Міхаіл Пятровіч Сыдзько

Герой Савецкага Саюза

Міхаіл Пятровіч Сыдзько́[1] (18 верасня 1906, Гомельская вобласць — 30 красавіка 1983, Гомельская вобласць) — камандзір 1164-га стралковага палка, палкоўнік. Герой Савецкага Саюза (1945).

Міхаіл Пятровіч Сыдзько
Дата нараджэння 5 (18) верасня 1906
Месца нараджэння
Дата смерці 30 красавіка 1983(1983-04-30) (76 гадоў)
Месца смерці
Альма-матар
Грамадзянства
Прыналежнасць СССР
Званне палкоўнік
Бітвы/войны
Узнагароды і званні
Герой Савецкага Саюза ордэн Леніна ордэн Чырвонага Сцяга ордэн Суворава III ступені Ордэн Аляксандра Неўскага ордэн Айчыннай вайны I ступені ордэн Чырвонай Зоркі

Біяграфія правіць

Нарадзіўся 5 верасня 1906 года ў вёсцы Сініцкае Поле, цяпер Лельчыцкага раёна Гомельскай вобласці. Беларус. Член ВКП(б)/КПСС з 1938 года. Скончыў 7 класаў. Працаваў у вёсцы.

У Чырвонай Арміі з 1928 года. У 1936 годзе скончыў курсы малодшых лейтэнантаў у горадзе Віцебск. Удзельнік вызваленчага паходу савецкіх войскаў у Заходнюю Украіну і Заходнюю Беларусь 1939 года.

У Вялікую Айчынную вайну на фронце з чэрвеня 1941 г.: палітрук роты, камісар, камандзір роты. У 1943 годзе скончыў курсы «Стрэл». Ваяваў пад Сталінградам, удзельнічаў у баях за вызваленне Беларусі і Украіны, ваяваў у Крыме, Прыбалтыцы, Германіі.

Камандзір 1164-га стралковага палка падпалкоўнік Сыдзько вызначыўся ў баях за вызваленне Крыма.

1 лістапада 1943 года 1164-й стралковы полк пачаў пераправу праз возера Сіваш ў раёне мыса Джангар. Мыс Джангар быў вызвалены ад ворага, дзякуючы чаму байцы дывізіі хутка авалодалі раёнам Чыгары. Наступаючы ў бок вёскі Воінка, савецкія воіны да канца дня значна прасунуліся і вызвалілі сяло Тархан. На наступны дзень у ходзе жорсткіх баёў савецкія войскі вымушаныя былі часова пакінуць вёскі Тархан і Омашэўка, але ўтрымалі плацдарм на паўднёвым беразе Сіваша. Неўзабаве туды на надзіманых лодках і лодочных паромах пераправіліся часткі 10-га стралковага корпуса. Калі пачалася Крымская наступальная аперацыя, тарханскі кірунак быў абраны для нанясення галоўнага ўдару па ворагу. Камандзір палка падпалкоўнік Сыдько увесь час знаходзіўся ў баявых парадках, умела арганізоўваў адлюстраванне варожых контратак, удзельнічаў у баях.

З 9 красавіка па 9 мая 1944 года ў ходзе Крымскай наступальнай аперацыі полк пад яго камандаваннем ішоў у авангардзе дывізіі. У ноч на 9 красавіка полк уброд перайшоў возера Айгульское і нанёс удар у фланг ворага, чым спрыяў далейшаму прасоўванню 63-га стралковага корпуса.

У ходзе далейшых баёў полк вызваліў шэраг населеных пунктаў, нанёс праціўніку значны ўрон. 5 мая 1944 года пачаў штурм севастопальскіх умацаванняў у раёне Сапун-горы і ў ліку першых 9 мая уварваўся ў Севастопаль.

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 24 сакавіка 1945 года за мужнасць, адвагу і гераізм, падпалкоўніку Сыдзько Міхаілу Пятровічу прысвоена званне Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медалі «Залатая Зорка».

У 1948 годзе скончыў курсы пры Ленінградскім ваенна-палітычным вучылішчы, у 1949 годзе — Курсы ўдасканальвання каманднага саставу. З 1954 палкоўнік Сыдзько — у запасе. Жыў і працаваў у горадзе Рэчыца Гомельскай вобласці.

Узнагароджаны двума ордэнамі Леніна, двума ордэнамі Чырвонага Сцяга, ордэнам Суворава 3-й ступені, Аляксандра Неўскага, Айчыннай вайны 1-й ступені, двума ордэнамі Чырвонай Зоркі, дзесяццю медалямі і Ганаровай граматай Вярхоўнага Савета БССР.

Памёр 30 красавіка 1983 года.

Памяць правіць

Імем М. П. Сыдзько названыя вуліцы ў гарадскім пасёлку Лельчыцы і ў горадзе Рэчыца. Ганаровы грамадзянін гарадскога пасёлка Лельчыцы.

Зноскі

Літаратура правіць

Спасылкі правіць