Сямён Горды

Сямён Іванавіч, Сямён Горды (1317 — 27 красавіка 1353, князь Маскоўскі і вялікі князь Уладзімірскі (ярлык ад хана ў 1340) па 1353, князь Наўгародскі з 1346 па 1353. Сын маскоўскага князя Івана Каліты.

Сямён Іванавіч
Князь Маскоўскі 31 сакавіка 1340 — 27 красавіка 1353
Папярэднік	Іван I Данілавіч Каліта
Пераемнік	Іван II Іванавіч Красны
Вялікі князь Уладзімірскі 1340 — 27 красавіка 1353
Папярэднік	Іван I Данілавіч Каліта
Пераемнік	Іван II Іванавіч Красны
Нараджэнне	7 верасня 1316 Масква, Вялікае Княства Маскоўскае
Смерць	27 красавіка 1353 (36 гадоў) Масква, Вялікае Княства Маскоўскае
Месца пахавання	Архангельскі сабор
Род	Рурыкавічы
Бацька	Іван Каліта
Маці	Алена
Жонка	Анастасія, Eupraxia Fedorovna[d] і Марыя Аляксандраўна[d]
Дзеці	Васіліса[d]
Веравызнанне	Праваслаўная Царква
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Пасольства князя Сямёна ў Цвер

Маскоўскія князі (1276—1598)
Даніл Аляксандравіч Юрый Данілавіч Іван Каліта Сямён Горды Іван II Красны Дзмітрый Данскі Васіль I Васіль II Цёмны Іван III Васіль III, жонка Алена Васільеўна Іван IV Грозны Фёдар Іванавіч Юрый Дзмітрыевіч Звенігародскі Васіль Касы Дзмітрый Юр’евіч Шамяка

Праз некалькі месяцаў пасля смерці Івана Каліты хан выдаў ярлык Сямёну, па якім «усі князі Рускія пад руку яго дадзеныя». Сімяон склаў з братамі дагавор «бысть им за один до живота и безобидно владеть каждому своим». У гэтай грамаце Сямён Горды завецца вялікім князем усяе Русі.

Сямён перад смерцю (1353) прыняў імя манаха Сазонта і зрабіў духоўнае завяшчанне, да тэксту якога прывешаны 3 пячаткі; адна з іх, срэбная, пазалочаная, з надпісам «пячатка Князя Вялікага Сямёнава ўсяе Русі», і дзве змятыя васковыя пячаткі.