я гады быў рэгентам Даніі. Бацька яго прыпадаў стрыечным братам Івану VI. Быўшы з 1813 года штатгальтарам Нарвегіі ў рамках дацка-нарвежскай уніі, Крысціян адмовіўся прызнаць умовы аднаго з Кільскіх мірных дагавораў 1814 аб пераходзе Нарвегіі ад Даніі да Швецыі.

19 мая 1814 года выбраны каралём Нарвегіі, але не быў прызнаны вялікімі дзяржавамі і 10 кастрычніка 1814 года адмовіўся ад кароны, пасля чаго ўсталявалася шведска-нарвежская унія.

У 1815—1818 гадах — губернатар дацкага вострава Фюн.

У 1818—1831 гадах не ўдзельнічаў у дзяржаўных справах.

У 1831—1839 гадах — член Тайнага савета.

Атрымыў у спадчыну дацкі прастол пасля смерці свайго стрыечнага брата Фрыдэрыка VI. Быў апошнім прадстаўніком дацкага абсалютызму. Праводзіў палітыку прыгнечання сялянскага і ліберальна-дэмакратычнага руху ў Даніі і нацыянальна-вызваленчага руху ў Шлезвігу і Гольштэйне. У студзені 1848 года пад ціскам масавых хваляванняў вымушаны быў абяцаць канстытуцыю (была ўведзена 5 чэрвеня 1849 года, ужо пасля яго смерці).

Пераемнікам Крысціяна стаў яго бяздзетны сын Фрэдэрык VII, але спадчыннікам другой чаргі яшчэ ў 1847 годзе быў вызначаны прадстаўнік аддаленай галіны Ольдэнбургаў Крысціян Глюксбургскі, пасля кароль Крысціян IX, родапачынальнік дацкай, нарвежскай і грэчаскай дынастый.