Леанід Станіслававіч Кучук
Леанід Станіслававіч Кучук (нар. 27 жніўня 1959, Мінск) — беларускі футбаліст (абаронца) і трэнер. У 2013 годзе быў прызнаны футбольным трэнерам года Беларусі.
 Леанід Кучук | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Агульная інфармацыя | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Поўнае імя | Леанід Станіслававіч Кучук | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Нарадзіўся |
27 жніўня 1959 (65 гадоў) |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Грамадзянства |
 СССР Беларусь |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Рост | 176 см[1] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Вага | 70 кг[1] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Пазіцыя | абаронца | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Клубная кар’ера[* 1] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Трэнерская кар’ера | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.svg){kind=small}
Сын Леаніда Кучука, Аляксей, таксама з’яўляецца футбалістам і трэнерам.
Клубная кар’ера
правіцьПачынаў футбольную кар’еру ў мінскім «Тарпеда», затым у «Дынама». У 1979 годзе знаходзіўся ў складзе «бела-блакітных» на чэмпіянаце СССР, але не правёў за клуб ніводнага матча. З 1980 па 1988 гады гуляў за гомельскі «Гомсельмаш» у Другой лізе. З 1989 года па 1991 год гуляў у клубе КІМ з Віцебска. За каманду згуляў 101 матч і забіў 1 гол. У 1990 годзе працаваў трэнерам у клубе. З 1992 года выступаў у чэмпіянаце Беларусі. З 1992 па 1994 год гуляў у «Маладзечна», у 1995—1997 гадах — за «Атаку-Аўру». Завяршыў кар’еру ў клубе «Дынама-93» у 1998 годзе.
Трэнерская кар’ера
правіцьУ 1998 годзе ў 2 гульнях кіраваў мінскім «Дынама-93», які абедзве гэтыя гульні прайграў з агульным лікам 0:8. У тым жа годзе ўзначальваў «Маладзечна», які ў выніку заняў у чэмпіянаце перадапошняе 14-е месца. У 2003 годзе працаваў старшым трэнерам у мінскім «Лакаматыве».
«Шэрыф»
правіцьЗ 2004 па 2010 год узначальваў малдаўскі «Шэрыф», з якім стаў уладальнікам шматлікіх тытулаў. У сезоне 2009/10 «Шэрыф» выступаў у Лізе чэмпіёнаў і Лізе Еўропы. У першым турніры клуб дайшоў да раўнда плэй-оф, прайграўшы «Алімпіякосу» ў двух матчах. У Лізе Еўропы «Шэрыф» гуляў у групе H, заняў трэцяе месца, выйграўшы 1 матч, 2 звядучы ўнічыю і 3 прайграўшы. У студзені 2010 пакінуў сваю пасаду[2].
«Салют»
правіць18 мая 2010 года быў прызначаны галоўным трэнерам белгарадскага «Салюта», змяніўшы на гэтай пасадзе Міраслава Рамашчанку[3]. У першым жа матчы пры Кучуку клуб перамог «Жамчужыну-Сочы» з лікам 1:0. Пры Леанідзе клуб не паказваў выбітных вынікаў, пры новым трэнеры «Салют» выйграў 3 матчы, два звёў унічыю і 9 разоў прайграў. 23 жніўня ён падаў у адстаўку з пасады галоўнага трэнера[4]. Пасля 25-га тура «Салют» займаў перадапошняе месца ў чэмпіянаце.
«Арсенал» Кіеў
правіцьУ чэрвені 2011 быў прызначаны галоўным трэнерам кіеўскага «Арсенала»[5]. У сезоне 2011/12 упершыню ў гісторыі клуб заваяваў права ўдзелу ў еўракубках. Да канца 2012 года «Арсенал» страціў двух спонсараў клуба, і было прынята рашэнне аб скарачэнні бюджэту; клуб выказаў намер разарваць кантракты з пяццю ігракамі клуба з найбольшым заробкам. 1 студзеня 2013 клуб і Кучук скасавалі кантракт «па ўзаемнай згодзе».
«Кубань»
правіць9 студзеня 2013 года быў афіцыйна прадстаўлены ў якасці новага галоўнага трэнера «Кубані»[6], якая ішла перад зімовай паўзай у чэмпіянаце на 4 месцы. Пад кіраўніцтвам Кучука каманда набрала 19 ачкоў у 11 матчах (пры гэтым не пацярпела ніводнага паражэння), чаго хапіла для ўтрымання 5-га месца ў чэмпіянаце Прэм’ер-лігі і першаму ў гісторыі клуба траплення ў еўракубкі — у Лігу Еўропы. Перад пачаткам новага сезона кіраўніцтва каманды прапанавала трэнеру новы трохгадовы кантракт, і заявіла на афіцыйным сайце, што кантракт з Кучуком падоўжаны на тры гады. Аднак, праз нейкі час Кучук абвясціў, што супрацоўніцтва з «Кубанню» скончана 31 мая, а яго ўмовы для новага кантракта кіраўніцтвам не прынятыя.
«Лакаматыў» Масква
правіць16 чэрвеня 2013 года з’явілася інфармацыя аб яго прысутнасці на трэніроўцы маскоўскага «Лакаматыва». 17 чэрвеня правёў першую трэніроўку «Лакаматыва», а 19 чэрвеня быў афіцыйна прадстаўлены як галоўны трэнер каманды. Па заканчэнні сезона 2013/14 клуб фінішаваў на 3-м месцы, стаўшы бронзавым прызёрам упершыню з 2006 года. Перад сезонам 2014/15 лідары каманды Мубарак Бусуфа і Ласана Дыяра з-за канфлікту з Кучуком, самавольна пакінулі каманду. З пачаткам сезона сітуацыя ў камандзе працягвала пагаршацца, трэнер адкрыта канфліктаваў з усімі футбалістамі каманды, у тым ліку праз прэсу. Пагасіць канфлікт не ўдалося і на фоне рэзкага падзення вынікаў. 15 верасня 2014 года Леанід Кучук быў адхілены ад працы на пасадзе галоўнага трэнера «Лакаматыва»[7]. 10 кастрычніка 2014 года, не жадаючы плаціць кампенсацыю, «Лакаматыў» у аднабаковым парадку скасаваў кантракт з трэнерам з-за прагулу трэніроўкі. Кучук прадставіў відэазапіс, з якога вынікае, што на трэніроўку яго не пусціла ахова[8]. Верагоднасць запісу выклікала вялікія сумневы, прэзідэнт «Лакаматыва» Вольга Смародская назвала яе пастановачнай. Пасля звальнення Кучук падаў скаргу ў РФС з патрабаваннем у кампенсацыі яму 4,86 млн еўра[9]. Палата РФС па вырашэнні спрэчак у выніку вынесла рашэнне аб кампенсацыі ў памеры 1,8 млн еўра[10].
Вяртанне ў «Кубань»
правіць17 лістапада 2014 года Кучук зноў стаў галоўным трэнерам «Кубані», падпісаўшы кантракт на два гады[11]. Аднак, пад кіраўніцтвам беларускага спецыяліста вынікі каманды значна пагоршыліся, і з зоны еўракубкаў яна апусцілася ў ніжнюю частку турнірнай табліцы. Разам з «Кубанню» Кучук змог дайсці да фіналу Кубка Расіі, дзе саступіў свайму былому клубу «Лакаматыву» (1:3). Пасля гэтага «Кубань» скасавала кантракт з Кучуком па ўзаемнай згодзе бакоў[12].
«Сталь»
правіцьПасля зыходу з «Кубані» Кучук на працягу 1,5 гадоў заставаўся без працы. У снежні 2016 года быў адным з кандыдатаў на пасаду галоўнага трэнера нацыянальнай зборнай Беларусі, аднак у студзені 2017 года ўзначаліў украінскі клуб «Сталь» з Кам’янскага[13]. Разам са «Сталлю» заняў 8-е месца ва ўкраінскай Прэм’ер-лізе 2016/17. У канцы мая 2017 года цікавасць да Кучука стаў праяўляць расійскі «Растоў», і 6 чэрвеня было абвешчана аб зыходзе Кучука са «Сталі»[14].
«Растоў»
правіць9 чэрвеня 2017 года быў афіцыйна прызначаны галоўным трэнерам «Растова»[15]. Пасля паспяховага пачатку «Растоў» стаў выступаць горш, не атрымліваючы перамогі ў 11 матчах Прэм’ер-лігі запар. 6 снежня 2017 года было абвешчана аб адстаўца Кучука з растоўскага клуба[16].
«Рух»
правіць1 лютага 2019 года было афіцыйна абвешчана аб прызначэнні Кучука на пасаду галоўнага трэнера «Руха» з Вынныкаў[17]. У ліпені таго ж года клуб пераехаў у Львоў. Сезон 2018/19 каманды скончыла на 11-м месцы ў Першай лізе, а ў сезоне 2019/20 ішла на першым радку табліцы. У снежні 2019 года Кучук пакінуў «Рух» па пагадненні бакоў[18].
«Дынама» Мінск
правіць22 красавіка 2020 года было афіцыйна абвешчана аб прызначэнні Кучука галоўным трэнерам мінскага «Дынама»[19]. У маі 2021 года Леанід Кучук падаў у адстаўку з пасады галоўнага трэнера пасля паражэння ад брэсцкага «Руха» (0:1)[20], у чэрвені афіцыйна пакінуў клуб[21].
Вяртанне ў «Рух»
правіцьУ жніўні 2021 года зноў стаў галоўным трэнерам львоўскага «Руха», які на гэты час ужо выйшаў у Прэм’ер-лігу[22]. Пакінуў пасаду ў сакавіку 2023 года[23].
Зноскі
- ↑ а б https://www.teams.by/-/player-3119/
- ↑ Кучук покинул пост главного тренера «Шерифа» (руск.)(недаступная спасылка). Чемпионат.ру. Архівавана з першакрыніцы 6 студзеня 2010. Праверана 25 ліпеня 2010.
- ↑ Леонид Кучук назначен главным тренером «Салюта» (руск.)(недаступная спасылка). Чемпионат.ру. Архівавана з першакрыніцы 22 мая 2010. Праверана 25 ліпеня 2010.
- ↑ Кучук подал в отставку с поста главного тренера «Салюта» (руск.)(недаступная спасылка). Чемпионат.ру. Архівавана з першакрыніцы 25 жніўня 2010. Праверана 23 жніўня 2010.
- ↑ Кучук — новый тренер Арсенала
- ↑ Леонид Кучук представлен команде (руск.). Официальный сайт ФК «Кубань» (9 студзеня 2013). Архівавана з першакрыніцы 10 студзеня 2013. Праверана 2013-1-9.
- ↑ championat.com. Смородская отстранила Кучука от работы в должности главного тренера «Локомотива» (15 верасня 2014).
- ↑ «Локомотив» уволил Леонида Кучука за прогул
- ↑ Председатель Палаты по разрешению споров РФС: «Кучук хочет получить от „Локомотива“ 4,86 млн евро»
- ↑ «Локомотив» выплатит Кучуку 1,8 млн евро компенсации
- ↑ Леонид Кучук возглавил «Кубань»
- ↑ «Кубань» подтвердила расторжение контракта с Кучуком
- ↑ Леонид Кучук официально возглавил "Сталь"
- ↑ «Сталь» объявила об уходе Кучука
- ↑ Леонид Кучук официально возглавил "Ростов"
- ↑ "Ростов" подтвердил отставку Кучука
- ↑ Леонид Кучук официально возглавил украинский "Рух"
- ↑ Украинский «Рух» подтвердил отставку Кучука
- ↑ Официально: Леонид Кучук - главный тренер минского "Динамо"
- ↑ Футбол. Леонид Кучук подал в отставку с поста главного тренера минского "Динамо"
- ↑ Минское "Динамо" сообщило, что контракт с Леонидом Кучуком расторгнут по соглашению сторон
- ↑ Футбол. Леонид Кучук вновь возглавил львовский "Рух"
- ↑ Львовский "Рух" уволил Леонида Кучука с поста главного тренера (руск.). football.by (19 сакавіка 2023). Праверана 21 сакавіка 2023.
Спасылкі
правіць
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Леанід Станіслававіч Кучук
