Уладзімір Віктаравіч Грыгор’еў

Уладзімір Грыгор’еў
Уладзімір Грыгор’еў
Надзвычайны і Паўнамоцны Пасол Рэспублікі Беларусь у Расійскай Федэрацыі
	5 снежня 1997 — 4 жніўня 2006
Прэзідэнт	Аляксандр Лукашэнка
Кіраўнік урада	Сяргей Лінг, Уладзімір Ярмошын, Генадзь Навіцкі, Сяргей Сідорскі
Папярэднік	Віктар Даніленка
Пераемнік	Васіль Далгалёў
	1983 — 1985
Кіраўнік урада	Уладзімір Бровікаў
Папярэднік	Канстанцін Мацюшэўскі
Пераемнік	Анатоль Зеляноўскі
Нараджэнне	5 красавіка 1941; Канічы, Новасаматэвіцкі сельсавет, Касцюковіцкі раён, Магілёўская вобласць, БССР, СССР;
Смерць	17 жніўня 2011 (70 гадоў); Віцебск, Віцебская вобласць, Беларусь;
Партыя	Камуністычная партыя Беларусі; КПСС;
Член у	Усесаюзны ленінскі камуністычны саюз моладзі; ЦК КПСС;
Адукацыя	эканамічны факультэт БДСГА;
Ордэн Айчыны 2 ступені, Беларусь	Ордэн Айчыны 3 ступені, Беларусь

Уладзі́мір Ві́ктаравіч Грыго́р’еў (5 красавіка 1941 — 17 жніўня 2011) — савецкі і беларускі палітык і дыпламат.

У савецкі час

У 1969 годзе скончыў Беларускую сельскагаспадарчую акадэмію, у 1985 годзе — Акадэмію грамадскіх навук пры ЦК КПСС.

Працоўны шлях распачаў у 1957 годзе памачнікам камбайнёра. Быў супрацоўнікам раённай газеты, першым сакратаром райкама камсамола, працаваў у абкаме ЛКСМБ.

З сакавіка па май 1974 года — Першы сакратар ЦК ЛКСМБ, пазней сакратар ЦК ВЛКСМ.

З 1980 года другі сакратар Брэсцкага абкама КПБ, з 1983 года — старшыня Брэсцкага аблвыканакама.

У 1985 годзе стаў інспектарам ЦК КПСС, а ў студзені 1986 года — Першым сакратаром Віцебскага абкама КПБ. Заставаўся ім да роспуску КПБ у жніўні 1991 года.

У суверэннай Беларусі

У 1991 годзе стаў генеральным дырэктарам Віцебскага вытворчага аб’яднання «Даламіт». З 1996 года першы намеснік кіраўніка справамі выканкама Саюза Расіі і Беларусі.

5 снежня 1997 года прызначаны паслом у Расійскай Федэрацыі^[1], адстаўлены быў 4 жніўня 2006 года^[2].

11 верасня 1997 года ўзнагароджаны Ганаровай граматай Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь^[3], а 26 сакавіка 2001 года — Ганаровай граматай Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь^[4]. Кавалер ордэна Айчыны III (5 красавіка 2001)^[5] і II ступені (31 жніўня 2006)^[6].

Памёр у Віцебску пасля доўгай хваробы 17 жніўня 2011^[7] года.

Зноскі

[1] Указ Президента Республики Беларусь от 5 декабря 1997 г. № 632 «О назначении В. В. Григорьева Чрезвычайным и Полномочным Послом Республики Беларусь в Российской Федерации и присвоении ему дипломатического ранга Чрезвычайного и Полномочного Посла» Архівавана 25 мая 2012. (руск.)

[2] Указ Президента Республики Беларусь от 4 августа 2006 г. № 487 «Об освобождении В. В. Григорьева от должности Чрезвычайного и Полномочного Посла Республики Беларусь в Российской Федерации, Постоянного представителя Республики Беларусь при Евразийском экономическом сообществе по совместительству» Архівавана 10 чэрвеня 2012. (руск.)

[3] Постановление Совета Министров Республики Беларусь от 11 сентября 1997 г. № 1202 «О награждении П. В. Григорьева, Е. И. Иванченко, В. Ф. Рыженкова, Б. С. Чкалова, Т. П. Юшкевича Почетной грамотой Совета Министров Республики Беларусь» Архівавана 26 мая 2012. (руск.)

[4] Постановление Президиума Совета Республики Национального собрания Республики Беларусь от 26 марта 2001 г. № 36-ПСР2 «О награждении В. В. Григорьева Почетной грамотой Национального собрания Республики Беларусь»(недаступная спасылка) (руск.)

[5] Указ Президента Республики Беларусь от 5 красавіка 2001 г. № 184 «АБ УЗНАГАРОДЖАННІ У. В.ГРЫГОР’ЕВА ОРДЭНАМ АЙЧЫНЫ III СТУПЕНІ»(недаступная спасылка)

[6] Указ Президента Республики Беларусь от 31 августа 2006 г. № 548 «Аб узнагароджанні дзяржаўнымі ўзнагародамі Рэспублікі Беларусь»(недаступная спасылка)

[7] Умер бывший посол Беларуси в России(недаступная спасылка)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]