Уман

	Уман
	; Pulicaria odora
Навуковая класіфікацыя
Дамен:	Эўкарыёты
Царства:	Расліны
Аддзел:	Кветкавыя
Клас:	Двухдольныя
Парадак:	Астракветныя
Сямейства:	Астравыя
Падсямейства:	Астравыя
Трыба:	Inuleae
Род:	Уман
Міжнародная навуковая назва
	Pulicaria Gaertn. (1791)
Сінонімы
	Francoeuria Cass.; Platychaete Boiss.;
Тыпавы від
	Pulicaria vulgaris Gaertn. — Уман звычайны; [syn. Inula pulicaria L. basionym]
ITIS	38320
NCBI	56534
EOL	61813
GRIN	g:10143
IPNI	30117361-2

Ума́н^[3]^[4] (Pulicaria, ад pulex — блаха) — род кветкавых раслін сямейства Астравыя (Asteraceae).

Батанічнае апісанне


Pulicaria dysenterica. Батанічная ілюстрацыя з кнігі А. Маскле «Atlas des plantes de France», 1891

Аднагадовыя і шматгадовыя травяністыя расліны. Сцябло прамастойнае, галінастае, апушанае. Лісце чаргаванае, простае, суцэльнае, сядзячае. Суквецце — кошык. Кветкавыя кошыкі ў агульным мяцёльчата-шчыткападобным суквецці. Краявыя кветкі песцікавыя, язычковыя, з завостраным трохзубчастым вяночкам. Сярэдзінныя — двухполыя, трубчаста-лейкападобныя, з пяцізубчастым вяночкам. Тычынак — 5. Плод — сямянка.

Распаўсюджанне

Віды роду сустракаюцца ў Еўразіі і Афрыцы, галоўным чынам засяроджаны ў Міжземнамор’і^[5]^[6].

Таксанамія

Род Уман уключае 63 віда^[7]:

Зноскі

↑ Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
↑ Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 106. — 160 с. — 2 350 экз.
↑ ^а ^б Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 5. Стаўраструм — Яшчур / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1986. — 583 с., іл. — 10 000 экз.
↑ Голубкова 1959, с. 487—488.
↑ Губанов 1994, с. 87—88.
↑ Спіс відаў роду Уман на сайце The Plant List (англ.) (Праверана 26 сакавіка 2013)

Літаратура

Вынаеў Г. У. Уман // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 5. Стаўраструм — Яшчур / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1986. — С. 163. — 583 с., іл. — 10 000 экз.
Блошница // Большая советская энциклопедия : ([в 30 т.]) / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд.. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978. (руск.)
Голубкова В. Ф. Род 1499. Блошница — Pulicaria Gaertn. // Флора СССР. В 30-ти томах / Начато при руководстве и под главной редакцией акад. В. Л. Комарова; Редактор тома Б. К. Шишкин. — М.—Л.: Издательство Академии Наук СССР, 1959. — Т. XXV. — С. 487—497. — 630 с. — 2 500 экз.
Губанов И. А. Род Блошница — Pulicaria Gaertn. // Флора европейской части СССР / отв. ред. и ред. тома Н. Н. Цвелёв. — Л.: Наука, 1994. — Т. 7: Покрытосеменные : Двудольные : [Сложноцветные, подсем. Астровые]. — С. 87—88. — 317 с. — 920 экз. — ISBN 5-02-026726-0.
Блошница // Природа Белоруссии: Популярная энциклопедия / Редкол.: И. П. Шамякин (гл. ред.) и др. — 2-е изд. — Мн.: БелСЭ, 1989. — С. 265. — 599 с. — 40 000 экз. — ISBN 5-85700-001-7. (руск.)

Спасылкі

Блошница — род Pulicaria: інфармацыя пра таксон у праекце «Плантариум» (вызначальнік раслін і ілюстраваны атлас відаў). (руск.)
Pulicaria // ИАС «ООПТ России» (руск.)
Pulicaria (англ.) // The Plant List

[1] Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.

[2] Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».

[Киселевский-3] Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 106. — 160 с. — 2 350 экз.

[ЭПБ5-4] а ^б Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 5. Стаўраструм — Яшчур / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1986. — 583 с., іл. — 10 000 экз.

[FOOTNOTEГолубкова1959487—488-5] Голубкова 1959, с. 487—488.

[FOOTNOTEГубанов199487—88-6] Губанов 1994, с. 87—88.

[7] Спіс відаў роду Уман на сайце The Plant List (англ.) (Праверана 26 сакавіка 2013)

[3]

[4]

[1]

[2]

[5]

[6]

[7]