(153) Хільда
астэроід
(153) Хільда (ням.: Hilda) — адзін з найбуйнейшых астэроідаў вонкавай часткі галоўнага пояса, з дыяметрам каля 170 км. Гэта цёмны астэроід даволі рэдкага спектральнага класа P. Яго адкрыў 2 лістапада 1875 года аўстрыйскі астраном Іаган Паліза і назваў у гонар дачкі іншага аўстрыйскага астранома Тэадора Апольцэра[1].
(153) Хільда | |
|---|---|
 Астэроід Хільда 14,2m на фоне зорак | |
| Адкрыццё | |
| Першаадкрывальнік | Іаган Паліза |
| Месца выяўлення | Пула |
| Дата выяўлення | 2 лістапада 1875 |
| Эпанім | Hilda von Oppolzer[d] |
| Альтэрнатыўныя абазначэнні | 1935 GD |
| Арбітальныя характарыстыкі | |
|
JD 2456000.5 |
|
| Эксцэнтрысітэт (e) | 0,1382107 |
| Вялікая паўвось (a) |
594,185 млн км (3,9718822 а.а.) |
| Перыгелій (q) |
512,062 млн км (3,4229256 а.а.) |
| Афелій (Q) |
676,308 млн км (4,5208388 а.а.) |
| Перыяд абарачэння (P) | 2 891,299 сут (7,916 г) |
| Сярэдняя арбітальная скорасць | 14,873 км/с |
| Схіленне (i) | 7,82769° |
| Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) | 228,17321° |
| Аргумент перыгелія (ω) | 39,14267° |
| Сярэдняя анамалія (M) | 162,19320° |
| Фізічныя характарыстыкі | |
| Дыяметр | 170,63 км |
| Маса | 5,2×1018 кг |
| Шчыльнасць | 2,000 г/см³ |
| Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні | 0,0477 м/с² |
| 2-я касмічная скорасць | 0,0902 км/с |
| Перыяд вярчэння | 5,9587 гад |
| Спектральны клас | P |
| Абсалютная зорная велічыня | 7,48m |
| Альбеда | 0,0618 |
| Сярэдняя тэмпература паверхні | 141 К (−132 °C) |
Гл. таксама
правіцьЗноскі
- ↑ Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 29. — ISBN 3-540-00238-3.