Уладзімір Самойлавіч Басалыга
Уладзімір Самойлавіч Басалыга (1 красавіка 1940, Слуцк, Беларусь — 7 чэрвеня 2020, Мінск) — беларускі графік[1], педагог. Брат Міхаіла Самуілавіча Басалыгі.
| Уладзімір Самойлавіч Басалыга | |
|---|---|
 Уладзімір Басалыга пад час адкрыцця выстаўкі жывапису Леаніда Шчамялёва ў Музеі гісторыі Мінска 28.12.2013 | |
| Дата нараджэння | 1 красавіка 1940 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 7 чэрвеня 2020 (80 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Месца пахавання | |
| Грамадзянства | |
| Род дзейнасці | мастак, экслібрысіст |
| Месца працы | |
| Жанр | кніжная графіка |
| Вучоба | |
| Член у | |
| Узнагароды |
 |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Біяграфія
правіцьУ 1960 скончыў Мінскае мастацкае вучылішча імя Глебава, у 1967 — Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут[1]. Вучыўся ў А. Мазалёва, Г. Вашчанкі, У. Стальмашонка.
З 1966 па 1971 працаваў галоўным мастаком Упраўлення мастацкай прамысловасці Міністэрства мясцовай прамысловасці БССР, з 1971 па 1980 — галоўным мастаком Мастацкага фонду БССР[1].
З 1989 па 1992 — старшы выкладчык, з 1992 па 1999 — дэкан, дацэнт мастацкага факультэта Беларускай акадэміі мастацтваў.
Сябра Беларускага саюза мастакоў з 1971. У 1999 — абраны намеснікам старшыні, з 2001 па 2007 старшыня Беларускага саюза мастакоў.
Памёр 7 чэрвеня 2020 года[2][3]. Пахаваны на могілках в. Кухты, побач з магілай маці.
Творчасць
правіцьУ рэспубліканскіх (агульнабеларускіх) і ўсесаюзных (СССР) выставах удзельнічаў з 1963. Працаваў у галіне станковай і кніжнай графікі, а таксама дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва[1]. Майстар экслібрыса. Творы выкананы ў асноўным у тэхніцы афорта і літаграфіі.
Для творчасці Басалыгі характэрныя сувязь з традыцыямі беларускага народнага мастацтва, яркая дэкаратыўнасць, глыбокае пранікненне ў задуму літаратурнага твора.
Галоўнымі тэмамі творчасці з’яўляюцца тыя, якія звязаны з нацыянальнай культурай, традыцыйным побытам, народнымі вераваннямі, беларускай мовай (серыя «Мова наша родная»), архітэктурай (цыкл «Помнікі дойлідства Беларусі»).
Творы
правіцьІлюстрацыі да кніг[1]:
- «Перазовы» Н. Гілевіча (Мінск, 1967),
- «Ключ жураўліны» і «Хай будзе святло» М. Танка (Мінск, 1972, сумесна з братам)
- «Добро пожаловать!» П. Броўкі (Мінск, 1972, сумесна з братам)
- альбом «Гравюры Францыска Скарыны» (Мінск, 1972, саўм. з М. С. Басалыгам, дыплом імя Ф. Скарыны на рэспубліканскім конкурсе «Мастацтва кнігі» і дыплом III ступені на ўсесаюзным конкурсе 1972)
- «Ладушки-Ладки» (саўм. з А. Лось, Н. Паплаўскай, 1977, дыплом імя Ф. Скарыны на рэспубліканскім конкурсе «Мастацтва кнігі» і дыплом 1-й ступені на ўсесаюзным конкурсе ў 1978)
Станковыя работы[1]:
- «Шануйце роднае слова» (1976)
- трыпціх «Песня трудолюбию» (1976)
- «Державы нашей сердце, цвети, родной мой Минск» (1976)
- «Воспоминания о земле», «Земное и космическое» (1976)
- серыя «Помнікі дойлідства Беларусі» (1977)
- партрэт М. Гусоўскага (1980, літаграфія)
Узнагароды
правіцьБольш за 40 дыпломаў рэспубліканскіх, міжрэспубліканскіх і ўсесаюзных конкурсаў мастацтва кнігі; медаль Францыска Скарыны (1990)[1].
Зноскі
- ↑ а б в г д е ё Басалыга Владимир Самойлович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 43. — 737 с.
- ↑ Памёр Уладзімер Басалыга, беларускі графік і шматгадовы кіраўнік саюзу мастакоў // svaboda.org 8 чэрвеня 2020.
- ↑ Памёр беларускі мастак Уладзімір Басалыга
Літаратура
правіць- Художники Советской Белоруссии. Мн., 1976. С.32
- Энцыклапедыя літаратуры і мастацтва Беларусі. Т.1. Мн., 1984. С.310-311
- Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. Т.1. Мн., 1993. С.328
- Белорусская Энцыклапедыя: У 18 т. Т.2. Мн., 1996. С.338
- Беларускі саюз мастакоў: Энцыклапедычны даведнік. Мн., 1998. С.56
Спасылкі
правіць- Зірніце, якую справу зрабіў перад смерцю Уладзімір Басалыга ФОТЫ. // nashaniva 2 ліпеня 2020
- Басалыга Уладзімір Самойлавіч. Ілюстрацыі да кніг Купалы і Коласа Архівавана 2 ліпеня 2020..
|
Уладзімір Самойлавіч Басалыга на Вікісховішчы |
|---|