Сымон Фаміч Куніцкі

Сымон Фаміч Куніцкі (19 лістапада 1902, Гарані, Мінскі раён, Мінская вобласць — 14 кастрычніка 1940) — беларускі крытык, літаратуразнавец.

Сымон Фаміч Куніцкі
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння 19 лістапада 1902(1902-11-19)
Месца нараджэння
Дата смерці 14 кастрычніка 1940(1940-10-14) (37 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства
Альма-матар
Месца працы
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці літаратурны крытык, літаратуразнавец
Грамадская дзейнасць
Член у
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія правіць

Нарадзіўся ў сялянскай сям’і.

Вучыўся ў вясковай школе, на рабфаку ў Менску.

 
За чыткай рамана «Вясьнянка» ў кабінеце рэдакцыі газеты «Чырвоная Зьмена». Злева направа: Мікола Нікановіч, Сымон Куніцкі, Пятрусь Броўка (?), Уладзіслаў Галубок

У 1931 годзе скончыў літаратурна-лінгвістычнае аддзяленне Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта.

У 1931—1936 гадах працаваў вучоным сакратаром Інстытута мовы, літаратуры і мастацтва АН БССР. Быў сябрам БелАПП.

26 лістапада 1936 года арыштаваны, асуджаны на 10 год зняволення. Рэабілітаваны 18 снежня 1954 года.

Памёр, верагодна, на Калыме 14 кастрычніка 1940 года.

Творчасць правіць

У друку выступіў упершыню з апавяданнямі ў 1928 годзе (газета «Чырвоная змена»).

З 1929 года пачаў выступаць як крытык. У калектыўных зборніках, у часопісах «Маладняк», «Полымя рэвалюцыі» і іншых перыядычных выданнях змяшчаў рэцэнзіі, нарысы і літаратурна-крытычныя артыкулы пра творчасць Я. Купалы, Я. Коласа, А. Александровіча, С. Баранавых, В. Каваля, М. Лынькова, Б. Мікуліча, Я. Скрыгана, Х. Шынклера і інш.

Літаратура правіць