Сітнікі (Пухавіцкі раён)

Сітнікі
Краіна	Беларусь
Вобласць	Мінская
Раён	Пухавіцкі
Сельсавет	Турынскі
Каардынаты	53°36′58″ пн. ш. 28°09′08″ у. д.HGЯO
Водныя аб’екты	Свіслач
Насельніцтва	▼393 чал. (2019);
Часавы пояс	UTC+3
Тэлефонны код	+375 1713
Паштовыя індэксы	222837
Аўтамабільны код	5

Сі́тнікі^[1] (трансліт.: Sitniki, руск.: Ситники) — аграгарадок^[2] у Пухавіцкім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Турынскага сельсавета. Месціцца за 13 км на поўнач ад Мар’інай Горкі, 46 км ад Мінска, на рацэ Свіслач.

Назва

Назва паходзіць ад расліны сітнік^[3].

Гісторыя

Пасля 1861 года вёска ў Кліноцкай воласці Ігуменскага павета Мінскай губерні. Паводле перапісу 1897 года былі хлебазапасны магазін, 2 лаўкі і карчма.

З канца лютага 1918 года тэрыторыя акупаваная войскамі Германскай імперыі. 25 сакавіка 1918 года згодна з Трэцяй Устаўной граматай абвешчана часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. У снежні 1918 года занята Чырвонай Арміяй, з 1 студзеня 1919 года ў адпаведнасці з пастановай І з’езда КП(б) Беларусі яна ўвайшла ў склад Савецкай Беларусі, з 27 лютага 1919 года — у ЛітБел ССР. У час польска-савецкай вайны ў жніўні 1919 — ліпені 1920 гадоў пад акупацыяй Польшчы (Мінская акруга ГУУЗ).

З 31 ліпеня 1920 года ў Беларускай ССР. З 1939 года па 1954 год Сітнікі — цэнтр Пудзецкаслабодскі сельсавета.

У Другую сусветную вайну з канца чэрвеня 1941 года да 2 ліпеня 1944 года пад акупацыяй Германіі. 2 ліпеня партызаны савецкай 1-й Мінскай брыгады занялі вёску і ўтрымлівалі яе да прыходу 3 ліпеня часцей 3-й арміі 1-га Беларускага фронту^[4].

Да 2013 года Сітнікі ўваходзілі ў склад Ананіцкага сельсавета^[5], дзе ў 1973—2013 гадах былі яго цэнтрам^[6].

Насельніцтва

1897 год — 217 жыхароў, 32 двары
1917 год — 43 двары, 300 жыхароў (усе беларусы)^[7]
2001 год — 402 жыхары, 127 двароў^[8]
2002 год — 417 жыхароў, 134 двары
2009 год — 536 жыхароў
2019 год — 393 жыхары^[9]

Рэлігія

Ёсць праваслаўная царква, прыход Праабражэння Гасподняга^[10].

Інфраструктура

Дзейнічае Ананіцкая сярэдняя школа, дзіцячы сад, клуб, бібліятэка, аддзяленне сувязі.

Вядомыя асобы

Іосіф Іосіфавіч Апаровіч (1909—2002) — лейтэнант, кавалер ордэнаў Чырвонага Сцяга і Чырвонай Зоркі.

Крыніцы

↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)
↑ Решение Пуховичского районного Совета депутатов от 11 марта 2008 года № 65 "О преобразовании деревни Ситники Ананичского сельсовета в агрогородок" (нявызн.).
↑ Яшкін І. Я. 1971.
↑ Памяць 2003, с. 720.
↑ Решение Минского областного Совета депутатов от 28 мая 2013 г. № 234 Об изменении административно-территориального устройства районов Минской области Архівавана 31 сакавіка 2016.
↑ Рашэнне выканаўчага камітэта Мінскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 30 лістапада 1973 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1974, № 10 (1420).
↑ Список населенных мест Б.С.С.Р. (б. Минской губернии) 1924, с. 96.
↑ БелЭн 2002.
↑ Belarus (нявызн.). pop-stat.mashke.org. Праверана 26 красавіка 2024.
↑ История Пуховичского благочиния (нявызн.). sobornevsky.by. Праверана 8 лістапада 2024.

Літаратура

Сітнікі // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — С. 424. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).
Сітнікі // Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 8: Мінская вобласць, кн. 4 / рэдкал.: Т. У. Бялова (дырэктар) і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2013. — С. 181. — 2 000 экз. — ISBN 978-985-11-0735-9.
Памяць: Пухавіцкі раён: Гісторыка-дакументальныя хронікі гарадоў і раёнаў Беларусі / Укл. А. А. Прановіч; Рэдкал.: А. М. Карлюкевіч і інш.. — Мінск: Беларусь, 2003. — 749 с. — ISBN 985-01-0251-9.
Список населенных мест Б.С.С.Р. (б. Минской губернии) / Центральное Статистическое Бюро Б.С.С.Р.. — Минск: Белтрестпечать, 1924.
Яшкін І. Я. Сіта // Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. / Рэд. М. В. Бірыла. — Мн.: Навука і тэхніка, 1971. — С. 174. — 256 с. — 2 800 экз.
Jelski A. Sitniki // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom X: Rukszenice — Sochaczew (польск.). — Warszawa, 1889. — S. 628.

Спасылкі

На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх

[1] Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)

[2] Решение Пуховичского районного Совета депутатов от 11 марта 2008 года № 65 "О преобразовании деревни Ситники Ананичского сельсовета в агрогородок" (нявызн.).

[FOOTNOTEЯшкін_І._Я.1971-3] Яшкін І. Я. 1971.

[FOOTNOTEПамяць2003720-4] Памяць 2003, с. 720.

[5] Решение Минского областного Совета депутатов от 28 мая 2013 г. № 234 Об изменении административно-территориального устройства районов Минской области Архівавана 31 сакавіка 2016.

[6] Рашэнне выканаўчага камітэта Мінскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 30 лістапада 1973 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1974, № 10 (1420).

[FOOTNOTEСписок_населенных_мест_Б.С.С.Р._(б._Минской_губернии)192496-7] Список населенных мест Б.С.С.Р. (б. Минской губернии) 1924, с. 96.

[FOOTNOTEБелЭн2002-8] БелЭн 2002.

[9] Belarus (нявызн.). pop-stat.mashke.org. Праверана 26 красавіка 2024.

[10] История Пуховичского благочиния (нявызн.). sobornevsky.by. Праверана 8 лістапада 2024.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]