(137) Мелібея

астэроід

(137) Мелібея (стар.-грэч.: Μελίβοια) — даволі вялікі астэроід галоўнага пояса, які прыналежыць да цёмнага спектральнага класа C. Мелібея ўзначальвае аднайменнае сямейства астэроідаў і з’яўляецца самым буйным яго прадстаўніком. Ён быў выяўлены 21 красавіка 1874 года Іаганам Палізай у Аўстра-венгерскай марской абсерваторыі ў Пуле і названы ў гонар дачкі Акіяна[1].

(137) МелібеяM:
Адкрыццё
Першаадкрывальнік Іаган Паліза
Месца выяўлення Пула
Дата выяўлення 21 красавіка 1874
Эпанім Meliboea[d]
Альтэрнатыўныя абазначэнні 1958 UE; 1962 GB;
A923 FA
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 14 сакавіка 2012 года
JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e) 0,21838
Вялікая паўвось (a) 466,521 млн км
(3,1185 а.а.)
Перыгелій (q) 364,642 млн км
(2,4375 а.а.)
Афелій (Q) 568,4 млн км
(3,7995 а.а.)
Перыяд абарачэння (P) 2 011,486 сут (5,507 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць 16,663 км/с
Схіленне (i) 13,412 °
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) 202,388 °
Аргумент перыгелія (ω) 107,017 °
Сярэдняя анамалія (M) 187,51 °
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр 145,42 км
Маса 3,2×1018 кг
Шчыльнасць 2,000 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні 0,0406 м/с²
2-я касмічная скорасць 0,0769 км/с
Перыяд вярчэння 25,676 гад
Спектральны клас C
Абсалютная зорная велічыня 8,05m
Альбеда 0,0503
Сярэдняя тэмпература паверхні 158 К (−115 °C)

Гл. таксама

правіць

Зноскі

  1. Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 27. — ISBN 3-540-00238-3.

Спасылкі

правіць