(116) Сірона

астэроід

(116) Сірона (лац.: Sirona) — даволі буйны астэроід галоўнага пояса, прыналежны да светлага спектраваму класу S. Ён быў адкрыты 8 верасня 1871 года германа-амерыканскім астраномам К. Г. Ф. Петэрсам у Клінтану, ЗША і названы ў гонар Сіроны  (англ.)кельцкай багіні астраноміі[2].

(116) СіронаM:
Адкрыццё
Першаадкрывальнік К. Г. Ф. Петэрс
Месца выяўлення Клінтан
Дата выяўлення 8 верасня 1871
Эпанім Sirona[d][1]
Альтэрнатыўныя абазначэнні 1954 UC3; 1998 EK13;
1998 ES21
Катэгорыя Галоўны пояс астэроідаў
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 14 сакавіка 2012 года
JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e) 0,14052
Вялікая паўвось (a) 413,897 млн км
(2,76673 а.а.)
Перыгелій (q) 355,736 млн км
(2,37795 а.а.)
Афелій (Q) 472,058 млн км
(3,15551 а.а.)
Перыяд абарачэння (P) 1 680,926 сут (4,602 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць 17,818 км/с
Схіленне (i) 3,569°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) 64,036°
Аргумент перыгелія (ω) 93,119°
Сярэдняя анамалія (M) 340,279°
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр 71,70 км
Маса 3,9×1017 кг
Шчыльнасць 2,000 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні 0,0200 м/с²
2-я касмічная скорасць 0,0379 км/с
Перыяд вярчэння 12,028 гад
Спектральны клас S
Абсалютная зорная велічыня 7,82m
Альбеда 0,2560
Сярэдняя тэмпература паверхні 167 К (−106 °C)

Гл. таксама правіць

Зноскі

  1. Dictionary of Minor Planet Names — 6 — Springer Science+Business Media. — P. 24. — ISBN 978-3-642-29717-5
  2. Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 26. — ISBN 3-540-00238-3.

Спасылкі правіць