(146) Луцына
астэроід
(146) Луцына (лац.: Lucina) — даволі вялікі і вельмі цёмны астэроід галоўнага пояса, паверхня якога складаецца з простых вугляродных злучэнняў. Ён быў адкрыты 8 чэрвеня 1875 года французскім астраномам Альфонсам Барэлі ў Марсельскай абсерваторыі і названы ў гонар Луцыны — багіні родаў рымскай міфалогіі[2].
(146) Луцына | |
|---|---|
.png) | |
| Адкрыццё | |
| Першаадкрывальнік | Альфонс Барэлі |
| Месца выяўлення | Марсель |
| Дата выяўлення | 8 чэрвеня 1875 |
| Эпанім | Lucina[d][1] |
| Альтэрнатыўныя абазначэнні | 1950 CY |
| Арбітальныя характарыстыкі | |
|
JD 2456000.5 |
|
| Эксцэнтрысітэт (e) | 0,0652492 |
| Вялікая паўвось (a) |
406,881 млн км (2,7198348 а.а.) |
| Перыгелій (q) |
380,333 млн км (2,5423678 а.а.) |
| Афелій (Q) |
433,43 млн км (2,8973018 а.а.) |
| Перыяд абарачэння (P) | 1 638,371 сут (4,486 г) |
| Сярэдняя арбітальная скорасць | 18,041 км/с |
| Схіленне (i) | 13,09127° |
| Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) | 83,98329° |
| Аргумент перыгелія (ω) | 146,47223° |
| Сярэдняя анамалія (M) | 206,74638° |
| Фізічныя характарыстыкі | |
| Дыяметр | 132,21 км |
| Маса | 2,4×1018 кг |
| Шчыльнасць | 2,000 г/см³ |
| Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні | 0,0369 м/с² |
| 2-я касмічная скорасць | 0,0699 км/с |
| Перыяд вярчэння | 18,557 гад |
| Спектральны клас | C |
| Абсалютная зорная велічыня | 8,20m |
| Альбеда | 0,0531 |
| Сярэдняя тэмпература паверхні | 169 К (−104 °C) |
Гл. таксама правіць
Зноскі
- ↑ Dictionary of Minor Planet Names — 6 — Springer Science+Business Media. — P. 26. — ISBN 978-3-642-29717-5
- ↑ Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 28. — ISBN 3-540-00238-3.