Лукомль

Лукомль
Краіна	Беларусь
Вобласць	Віцебская
Раён	Чашніцкі
Сельсавет	Лукомльскі
Каардынаты	54°42′29″ пн. ш. 29°08′58″ у. д.HGЯO
Першая згадка	1078
Насельніцтва	▼420 чал. (2019);
Часавы пояс	UTC+3
Тэлефонны код	+375 2133
Паштовы індэкс	211161
Аўтамабільны код	2
СААТА	2251830071
	Лукомль на Вікісховішчы

Луко́мль^[1] (трансліт.: Lukomĺ, руск.: Лукомль) — аграгарадок у Чашніцкім раёне Віцебскай вобласці, на рацэ Лукомцы. Уваходзіць у склад Лукомльскага сельсавета.

Лукомль — колішні горад і замак, цэнтр былога ўдзельнага княства. Знаходзіцца за 20 км на поўдзень ад Чашнікаў, за 5 км на поўнач ад Новалукомлю, на аўтамабільнай дарозе Р62.

Гісторыя

Лукомль — адно з найстаражытнейшых паселішчаў на тэрыторыі Беларусі. Уяўленне пра жыццё старажытнага Лукомля даюць археалагічныя раскопкі, якія пачалі праводзіць яшчэ ў XIX ст. На думку Георгія Штыхава і Вячаслава Насевіча, магчыма, вакол Лукомля ў ІХ ст. сфарміравалася адно з «княжанняў»-правадырстваў крывічоў, у Х ст. яно, імаверна, было падпарадкавана Полацкім княжаннем.^[2]

Упершыню Лукомль упамінаецца ў 1078 годзе ў «Павучанні^[ru]» кіеўскага князя Уладзіміра Манамаха ў сувязі з разарэннем ім ваколіц горада.

У XI—XIII стагоддзях Лукомскі замак служыў умацаваным жытлом буйнога феадала і ўваходзіў у склад Полацкага княства. У другой палове XIII — пачатку XIV ст. Лукомль увайшоў у склад Вялікага Княства Літоўскага. Узрастанне ролі Лукомля фіксуецца з канца XIV ст., тады горад быў ужо цэнтрам Лукомскага княства.

У XVI ст. горад неаднойчы падвяргалася нападам маскоўскіх войск, асабліва цяжкія стары і разбурэнні пацярпеў падчас Лівонскай вайны, у 1563 годзе рускія войскі амаль ушчэнт разбурылі Лукомль, зруйнавалі Лукомскі замак і забралі шмат жыхароў у палон, замак пазней не аднаўляўся.

З цягам часу горад ператварыўся ў мястэчка, пазней — у вёску. У 1812 годзе Лукомль пацярпеў ад французскіх і рускіх войск. 11 лістапада 1812 года ў Лукомлі начаваў граф генерал П. Х. Вітгенштэйн, які праследаваў адступаючых французаў. У 1882 годзе ў Лукомлі пражывалі 591 мужчына і 567 жанчын. У той час Лукомль належаў генералу Храпавіцкаму. Апошнім уладальнікам Лукомля быў памешчык Мілаш.

Напярэдадні Вялікай Айчыннай вайны ў Лукомлі было 220 двароў, 750 жыхароў. Тройчы вёска падвяргалася знішчэнню. У Германію адпраўлены 22 чалавекі, 16 вярнуліся дадому. Быў учынены расстрэл 347 жыхароў яўрэйскай нацыянальнасці восенню 1941 года.

У кастрычніку 1943 года Сенненская партызанская брыгада разграміла нямецкі гарнізон у Лукомлі.

На цяперашні час аграгарадок Лукомль — цэнтр Лукомскага сельсавета і саўгаса «Лукомскі». На 1 студзеня 2005 года ў ім пастаянна пражывае 471 жыхар. У Лукомлі ёсць сярэдняя школа, дзіцячы садок, клуб, бібліятэка.

Славутасці

Лукомскае гарадзішча (V—VIII стагоддзі) — Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 213В000820шыфр 213В000820

Страчаная спадчына

Лукомскі замак (XIV—XVI стагоддзі).
Кляштары францысканцаў

Вядомыя асобы

Барыс Аляксандравіч Далгаплоск (1905—1994) — вучоны ў галіне арганічнай хіміі, акадэмік Акадэміі навук СССР, Герой Сацыялістычнай Працы^[3].
Ганна Ерамееўна Райк (1903) — савецкі матэматык. Дацэнт кафедры матэматыкі Мардоўскага дзяржаўнага педагагічнага інстытута.

Зноскі

↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Віцебская вобласць: нарматыўны даведнік / У. М. Генкін, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2009. — 668 с. ISBN 978-985-458-192-7 (DJVU).. Сустракаецца таксама варыянт Луко́мля, ж.
↑ Насевіч В. Лукомль і Лукомльская воласць // Гістарычна-археалагічны зборнік. № 4. — Мн., 1994. — С. 161—186.
↑ Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 6. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0106-0 (т. 6). — С. 16.

Літаратура

Лукомль // Памяць: гісторыка-дакументальная хроніка Чашніцкага раёна / рэдкал. М. Ц. Дробыш [і інш.]. — Мн., 1997. — С. 504—505.
Лукомль // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 4: Кадэты — Ляшчэня / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 1997. — С. 399. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0041-2.
Лукомль // Беларусь: энцыклапедычны даведнік / Рэдкал. Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. М. В. Драко, А. М. Хількевіч. — Мн.: БелЭн, 1995. — С. 436. — 800 с. — 5 000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.
Светлая ява Лукомля // Чырвоны прамень (Чашнікі). — 1969. — 22 лістап.
Чуйко, А. Лукомль // Народнае слова. — 2005. — 22 лістап.

Спасылкі

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Лукомль
Лукомль і Лукомльская воласць Архівавана 13 лютага 2005.
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom V: Kutowa Wola — Malczyce (польск.). — Warszawa, 1884. — S. 819.

[1] Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Віцебская вобласць: нарматыўны даведнік / У. М. Генкін, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2009. — 668 с. ISBN 978-985-458-192-7 (DJVU).. Сустракаецца таксама варыянт Луко́мля, ж.

[2] Насевіч В. Лукомль і Лукомльская воласць // Гістарычна-археалагічны зборнік. № 4. — Мн., 1994. — С. 161—186.

[БЭ6-3] Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 6. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0106-0 (т. 6). — С. 16.

[1]

[2]

[3]