(5) Астрэя

астэроід

5 Астрэя (Astraea; у ранняй навуковай літаратуры Astræa) — буйны астэроід у галоўным астэроідным поясе. Першым у небе яго пабачыў 8 снежня 1845 г. нямецкі астраном-аматар Карл Людвіг Хенке.

5 Астрэя M:

Параўнальныя памеры Астрэі і Цэрэры
Адкрыццё
Першаадкрывальнік Карл Хенке
Месца выяўлення Дрэздэнка
Дата выяўлення 8 снежня 1845
Эпанім Astraea[d][1]
Альтэрнатыўныя абазначэнні 1969 SE
Катэгорыя Галоўны пояс астэроідаў
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 26 лістапада 2005
Эксцэнтрысітэт (e) 0,193
Вялікая паўвось (a) 384,915 млн км
(2,573 а.а.)
Перыгелій (q) 310,627 млн км
(2,076 а.а.)
Афелій (Q) 459,204 млн км
(3,07 а.а.)
Перыяд абарачэння (P) 1 507,503 сут (4,127 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць 18,394 км/с
Схіленне (i) 5,369°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) 141,690°
Аргумент перыгелія (ω) 357,530°
Сярэдняя анамалія (M) 194,442°
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр 167×123×82 km[1][3]
Маса ~2,4×1018 кг
Шчыльнасць ~2,7 г/см³[2]
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні ~0,023 м/с²
2-я касмічная скорасць ~0,062 км/с
Перыяд вярчэння 0,700 03 d[3]
Спектральны клас S
Абсалютная зорная велічыня 6,85m
Альбеда 0,227[1]
Сярэдняя тэмпература паверхні 167 К (−106 °C)

Арбіта правіць

Параметры арбіты тыповыя для астэроідаў. Вялікая паўвось роўная 2.573 а.а., перыгелій 2.077 а.а., афелій 3.070 а.а., нахіл да экліптыкі 5.369°, эксцэнтрысітэт 0.193, абарочваецца вакол Сонца за 4.13 гадоў.

Фізічныя характарыстыкі правіць

Астрэя мае памер 167×123×82 км. Паверхня складзеная светлымі горнымі пародамі (адбіваюць 23% святла). Паводле спектру належыць да S-тыпу астэроідаў.

Глядзіце таксама правіць

Спасылкі правіць

  1. Dictionary of Minor Planet Names — 6 — Springer Science+Business Media. — P. 13. — ISBN 978-3-642-29717-5