Мануэль дэ Фалья
Мануэль дэ Фа́лья (ісп.: Manuel de Falla; 23 лістапада 1876 — 14 лістапада 1946) — іспанскі кампазітар і піяніст; адзін з вядучых дзеячаў нацыянальнага адраджэння (Рэнасім’ента).
| Мануэль дэ Фалья | |
|---|---|
| ісп.: Manuel de Falla[1] | |
 | |
| Асноўная інфармацыя | |
| Дата нараджэння | 23 лістапада 1876[2][3][…] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 14 лістапада 1946[4][3][…] (69 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Месца пахавання | |
| Краіна | |
| Альма-матар | |
| Музычная дзейнасць | |
| Педагог | José Tragó[d], Felip Pedrell[d], Alejandro Odero[d] і Enrique Broca[d] |
| Прафесіі | кампазітар, паэт, піяніст |
| Інструменты | dolceola[d] |
| Жанры | аркестр і класічная музыка |
| Грамадская дзейнасць | |
| Член у | |
| Узнагароды |
  |
| manueldefalla.com | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
.svg){kind=small}
Біяграфічныя звесткі правіць
Вучань Ф. Педрэля (кампазіцыя), Х. Трага (фартэпіяна). У 1907—1914 гадах жыў у Парыжы, зблізіўся з імпрэсіяністамі. У 1940 годзе эмігрыраваў у Аргенціну.
Творчасць правіць
Творчасць Мануэля дэ Фальі абагульніла рэгіянальныя асаблівасці нацыянальнага фальклору, традыцыі іспанскай музыкі эпохі Рэнесансу і барока і стала вяршыняй іспанскай сучаснай музыкі. Найбольш вядомыя творы: опера «Кароткае жыццё» (паст. 1913), лялечная опера «Балаганчык маэстра Педра» (паст. 1923), балеты «Любоў-чараўніца» (паст. 1915) і «Трохвуголка» (паст. 1919), сюіта для фпартэпіяна з аркестрам «Ночы ў садах Іспаніі» (1915), 7 народных іспанскіх песень.
Зноскі
- ↑ (unspecified title) Праверана 10 лютага 2020.
- ↑ Manuel de Falla // Nationalencyklopedin — 1999. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б Manuel Falla // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б Фалья Мануэль де / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
- ↑ а б в https://wepa.unima.org/en/manuel-de-falla/
- ↑ Archivio Storico Ricordi — 1808. Праверана 3 снежня 2020.
Літаратура правіць
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 16: Трыпалі — Хвіліна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 16. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0263-6 (т. 16).